Ανάλυση France24: Η Ρωσία στήνει προγεφυρώματα στον μετασοβιετικό χώρο

Ανάλυση France24: Η Ρωσία στήνει προγεφυρώματα στον μετασοβιετικό χώρο

Η αναγνώριση της «ανεξαρτησίας» των περιοχών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ξυπνά μνήμες από όσα έχουν προηγηθεί στη Μολδαβία και στη Γεωργία.

3' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αφού πρώτα πέρασαν μήνες κατά τους οποίους η ρωσική πλευρά αρνείτο κάθε σχέδιο εισβολής στην Ουκρανία, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε τελικώς ρωσικά «ειρηνευτικά» στρατεύματα στα αυτονομιστικά εδάφη του Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ την Τρίτη αφού προηγουμένως αναγνώρισε τις εν λόγω περιοχές ως «ανεξάρτητες».

Παρά τις ιδιαιτερότητες της ουκρανικής κρίσης, οι αναλυτές έσπευσαν να σημειώσουν ότι οι τελευταίες κινήσεις του Πούτιν θυμίζουν όσα είχε κάνει η ρωσική πλευρά και παλαιότερα, στα μέτωπα της Μολδαβίας και της Γεωργίας, σε μια προσπάθεια να υποτάξει τους γείτονες περιορίζοντας παράλληλα τις φιλοδυτικές φιλοδοξίες τους.

Το Κρεμλίνο αξιοποιεί εδώ και καιρό τις λεγόμενες «παγωμένες συγκρούσεις» με σκοπό να επεκτείνει την επιρροή του πέρα από τα ρωσικά σύνορα.

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, έχει υποστηρίξει το φιλορωσικό καθεστώς στην περιοχή της Υπερδνειστερίας που έχει αποσχισθεί από τη Μολδαβία.

Το 2008, ξεκίνησε μια συμβατική εισβολή στη Γεωργία για να υποστηρίξει τις αυτονομιστικές «κυβερνήσεις» στη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, σε δύο περιοχές με πολυπληθείς ρωσόφωνους πληθυσμούς.

Έξι χρόνια αργότερα, η Ρωσία κατέλαβε την Κριμαία και άρχισε να υποστηρίζει την εξέγερση των φιλορώσων αυτονομιστών στο Ντονμπάς, συνεχίζει στην ανάλυσή του το γαλλικό δίκτυο France24.

Σε όλες τις περιπτώσεις, οι φόβοι περί απομάκρυνσης από τη ρωσική σφαίρα επιρροής επιτάχυναν τις ενέργειες της Μόσχας, με την παρουσία ρωσικών πληθυσμών στο έδαφος να δίνει παράλληλα στο Κρεμλίνο το πρόσχημα ώστε να υποστηρίξει ότι παρεμβαίνει ως «προστάτης» των ρωσόφωνων.

Το 2008 ο πόλεμος της Ρωσίας με τη Γεωργία ξέσπασε κατά την έναρξη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, προς μεγάλη απογοήτευση τότε των Κινέζων. Προκειμένου να μην προκαλέσει ξανά την ίδια αναστάτωση στην Κίνα, ο Πούτιν περίμενε αυτήν τη φορά την τελετή λήξης των Χειμερινών Αγώνων του Πεκίνου προτού «χτυπήσει» ξανά, τώρα στην Ουκρανία.

«Πολλοί από εμάς, εδώ στη Γεωργία, την περιμέναμε την αναγνώριση των δύο αυτονομιστικών οντοτήτων του Ντονμπάς… Η Μόσχα αύξησε τη χρηματοδότηση των εν λόγω οντοτήτων, παρέχοντας ρωσικά διαβατήρια και ενισχύοντας παρασκηνιακά την εκεί στρατιωτική της παρουσία. Η απόφαση του Πούτιν αποτελεί τη λογική κατάληξη αυτής της διαδικασίας», σχολιάζει μιλώντας στο France24 ο Γεωργιανός ακαδημαϊκός Emil Avdaliani του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Τιφλίδας και της γεωργιανής δεξαμενής σκέψης Geocase.

«Η Ρωσία θεωρεί πως έχει δικαίωμα σε μια ιστορική σφαίρα επιρροής… Ανησυχεί πάντοτε για την ξένη διείσδυση – όχι μόνο από την άποψη της στρατιωτικής και της πολιτικής εμπλοκής αλλά και από πολιτιστική άποψη», δηλώνει από την πλευρά του ο Nicoló Fasola του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, ανακαλώντας στην μνήμη τις επονομαζόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις» τις Γεωργίας (2003) και της Ουκρανίας (2004) τις οποίες το Κρεμλίνο είχε αποκηρύξει ως «μέσα που χρησιμοποίησε η Δύση για να απομακρύνει τις εν λόγω χώρες από τη ρωσική επιρροή».

Το ίδιο σκεπτικό επικράτησε και στην περίπτωση της Υπερδνειστερίας που αποσχίσθηκε από τη Μολδαβία. Εκεί, οι προσπάθειες επιβολής της ρουμανικής γλώσσας πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχαν συναντήσει τη σθεναρή αντίσταση του ρωσόφωνου πληθυσμού.

Το ίδιο αφήγημα – περί προστασίας των Ρώσων – θα εξασφάλιζε αργότερα στον Πούτιν το πλαίσιο για να δικαιολογήσει τις ρωσικές επεμβάσεις στη Γεωργία και στην Ουκρανία.

Η Μόσχα δεν αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Υπερδνειστερίας. Κατάφερε όμως, με την στήριξη που έχει παράσχει στους εκεί φιλορώσους αυτονομιστές, να παγιδεύσει τη Μολδαβία σε μια γεωπολιτική γκρίζα ζώνη μεταξύ Ανατολής και Δύσης, υπονομεύοντας την κυριαρχία της Μολδαβίας και θέτοντας εμπόδια στην πορεία της μολδαβικής προσέγγισης με τη Δύση, όπως σημειώνει ο Έρικ Τζ. Γκρόσμαν στο US Army War College Quarterly.

Γεωργία και Ουκρανία κινδυνεύουν πια να μπουν σε μια παρόμοια γεωπολιτική «γκρίζα ζώνη», ενώ η μοίρα των αποσχισθεισών περιοχών τους εξαρτάται πια αποκλειστικά και μόνο από τη Ρωσία.

Αυτές οι αποσχισθείσες οντότητες «δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς τη βοήθεια της Μόσχας, πράγμα το οποίο με τη σειρά του δικαιολογεί και τη συνεχιζόμενη παρουσία της Ρωσίας στα εδάφη τους», σημειώνει ο Nicoló Fasola του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, μιλώντας στο France24.

Αναγνωρίζοντας τις δύο επονομαζόμενες «δημοκρατίες» του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία, η Μόσχα αναπαράγει, αυτήν τη φορά με φόντο της Ουκρανία, τις συνθήκες φιλίας και αμοιβαίας βοήθειας που είχε υπογράψει παλαιότερα με τις αποσχισθείσες περιοχές της Γεωργίας: την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία.

«… στο τέλος της ημέρας (σ.σ. αυτές οι περιοχές) δεν είναι παρά εργαλεία για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων της Ρωσίας» που τις χρησιμοποιεί «ως προγεφυρώματα στον μετασοβιετικό χώρο», σχολιάζει ο Fasola.

Στα μάτια των επικριτών του ωστόσο, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει – με όλες αυτές τις κινήσεις – ενισχύσει παράλληλα και τις αντιρωσικές φωνές σε Ουκρανία, Γεωργία κ.ά.

Πηγή: France24

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή