Ο Μαϊσάρ Αλ Σουλεϊμάν και η οικογένειά του διέφυγαν από την κόλαση του πολέμου στη Συρία το 2014 και βρήκαν καταφύγιο στον Λίβανο. Ακόμη και εκεί, όμως, «είδαν τον χάρο με τα μάτια τους», μετά τη φονική έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού πριν από έναν χρόνο.
Η οκταμελής οικογένεια ζούσε στη βιομηχανική περιοχή Καραντίνα, σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι, όπου η έκρηξη της 4ης Αυγούστου 2020 στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 200 ανθρώπους και είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό χιλιάδων. Πολλοί στον Λίβανο κατηγόρησαν αξιωματούχους για την αποθήκευση εκατοντάδων τόνων νιτρικού αμμωνίου στο λιμάνι, το οποίο προκάλεσε την έκρηξη.
Το ωστικό κύμα που δημιουργήθηκε από την έκρηξη κατέστρεψε τις πόρτες και τα τζάμια στο σπίτι του Αλ Σουλεϊμάν και μέρος της οροφής κατέρρευσε.
«Αν δεν ήμουν έξω με τα παιδιά και η έγκυος σύζυγός μου στο γιατρό, δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα μπορούσε να συμβεί», ανέφερε.
Ο Αλ Σουλεϊμάν και τα παιδιά του έπαιζαν ποδόσφαιρο σε μία αλάνα, όταν συνέβη η έκρηξη. Ένα γυαλί τρύπησε το σώμα του, αφήνοντάς τον με χρόνιο πόνο στο πόδι και στον αριστερό ώμο, τον οποίο ακόμα παλεύει να κινήσει.
Κάποτε εργαζόταν στο λιμάνι της Βηρυτού και πλέον αγωνίζεται να βρει δουλειά που δεν θα επιδεινώσει τους τραυματισμούς του. Βασίζεται σε δανεικά χρήματα από φίλους και συγγενείς και βοήθεια από ανθρωπιστικές οργανώσεις, αλλά αγωνίζεται να βρει σπίτι.
Η οικογένεια δεν περιμένει να επιστρέψει στο παλιό σπίτι της στην Καραντίνα σύντομα. Ο ιδιοκτήτης τους εκεί τους είπε ότι δεν βιάζεται να ξοδέψει χρήματα για να επισκευάσει το ακίνητο εν μέσω της σοβαρής οικονομικής κρίσης του Λιβάνου.
Όπως σημειώνεται, αυτή την κατάσταση αντιμετωπίζουν και χιλιάδες άλλες οικογένειες στην περιοχή.
Πόνος και οργή
Οι Λιβανέζοι τιμούν σήμερα με πόνο και οργή την πρώτη επέτειο από τη φονική έκρηξη, με τους υπεύθυνους για την τραγωδία να μην έχουν ακόμη βρεθεί και δικαστεί.
Εξάλλου, σήμερα εξάλλου Γαλλία και ΟΗΕ διοργανώνουν μια ακόμη διεθνή διάσκεψη με στόχο να προσφερθεί έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια στους πιο ευάλωτους, σε έναν Λίβανο που έχει βυθιστεί στη χειρότερη κοινωνικοοικονομική κρίση της ιστορίας του.
Σοκ, καταστροφή, πόνος και οργή: 214 νεκροί, περισσότεροι από 6.500 τραυματίες και ολόκληρες συνοικίες ισοπεδωμένες.
Η τραγωδία σημειώθηκε σε μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης και διοικείται από μια πολιτική τάξη που την έχει εγκαταλείψει.
Για να αποτίσουν φόρο τιμής στα θύματα και να ζητήσουν να αποδοθεί δικαιοσύνη οι οικογένειές τους και ακτιβιστές οργανώνουν σήμερα το απόγευμα πορείες, ολονυκτίες με κεριά και θρησκευτικές τελετές μπροστά στο λιμάνι ή κοντά στο κτίριο του κοινοβουλίου.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν και πυροσβέστες που σκοτώθηκαν την ώρα που προσπαθούσαν να κατασβέσουν τη φωτιά που στο λιμάνι που προηγήθηκε της έκρηξης, ή εργαζόμενοι στο λιμάνι που καταπλακώθηκαν από τις αποθήκες σιτηρών που κατέρρευσαν.
Ένα χρόνο αργότερα, αν και κάποιες συνοικίες έχουν ανοικοδομηθεί κυρίως χάρη σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και εθελοντές, καθώς το κράτος δεν έκανε τίποτα ή πολύ λίγα, αν τα τραύματα έχουν επουλωθεί, ένα ολόκληρο έθνος παραμένει τραυματισμένο.
Μία οικογένεια στις τρεις έχει παιδιά που έχουν ακόμη ενδείξεις «ψυχολογικού τραύματος», σύμφωνα με τη Unicef. Μεταξύ των ενηλίκων το ποσοστό φτάνει τον ένα στους δύο.
Και παρά το μέγεθος της τραγωδίας που σόκαρε την παγκόσμια κοινή γνώμη, η τοπική έρευνα έχει βαλτώσει και κανένας υπεύθυνος δεν έχει εντοπιστεί ή δικαστεί, αν και η δικαιοσύνη έχει βάλει στο στόχαστρό της πρώην υπουργούς και αξιωματούχους ασφαλείας.
Η πολιτική τάξη δέχεται επικρίσεις ότι κάνει ό,τι μπορεί για να τορπιλίσει την έρευνα και να αποφύγει τις διώξεις, με τους αξιωματούχους να κρύβονται πίσω από την ασυλία τους.
Οικογένειες των θυμάτων που ζητούν την άρση της ασυλίας αυτής έδωσαν τελεσίγραφο στους κυβερνώντες και απείλησαν «να σπάσουν τα κόκαλα» οποιουδήποτε αντιταχθεί στην οργή τους σήμερα.
«Φτάνουν οι συνηθισμένες και ειρηνικές διαδηλώσεις (…) Προσέξτε την οργή μας», προειδοποίησε ο Ιμπραχίμ Χοτέιτ, εκπρόσωπος των οικογενειών.
Σε ό,τι αφορά τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, το συμπέρασμά τους είναι απόλυτο.
Οι αρχές «εμπόδισαν με αναίσχυντο τρόπο την αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης για τα θύματα», κατήγγειλε η Διεθνής Αμνηστία.
«Πολλές αρχές (…) επέδειξαν εγκληματική αμέλεια», επέκρινε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW).
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ, Al Jazeera, AFP