Τα τρία, μέχρι στιγμής, lockdowns στη Γαλλία έδωσαν την ευκαιρία στη γιγαντιαία κρατική γραφειοκρατία, με τα 5,6 εκατ. υπαλλήλων, να επιδείξει το ταλέντο της στη σύγχυση και στην αναποτελεσματικότητα. Η ανακοίνωση της τρίτης απαγόρευσης κυκλοφορίας στο Παρίσι, τον περασμένο μήνα, συνοδευόταν από δισέλιδο «πιστοποιητικό κυκλοφορίας», το οποίο οι πολίτες όφειλαν να συμπληρώνουν για κάθε έξοδό τους από το σπίτι.
Το έγγραφο ήταν τόσο δυσνόητο, που ακόμη και η εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εσωτερικών αποδείχθηκε ανίκανη να διαφωτίσει τους δημοσιογράφους και το κοινό. Με 15 «κουτάκια», από τα οποία καλούνταν να επιλέξουν οι πολίτες για τις μετακινήσεις τους, κάθε δραστηριότητα έμοιαζε να απαιτεί προχωρημένες γνώσεις γεωγραφίας και υπολογισμού χιλιομετρικών αποστάσεων.
«Το έγγραφο είναι περίπλοκο», παραδέχθηκε η Καμίγ Σεζ, εκπρόσωπος του υπουργείου, παρότι επέμεινε ότι τα κουτάκια θα έπρεπε να είναι κατανοητά, εξηγώντας ότι η ακτίνα ενός χλμ. είναι σίγουρα αρκετή για την ούρηση σκύλου. Το σχετικό έγγραφο καταργήθηκε ύστερα από μόλις 24 ώρες, καθώς οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, αλλά και του κοινού, κατέστησαν ανενεργά τα κυβερνητικά σχέδια. Αντί για ερωτηματολόγιο, οι πολίτες οφείλουν πλέον να επιδεικνύουν αποδεικτικό διεύθυνσης κατοικίας για να μετακινηθούν όπου επιθυμούν σε ακτίνα 10 χλμ., για απεριόριστο χρόνο. Η απαγόρευση κυκλοφορίας χαλάρωσε επίσης, για να επεκταθεί κατά μία ώρα, στις 7 το βράδυ.
Ο αριθμός δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια κατά ένα εκατομμύριο, ποσοστό 22% του εργατικού δυναμικού. Η κρατική μηχανή, ωστόσο, λειτουργεί καλά σε γενικές γραμμές, προσφέροντας υπηρεσίες και ευκολίες αδιανόητες για άλλα κράτη της Δύσης. Η περιπλοκότητα όμως των κανόνων και η γραφειοκρατική επιμονή συνεχίζουν να με εκπλήσσουν. Δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ εάν οι εργατοώρες που αφιερώθηκαν στην εκπόνηση των δυσνόητων κανόνων θα ήταν πιο χρήσιμες για την επιτάχυνση της εκστρατείας εμβολιασμού, που είναι από τις πιο αργές στην Ε.Ε.