Από μια ματιά στα βρετανικά μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Βρετανία βρίσκεται σε κατάσταση εθνικού πένθους. Η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική, αναφέρει σε ανάλυσή του το CNN.
Όπως τονίζει ο συντάκτης Λουκ ΜακΓκι, το Σαββατοκύριακο το BBC ανέφερε ότι έλαβε σημαντικό αριθμό καταγγελιών για την κάλυψη του θανάτου του πρίγκιπα Φίλιππου, αναβάλλοντας την προβολή δημοφιλών τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Σε τέτοιες καταστάσεις, ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έχει καθήκον όχι μόνο να καλύψει τις εθνικές εκδηλώσεις, αλλά και να επικεντρώσει την προσοχή των πολιτών σε αυτές, τονίζει το CNN. Ταυτόχρονα, ασχολείται με ένα κοινό που καταναλώνει τα μέσα ενημέρωσης με όλο και πιο κατακερματισμένο τρόπο. Η απλή αναβολή εκπομπών και όχι η προβολή τους σε κάποιο διαφορετικό μέσο, φαίνεται σαν μια προφανής απάντηση, ειδικά για τους νεότερους θεατές, τονίζεται στο δημοσίευμα.
Πρόκειται για ένα καλό παράδειγμα ως προς το πώς ο κόσμος έχει αλλάξει γύρω από την Ελισάβετ Β’ κατά τη διάρκεια των σχεδόν 70 ετών της βασιλείας της, και πώς η σχέση της με το κοινό είναι πολύ λιγότερο ξεκάθαρη από ό,τι ήταν την εποχή της ενθρόνισής της το 1953.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Φίλιππος πιστώθηκε ότι κατανόησε τη δύναμη και τη σημασίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης και πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν. Ο ίδιος πίεσε για την τηλεοπτική κάλυψη της ενθρόνισης, επιτρέποντας σε ολόκληρο το έθνος να την παρακολουθήσει.
Η βασίλισσα εξακολουθεί να απολαμβάνει τεράστια προσωπική δημοφιλία. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειές της να είναι πιο προσιτή, είναι πιθανό το κοινό σήμερα να θέλει κάτι παραπάνω. Οι νεότεροι συγγενείς της έχουν δείξει εδώ και δεκαετίες σημάδια ότι κατανοούν το αίτημα για μια ακόμη πιο ανοιχτή και προσιτή βασιλική οικογένεια.
«Κάθε φορά που το κοινό ερωτάται ποια είναι τα αγαπημένα του μέλη της οικογένειας, εξαιρουμένης της βασίλισσας, πολύ συχνά ο Ουίλιαμ και η Κέιτ είναι στην κορυφή συνολικά, με τον Χάρι και τη Μέγκαν να αποδεικνύονται δημοφιλείς στους νεότερους ανθρώπους», δήλωσε ο Τζο Τουάιμαν, διευθυντής της Deltapoll. Αυτοί οι τέσσερις, υπήρξαν ενεργοί σε ό,τι αφορά ζητήματα που αφορούν την ψυχική υγεία και την κλιματική αλλαγή, ενώ έχουν καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να εμφανιστούν σαν κοινοί θνητοί, τονίζεται στο δημοσίευμα.
Πριν από τα πρόσφατα προβλήματα με τον Χάρι και τη Μέγκαν, αυτή η μοναρχία πολλαπλών ταχυτήτων είχε πράγματι εξυπηρετήσει έναν χρήσιμο σκοπό. Νεότερα, προσιτά μέλη της βασιλικής οικογένειας, έπαιξαν ρόλο για την εξαιρετικά δημοφιλή βασίλισσα. Ωστόσο, όπως τονίζεται στο δημοσίευμα, θα μπορούσαν να ακολουθήσουν σημαντικά συνταγματικά ερωτήματα μετά την εποχή της βασίλισσας Ελισάβετ.
«Ο θάνατος του Φίλιππου είναι πραγματικά η αρχή του τέλους μιας εποχής. Είναι μια ιστορία που μας θυμίζει ότι η βασίλισσα είναι ένα άτομο, όχι μόνο ένας θεσμός», δήλωσε η Κάθριν Χάντον, συνταγματική εμπειρογνώμονας στο «Institute for Government». «Η ειρωνεία είναι ότι οι νεότεροι συγγενείς της μέχρι τώρα είναι ήδη διάσημες προσωπικότητες και δεν είναι σαφές πόσο καλά αυτό θα μεταφραστεί στο να γίνουν επικεφαλής της μοναρχίας» πρόσθεσε.
Το πρόσωπο για το οποίο αυτό φαίνεται περισσότερο προβληματικό είναι ο πρίγκιπας Κάρολος, ο πρώτος στη σειρά διαδοχής, τονίζεται στην ανάλυση. Ο Κάρολος καλείται να διαχειριστεί όχι μόνο τη δημοτικότητα της βασίλισσας, αλλά και τη δημόσια εικόνα που ο ίδιος έχει καλλιεργήσει επί δεκαετίες. Έχει παρέμβει άμεσα στην κυβερνητική πολιτική, ενώ έγινε δέκτης αρνητικών αντιδράσεων μετά το διαζύγιό του με την πριγκίπισσα Νταϊάνα . Η βασίλισσα, αντιθέτως, ήταν 25 ετών όταν ενθρονίστηκε μετά τον θάνατο του πατέρα της.
Κατά τον Τουάιμαν, «το κοινό έχει συνηθίσει να έχει γνώμη για τον Κάρολο και την Καμίλα, για το καλύτερο ή για το χειρότερο, με τρόπο που απλά δεν είχε ποτέ με τη βασίλισσα. Για πρώτη φορά επί αιώνες ο μονάρχης θα έχει προσωπικότητα πέρα από τον δημόσιο ρόλο του. Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις τι θα θέλουν από αυτόν, αλλά φαίνεται απίθανο να είναι επανάληψη της ηγεσίας της μητέρας του».
Η υποστήριξη του κοινού στον Ουίλιαμ και την Κέιτ είναι έντονη. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πολίτες μάλλον θα προτιμούσαν να τοποθετηθεί ο Ουίλιαμ στον θρόνο αντί του πατέρα του, κάτι που πάντως φαίνεται απίθανο να συμβεί.
Όπως τονίζεται στο δημοσίευμα, ο Κάρολος είναι 72 ετών. Εάν η βασίλισσα ζήσει όσο η μητέρα της, ο Κάρολος θα πάρει τον θρόνο στα 79. Εάν ο Κάρολος ζήσει όσο ο πατέρας του, ο Ουίλιαμ δεν θα γίνει βασιλιάς μέχρι το 2048. Εκείνη την εποχή, το δημόσιο συναίσθημα απέναντι στη μοναρχία θα μπορούσε να αλλάξει δραστικά ξανά, ειδικά εάν η δημοτικότητα του Καρόλου δεν ανέβει όταν γίνει βασιλιάς.
«Κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι ο Κάρολος ως βασιλιάς. Αλλά η δουλειά έχει γίνει πιο δύσκολη από το 1953 και αναμφίβολα θα συνεχίσει να γίνεται δυσκολότερη», δήλωσε ο Μπεν Πέιτζ, διευθύνων σύμβουλος της εκλογικής εταιρείας Ipsos Mori.
Τα παράπονα σχετικά με την κάλυψη του BBC, σημειώνεται στο δημοσίευμα, πιθανότατα δεν ήταν ασέβεια προς τη βασίλισσα ή τον πρίγκιπα Φίλιππο, αλλά η σύγχυση μιας νεότερης γενιάς απέναντι σε μια κάλυψη που φάνηκε να ανήκει σε μια διαφορετική εποχή.
Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς, δεδομένου του πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος, ότι η σχέση του κοινού με τη βασιλική οικογένεια δεν είναι η ίδια όπως ήταν πριν από επτά δεκαετίες. Είναι λογικό ότι το βρετανικό κοινό θα θέλει κάτι νέο όταν έρθει η ώρα να γίνει ο Κάρολος βασιλιάς, σημειώνει το CNN και καταλήγει: Το αναπάντητο ερώτημα προς το παρόν είναι εάν η μοναρχία – και οι θεσμοί που την περιβάλλουν – είναι αρκετά προετοιμασμένοι να εκσυγχρονιστούν μετά την εποχή της βασίλισσας Ελισάβετ.