Το 1996 ο καθηγητής Σάμιουελ Χάντιγκτον υποστήριξε ότι η διεθνής πολιτική σκηνή είχε «πολυπολιτισμικά» χαρακτηριστικά, με ανταγωνιστικές δυνάμεις να εκφράζουν αυτόνομες πολιτιστικές διεκδικήσεις, που απείχαν από εκείνες της φιλελεύθερης Δύσης. Το δυτικό κοσμοπολίτικο πνεύμα θα εισερχόταν σε παρατεταμένη αντιπαράθεση με αντίπαλους πολιτισμούς, όπως η Κίνα και ο ισλαμικός κόσμος.
Οι θέσεις του Χάντιγκτον αξίζει να προσεχθούν, ιδιαίτερα στον απόηχο της εισβολής στην Ουκρανία και της ενότητας που επέδειξε η Δύση. Η τελευταία δεκαετία επιβεβαίωσε ορισμένες από τις προβλέψεις του Χάντιγκτον. Η αμερικανική ισχύς πράγματι συρρικνώθηκε σε σχέση με τους αντιπάλους και ανταγωνιστές μας, ενώ η προσπάθειά μας να διαδώσουμε τις δυτικές αξίες με την ισχύ των όπλων μας μετά την 11η Σεπτεμβρίου οδήγησε σε δεινές εξελίξεις.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν πρόκειται επίσης να οδηγήσει σε εξαγωγή της αμερικανικής έννοιας της αριστερής «αφύπνισης» (wokeness), που τόσο ανησυχεί τον πρόεδρο Πούτιν. Η «αφύπνιση» αυτή χαρακτηρίζεται από οξυμμένη ευαισθησία σε ζητήματα που χαρακτηρίζονται «πολιτικά ορθά», όπως ο σεβασμός των δικαιωμάτων μειονοτήτων. Επικριτές της τάσης αυτής εκτιμούν ότι η ευαισθησία αυτή έχει καταντήσει υπερβολική, πνίγοντας κάθε διαφορετική άποψη. Στην πραγματικότητα, οι αφυπνισμένοι στις ΗΠΑ επιλέγουν ολοένα και πιο συχνά την ενδοσκόπηση, για να περιορίσουν τα αιτήματά τους στην τοπική κλίμακα, χαρακτηριστική αντίδραση στις απογοητεύσεις της εποχής του νεοφιλελευθερισμού.
Ο σημερινός ιδεολογικός πόλεμος στις ΗΠΑ γύρω από τη φυλή, το σεξ, την παιδεία και τη θρησκεία αποτελεί απάντηση στην υποχώρηση της επιρροής του φιλελεύθερου κοσμοπολίτικου πνεύματος. Η παρούσα αντιπαράθεση, αντί να μας θορυβεί, πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ευκαιρία υγιούς διαλόγου.