Ποια είναι η επόμενη κίνηση της Ρωσίας στην Ουκρανία; Κανείς δεν ξέρει, εκτός ίσως από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτό γίνεται εκ προθέσεως. Το μυστήριο για τις ρωσικές διαθέσεις έμοιαζε με πυκνή ομίχλη μετά τα φαινομενικά αντικρουόμενα μηνύματα του Ρώσου υφυπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Ριαμπκόφ. «Ως ειδικός μπορώ με κάθε επισημότητα να δηλώσω: Ποιος ξέρει;», είπε ο προβεβλημένος Ρώσος αναλυτής εξωτερικής πολιτικής και επικεφαλής ομάδας συμβούλων του Ρώσου προέδρου, Φιοντόρ Λουκιάνοφ.
Το πόσο σοβαρά σκέπτεται ο Ρώσος πρόεδρος έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας με την Ουκρανία δεν το γνωρίζουν ούτε τα μέλη του στενού του κύκλου, πολύ περισσότερο δεν το γνωρίζει ο Ριαμπκόφ, που ήταν επικεφαλής της ρωσικής αποστολής στις συνομιλίες με τις ΗΠΑ, αυτή την εβδομάδα στη Γενεύη. Ούτε γνωρίζουν τι είδους παραχωρήσεις είναι έτοιμος να δεχθεί προκειμένου να εκτονώσει την κρίση.
Οι χειρισμοί του αποτελούν παράδειγμα του πώς η ένταση και η απρόβλεπτη συμπεριφορά χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν μια αδύναμη θέση.
Τι λένε οι αναλυτές
Ρώσοι αναλυτές και Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν ότι ο Πούτιν δεν πρέπει να έχει αποφασίσει ακόμη. Και τον ικανοποιεί να κρατάει τη Δύση σε αγωνία. Οι χειρισμοί του τους τελευταίους μήνες είναι ένα πρώτης τάξεως παράδειγμα του πώς η ένταση και η απρόβλεπτη συμπεριφορά χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν μια αδύναμη θέση. Δημιουργώντας μια κρίση ασφαλείας στα σύνορα με την Ουκρανία, οι ΗΠΑ συμφώνησαν, για πρώτη φορά ύστερα από 30 χρόνια, να συζητήσουν ζητήματα που ήταν αδύνατο να τεθούν στο τραπέζι μέχρι πριν από έναν χρόνο.
Το πρόβλημα με τη στρατηγική του Πούτιν είναι ότι οι διπλωμάτες του δεν έχουν καμία ευελιξία να διαπραγματευθούν και δεν μπορούν να εκφέρουν συνεκτικό μήνυμα. Πάντως, το γεγονός ότι οι συνομιλίες δεν κατέρρευσαν αμέσως σημαίνει ότι οι δύο πλευρές ίσως βλέπουν κάποιο περιθώριο, αόρατο στον υπόλοιπο κόσμο, για να πετύχουν κάποιο αποτέλεσμα. Το τι θα κάνει η Ρωσία στη συνέχεια το γνωρίζει μόνο ο Πούτιν, το μονοπώλιο του οποίου στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας δεν έχει προηγούμενο. Ακόμη και στη Σοβιετική Ενωση, οι αποφάσεις περνούσαν από το πολιτικό γραφείο.