ΑΣΓΚΑΜΠΑΤ. Στην πιο ακριβή πρωτεύουσα για ξένους εργαζομένους ανακηρύχθηκε η Ασγκαμπάτ του Τουρκμενιστάν. Η πόλη, με πληθυσμό περίπου ενός εκατ. κατοίκων, ξεπέρασε το Χονγκ Κονγκ, που κατείχε τη «διάκριση» αυτή στον κατάλογο της εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων Mercer το 2020. Στον φετινό κατάλογο, το Χονγκ Κονγκ καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση, με τη Βηρυτό και το Τόκιο να ακολουθούν.
Η ετήσια έκθεση της εταιρείας συμβούλων εξετάζει το κόστος ζωής για ξένους υπηκόους μεταξύ 209 πόλεων του κόσμου, υπολογίζοντας βασικά έξοδα, όπως τις συγκοινωνίες, τη στέγη και τη διατροφή. Η Mercer ανέφερε ότι φέτος εξέτασε το κόστος 200 αγαθών και υπηρεσιών για την έκθεσή της, την οποία αξιοποιούν πολυεθνικές εταιρείες και κυβερνήσεις παγκοσμίως, ώστε να εκτιμήσουν τις αμοιβές των ξένων εργαζομένων.
Οι περισσότερες πόλεις στον κατάλογο της Mercer είναι χρηματοπιστωτικά και επιχειρηματικά κέντρα, η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη των οποίων τα έχει καταστήσει ιδιαίτερα δαπανηρά, ιδίως σε ό,τι αφορά την τιμή της στέγης και τις μετακινήσεις. Η τουρκμενική πρωτεύουσα οφείλει την «πρωτιά» στα οικονομικά της προβλήματα και όχι στην οικονομική ανάπτυξη.
Ο αναλυτής Ζαν-Φιλίπ Σαρά εξηγεί ότι ο «υψηλός τοπικός πληθωρισμός» της Ασγκαμπάτ εκτόξευσε την πόλη στην πρώτη θέση, από τη δεύτερη που κατείχε πέρυσι. Γνωστό για την αυταρχική του κυβέρνηση και τα μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου, το Τουρκμενιστάν αντιμετωπίζει χρόνια οικονομική κρίση εξαιτίας της υποχώρησης των τιμών πρώτων υλών και καυσίμων στις διεθνείς αγορές. Η χώρα είναι εξαρτημένη από τις εξαγωγές φυσικού αερίου στη Ρωσία, με την υποχώρηση των τιμών του πάλαι ποτέ πολύτιμου αγαθού το 2014 να έχει προκαλέσει πολιτική αναταραχή στην πρώην σοβιετική δημοκρατία της Κεντρικής Ασίας.
Πέρυσι τον Σεπτέμβριο η ανθρωπιστική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε έκθεση σύμφωνα με την οποία η πανδημία του κορωνοϊού όξυνε την επισιτιστική κρίση στο Τουρκμενιστάν. «Οι ελλείψεις στα επιδοτούμενα από το κράτος τρόφιμα, που εντάθηκαν μετά το 2016, υποχρεώνουν τους πολίτες να στέκονται ώρες σε ουρές αναζητώντας φθηνά τρόφιμα, για να γυρίσουν άπραγοι στις κατοικίες τους», αναφέρει η έκθεση της οργάνωσης. Οι πλούσιες συνοικίες της Ασγκαμπάτ φιλοξενούν πολυτελή κρατικά κτίρια και έδρες πολυεθνικών, εικόνα την οποία προβάλλει το καθεστώς προς τον έξω κόσμο.