ΒΕΡΜΟΝΤ. Αν και η πανδημία προκάλεσε πολλά εμπόδια στην οικογενειακή ζωή στις ΗΠΑ από την άνοιξη του 2020, που έκανε την εμφάνισή της στη χώρα, ορισμένοι γονείς επιλέγουν να εκπαιδεύουν πλέον κατ’ οίκον τα παιδιά τους, ανεξαρτήτως αν θα ξαναρχίσουν τα μαθήματα στις σχολικές αίθουσες. Οι λόγοι για τους οποίους γονείς επιλέγουν την κατ’ οίκον εκπαίδευση είναι ποικίλοι.
Ορισμένες από τις οικογένειες που μίλησαν στο Associated Press έχουν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, άλλοι αναζητούν ένα πρόγραμμα σπουδών βασισμένο στη θρησκεία τους ή θεωρούν ότι τα σχολεία στις γειτονιές τους είναι ελαττωματικά. Το κοινό στοιχείο για όλους ήταν ότι δοκίμασαν την κατ’ οίκον εκπαίδευση ως προσωρινή στη διάρκεια των lockdowns και ανακάλυψαν ότι ήταν ευεργετική για τα παιδιά τους.
«Ηταν μία από τις χρυσές τομές της πανδημίας – σε άλλη περίπτωση δεν νομίζω ότι θα είχαμε επιλέξει την κατ’ οίκον εκπαίδευση», δήλωσε η Ντανιέλ Κινγκ από το Βερμόντ, της οποίας η επτάχρονη κόρη διέπρεψε με τα ευέλικτα ιδιαίτερα μαθήματα. Το πρόγραμμα σπουδών της περιλαμβάνει τη λογοτεχνία, την ανατομία, ακόμη και την αρχαιολογία – συμμετέχει σε υπαίθριες εκδρομές για αναζήτηση απολιθωμάτων.
Η αύξηση των οικογενειών που επέλεξαν κατ’ οίκον εκπαίδευση επιβεβαιώθηκε από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ, το οποίο τον Μάρτιο ανέφερε ότι το ποσοστό των νοικοκυριών που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους στο σπίτι άγγιξε το 11% έως τον Σεπτέμβριο του 2020, δηλαδή πάνω από το διπλάσιο του 5,4% που είχε καταγραφεί μόλις έξι μήνες νωρίτερα. Το μεγαλύτερο άλμα έκαναν τα νοικοκυριά Αφροαμερικανών, με το ποσοστό εκπαίδευσης κατ’ οίκον να αυξάνεται από 3,3% την άνοιξη του 2020 σε 16,1% το φθινόπωρο. Η συνιδρύτρια και διευθύντρια του προγράμματος «National Black Home Educators» Τζόις Μπέρτζες δηλώνει ότι ο οργανισμός, που λειτουργεί εδώ και 21 χρόνια, είχε περίπου 5.000 μέλη πριν από την πανδημία και τώρα έχει πάνω από 35.000. Πολλά νοικοκυριά Αφροαμερικανών αντιμετώπισαν δυσκολίες, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης πρόσβασης στο Διαδίκτυο, που περιόριζαν την ικανότητα των παιδιών τους να επωφεληθούν από την εξ αποστάσεως μάθηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τονίζει η Μπέρτζες. «Τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε να μην μπορούν να εμπιστευθούν τίποτα εκτός από τα σπίτια τους και ήθελαν τα παιδιά τους να βρίσκονται μαζί τους. Τώρα βλέπουν το μέλλον, βλέπουν τι μπορούν να καταφέρουν τα παιδιά τους».
Για ορισμένες οικογένειες, η μετάβαση στην κατ’ οίκον εκπαίδευση επηρεάστηκε από τις ειδικές ανάγκες των παιδιών τους. Μια τέτοια πραγματικότητα ζει η Τζένιφερ Οσγκουντ από το Φέρφαξ του Βερμόντ, της οποίας η επτάχρονη κόρη Λίλι πάσχει από σύνδρομο Down. Παρατηρώντας την πρόοδο της Λίλι στην ανάγνωση και στην αριθμητική κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η Οσγκουντ πείσθηκε ότι η κατ’ οίκον εκπαίδευση ήταν η καλύτερη επιλογή. Ελαβε δε ανάλογη απόφαση και για τον δωδεκάχρονο γιο της, Νώε, στον οποίο δεν άρεσαν τα μαθήματα εξ αποστάσεως που προσέφερε το δημόσιο σχολείο του και ξεκίνησε κατ’ οίκον εκπαίδευση κατά το σχολικό έτος 2020-2021.