Απομακρύνεται το ενδεχόμενο απέλασης Παλαιστινίων από τις εστίες τους στη συνοικία της Ανατολικής Ιερουσαλήμ Σέιχ Τζάρα, προς όφελος Εβραίων εποίκων, καθώς το ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ πρότεινε συμβιβαστική λύση, η οποία «παγώνει» το θέμα για το ορατό μέλλον. Η επαπειλούμενη έξωση οικογενειών που ζουν στην εν λόγω περιοχή από τη δεκαετία του 1950 είχε παίξει ρόλο πυροκροτητή στις αιματηρές ταραχές του περασμένου Μαΐου, οι οποίες στάθηκαν αφορμή για τη στρατιωτική σύγκρουση Ισραήλ – Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, όπου τουλάχιστον 260 Παλαιστίνιοι και 13 Ισραηλινοί έχασαν τη ζωή τους.
Το ανώτατο δικαστήριο συνεδρίασε χθες για να αποφασίσει τελεσίδικα επί της προσφυγής τεσσάρων παλαιστινιακών οικογενειών εναντίον των πρωτόδικων δικαστικών αποφάσεων, που είχαν διατάξει την άμεση απομάκρυνση από τις εστίες τους. Οπως μεταδίδουν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, ο δικαστής Ισαάκ Αμίτ πρότεινε να συνεχίσουν να διαμένουν στις εστίες τους οι Παλαιστίνιοι για τουλάχιστον είκοσι χρόνια με το καθεστώς του «προστατευόμενου ενοίκου», πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει δυνατότητα έξωσής τους. Η μόνη τους υποχρέωση θα είναι να καταβάλουν συμβολικό αντίτιμο στο επενδυτικό ταμείο των εβραϊκών οικογενειών που είχαν στην κατοχή τους περιοχές του Σέιχ Τζάρα πριν από τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948. Στη διάρκεια του εν λόγω πολέμου πολλές εβραϊκές και πολύ περισσότερες παλαιστινιακές οικογένειες αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν και να μετακομίσουν. Η Ιορδανία, η οποία διοικούσε την Ανατολική Ιερουσαλήμ μέχρι τον νέο πόλεμο του 1967, παραχώρησε ακίνητα για να στεγαστούν Παλαιστίνιοι πρόσφυγες. Με την πάροδο του χρόνου, το Σέιχ Τζάρα έγινε μία από τις πιο εύπορες περιοχές της παλαιστινιακής Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Σύμφωνα με τον ισραηλινό Τύπο, ο νέος πρωθυπουργός του Ισραήλ, Ναφτάλι Μπένετ, επιθυμούσε να αναβληθεί ή να «παγώσει» το ζήτημα, για να μην ερεθιστεί η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν.
Το εβραϊκό επενδυτικό ταμείο αντέδρασε αρνητικά στη συμβιβαστική πρόταση του ισραηλινού δικαστηρίου, απαιτώντας να αναγνωρίσουν οι Παλαιστίνιοι την εβραϊκή ιδιοκτησία στις κατοικίες τους. Οι Παλαιστίνιοι που είχαν προσφύγει δέχτηκαν την πρόταση, απορρίπτοντας ωστόσο κάθε σκέψη για αναγνώριση εβραϊκών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας.