Δριμύτατη κριτική δέχθηκε ο σκηνοθέτης Ολιβερ Στόουν για το νέο του ντοκιμαντέρ-αγιογραφία του πρώην προέδρου του Καζαχστάν, Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ. Στην ταινία με τίτλο «Καζάκ: Η Ιστορία του Χρυσού Ανδρα», ο Στόουν χρησιμοποιεί, για άλλη μια φορά, την αγαπημένη του ήπια και μη συγκρουσιακή προσέγγιση που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, τον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς και άλλους ηγέτες που προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την εικόνα τους μιλώντας στον βραβευμένο με Οσκαρ σκηνοθέτη ταινιών όπως το «Platoon» και το «JFK». Χθες το βράδυ, εξάλλου, επρόκειτο να προβληθεί στις Κάννες μια νέα προσέγγιση του σκηνοθέτη στη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι, που αναμενόταν να προκαλέσει νέες αντιδράσεις. «Μπορεί πλέον να τον πάρει κανείς στα σοβαρά μετά τις ταινίες του για τον Πούτιν και τον Κάστρο;» αναρωτήθηκε το περιοδικό Hollywood Reporter.
Ο Στόουν δεν κώφευσε στα αρνητικά σχόλια που δέχθηκε, αλλά σήκωσε το γάντι και μέσω Twitter απάντησε: «Χαρακτηρίστε τον Ναζαρμπάγεφ όπως θέλετε, δικτάτορα, τύραννο, ισχυρό άνδρα, ιδρυτή. Θα ανακαλύψετε ότι είναι ένας μετριοπαθής άνθρωπος, που εξηγεί την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και τη μετάβαση της σημαντικής χώρας του στην ανεξαρτησία, αλλά και την κατοχή πυρηνικού οπλοστασίου».
Αναμφίβολα η μετριοπάθεια δεν είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του 81χρονου Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος κυριάρχησε στη χώρα του με σιδηρά πυγμή επί τρεις δεκαετίες. Κατά την εκλογική αναμέτρηση του 2015 συγκέντρωσε το 97,5% των ψήφων και υιοθέτησε για τον εαυτό του τον όρο «ελμπασί», δηλαδή «πατέρας του έθνους». Η πρωτεύουσα, το κεντρικό αεροδρόμιο, το πανεπιστήμιο και οι κύριοι δρόμοι του Καζαχστάν φέρουν το όνομά του. Ο Ολιβερ Στόουν αρνείται κατηγορητικά ότι η ταινία του θα χρησιμοποιηθεί για προπαγανδιστικούς σκοπούς και δεν απάντησε στο κατά πόσον θα έπρεπε να ασκήσει μεγαλύτερες πιέσεις στον Ναζαρμπάγεφ όσον αφορά τη «λατρευτική αίρεση» που έχει οικοδομήσει γύρω από το όνομά του. «Δεν πρόκειται να κάνω διαλέξεις σε αυτούς τους ανθρώπους σχετικά με το πώς πρέπει να κυβερνήσουν τη χώρα τους, πώς να διοικήσουν μια Δημοκρατία», επισήμανε τηλεφωνικά.
Η δημοσιογράφος Τζοάνα Λίλις, συγγραφέας του βιβλίου «Σκοτεινές Δυνάμεις: Στο εσωτερικό του μυστικού κόσμου του Καζαχστάν», τονίζει ότι η ταινία του Στόουν εντάσσεται στην προσπάθεια δημιουργίας «αίρεσης» γύρω από το πρόσωπο του Ναζαρμπάγεφ. «Μόνο ως προπαγάνδα μπορεί να χαρακτηριστεί. Μοναδικός στόχος της ταινίας είναι να κάνει ακόμα πιο λαμπρή τη φήμη του Ναζαρμπάγεφ και την κληρονομιά του».
Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Βιάτσεσλαβ Αμπράμοφ, ιδρυτής της ανεξάρτητης ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Vlaz.Kz, ο οποίος αναγνωρίζει ότι ο Ναζαρμπάγεφ είχε ορισμένες επιτυχίες κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά ο Στόουν παραλείπει ολοκληρωτικά από την ταινία τα λάθη ή τα προβλήματα που προέκυψαν σε αυτή την περίοδο. «Είναι βέβαιο ότι ο Ολιβερ Στόουν δεν θέλει να δημιουργήσει μια έντιμη ταινία για το Καζαχστάν. Δεν είναι αυτός ο στόχος ή η βούλησή του. Λυπάμαι, αλλά πιστεύω ότι είναι ένας κοινός, ένας αναίσχυντος προπαγανδιστής ή, καλύτερα, αυτό έχει καταντήσει», λέει.