Το «εκδικητικό πορνό» είναι ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία

Το «εκδικητικό πορνό» είναι ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία

Η Νατάσα ήταν ακόμη με τον πρώην σύντροφό της όταν εκείνος άρχισε να επιδεικνύει στην αντροπαρέα του ένα βίντεο με προσωπικές τους στιγμές

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Νατάσα ήταν ακόμη με τον πρώην σύντροφό της όταν εκείνος άρχισε να επιδεικνύει στην αντροπαρέα του ένα βίντεο με προσωπικές τους στιγμές. Λίγους μήνες αργότερα, η ανύπαντρη μητέρα και δασκάλα ανακάλυψε ότι το «ροζ» βίντεο παρακολουθούσαν όλοι οι κάτοικοι της μικρής σερβικής πόλης όπου ζούσε. Εγκαταλελειμμένη από φίλους και γείτονες, λίγο έλειψε να χάσει τη δουλειά της. Τελικά, εγκαταστάθηκε σε άλλη πόλη και το παιδί της άλλαξε σχολείο. Είναι βέβαιο ότι το επίμαχο βίντεο βρίσκεται ακόμη στις σκοτεινές γωνίες του Διαδικτύου, ενώ ο δράστης αυτής της κακοποίησης δεν τιμωρήθηκε ποτέ.

Το «εκδικητικό πορνό», η δημοσιοποίηση φωτογραφιών και βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου χωρίς τη συναίνεση του ατόμου που απεικονίζεται, αποτελεί μείζον πρόβλημα για τα βαλκανικά κράτη. Στις αρχές της χρονιάς προκλήθηκε σάλος όταν εντοπίσθηκαν τρεις ομάδες στην εφαρμογή Telegram, με τα δεκάδες χιλιάδες μέλη τους να ανταλλάσσουν φωτογραφίες και βίντεο γυναικών και κοριτσιών, συχνά με τα ονοματεπώνυμα, τα τηλέφωνα, τις διευθύνσεις και τα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χωρίς οι ίδιες να έχουν την παραμικρή ιδέα.

Σε κανένα βαλκανικό κράτος δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει καταδίκη του δράστη για ανάρτηση «ροζ» βίντεο στο Διαδίκτυο.

Σε κανένα βαλκανικό κράτος, άλλωστε, δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει την καταδίκη του «εκδικητικού πορνό» και συνήθως οι δράστες διώκονται για άλλα συναφή αδικήματα, όπως η φωτογράφιση ή η μαγνητοσκόπηση χωρίς άδεια. Σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Βοσνία οι εισαγγελείς «νίπτουν τα χείρας τους» για τέτοιες υποθέσεις. Τα θύματα οφείλουν να καταθέσουν μηνύσεις απευθείας στις δικαστικές αρχές, έχοντας την υποχρέωση απόδειξης των ισχυρισμών τους. Η ζωή τους μεταβάλλεται, έτσι, σε έναν ατελείωτο Γολγοθά, με αποτέλεσμα οι περισσότερες να επιλέγουν τη σιωπή. Στη Βοσνία, μεταξύ 2016 και 2020 ερευνήθηκαν 106 υποθέσεις «εκδικητικού πορνό» αλλά ασκήθηκαν διώξεις σε μόλις 26 άτομα, εκ των οποίων οι 18 καταδικάστηκαν σε ποινές με ανασταλτικό χαρακτήρα, ενώ σε έξι επιβλήθηκαν πρόστιμα. Ο νόμος προβλέπει ανώτατη ποινή τριετούς φυλάκισης, η οποία ωστόσο δεν έχει επιβληθεί ποτέ.

Στο Μαυροβούνιο, από τις 28 καταγγελίες για ανάρτηση ηχητικού ή οπτικού περιεχομένου χωρίς συναίνεση, οι 20 απορρίφθηκαν και οι Αρχές αναζήτησαν άλλα νομικά τεχνάσματα για να καταδικάσουν τους δράστες. Στη Σερβία, μεταξύ 2016 και 2019 έγιναν καταγγελίες εναντίον 80 ατόμων και ασκήθηκαν διώξεις σε 18, από τους οποίους καταδικάσθηκαν μόνο τέσσερις.

Οσοι εργάζονται με θύματα του «εκδικητικού πορνό» επισημαίνουν ότι τα ψυχικά τραύματα που προκαλεί αυτού του είδους η κακοποίηση είναι ιδιαίτερα βαριά. «Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το αξιακό πλαίσιο που έχουν τα θύματα για τον εαυτό τους κατακρημνίζεται», εξηγεί η ψυχολόγος Τζοβάνα Γκάτσοβιτς από το Σεράγεβο. Συνήθως, τα θύματα κατηγορούνται πως ευθύνονταν για ό,τι τους συνέβη. Δυστυχώς, ούτε η κοινή γνώμη θεωρεί το συγκεκριμένο αδίκημα ειδεχθή πράξη βίας, αντιθέτως, παρακολουθεί τα «ροζ» βίντεο ως ψυχαγωγία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή