Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην πρώτη του ετυμηγορία για το ζήτημα, έκρινε χθες ότι είναι σύννομο και ενίοτε αναγκαίο το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Η υπόθεση δεν αφορούσε τον εμβολιασμό κατά της COVID-19, αλλά αναμένεται να έχει επιπτώσεις για πολιτικές υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά της πανδημίας στην Ε.Ε. Η κυβέρνηση Ντράγκι στην Ιταλία έχει ήδη θεσμοθετήσει το μέτρο για τους εργαζομένους του υγειονομικού τομέα, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε προχθές ότι σκέφτεται να κάνει το ίδιο και στην Ελλάδα.
Η ετυμηγορία του ΕΔΑΔ αφορούσε προσφυγή οικογενειών από την Τσεχία κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού των παιδιών τους. Το μέτρο, σύμφωνα με το Δικαστήριο, «μπορεί να θεωρηθεί αναγκαίο σε μια δημοκρατική κοινωνία». Ειδικοί σε νομικά θέματα θεωρούν ότι η απόφαση θα έχει επιπτώσεις για την εκστρατεία εμβολιασμού κατά της COVID-19 και την αντιμετώπιση των αρνητών των εμβολίων.
Το Δικαστήριο έκρινε, με πλειοψηφία 16 προς 1, ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός εξυπηρετεί το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, καθώς τα προστατεύει από σοβαρές ασθένειες. Σύμφωνα με το ΕΔΑΔ, η υποχρεωτική μορφή του δεν αντιβαίνει στο άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής.
Η τσεχική νομοθεσία καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό των βρεφών κατά εννέα ασθενειών. Παιδιά στα οποία δεν έχουν χορηγηθεί κάποια από αυτά τα εμβόλια μπορεί να αποκλειστούν από βρεφονηπιακούς σταθμούς και νηπιαγωγεία.
Σε μία από τις πέντε υποθέσεις που αφορούσαν τέτοιους αποκλεισμούς, οι γονείς αρνήθηκαν να επιτρέψουν να χορηγηθεί στην κόρη τους το εμβόλιο MMR (ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας). Το παιδί έγινε αρχικά δεκτό στον παιδικό σταθμό, αλλά δύο χρόνια αργότερα αποκλείστηκε όταν ο οικογενειακός γιατρός ενημέρωσε το ίδρυμα πως το παιδί δεν είχε λάβει το συγκεκριμένο εμβόλιο.