Τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου η Ρωσία είχε παραδώσει τη διοίκησή του στη Μόσχα, χωρίς ο Πούτιν να διορίσει στρατιωτικό διοικητή στο έδαφος. Στις αρχές Απριλίου, μετά την εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων στον ρωσικό ανεφοδιασμό και στο ηθικό του στρατού, ο Πούτιν διόρισε τον στρατηγό Ντβόρνικοφ στην ηγεσία του εκστρατευτικού σώματος.
Εκεί ο στρατηγός –βετεράνος της Τσετσενίας και της Συρίας– υιοθέτησε πιο αποτελεσματικό σύστημα διοίκησης, με τους Ρώσους πιλότους να συντονίζονται καλύτερα με τα στρατεύματα στο έδαφος και τις ρωσικές μονάδες να λειτουργούν επιτέλους πιο αποδοτικά. Η εισβολή, όμως, δεν έχει αλλάξει μορφή εξαιτίας της φύσης του ρωσικού στρατού. Στην κορυφή των προβλημάτων βρίσκεται η έλλειψη αξιόπιστων υπαξιωματικών, ικανών να αναλάβουν τη διοίκηση τμημάτων. Το σοβιετικό αμυντικό δόγμα δεν ευνοεί την ατομική πρωτοβουλία και δεν επιτρέπει σε υφισταμένους να αμφισβητούν τις διαταγές ανωτέρων τους. Οι Ουκρανοί, αντίθετα, εξασφάλισαν χρήσιμα διδάγματα από τις αμυντικές τους συμφωνίες με χώρες του ΝΑΤΟ και της Δύσης.
Στην κορυφή των προβλημάτων βρίσκεται η έλλειψη αξιόπιστων υπαξιωματικών, ικανών να αναλάβουν τη διοίκηση τμημάτων.
Μετά την επανάληψη της επίθεσης στην περιοχή του Ντονμπάς, η Ρωσία σφυροκοπάει τώρα με πυροβολικό πόλεις και χωριά. Οι βομβαρδισμοί, όμως, δεν συνοδεύονται από εντατική προώθηση τεθωρακισμένων και πεζικού, μόνος τρόπος κατάληψης εδαφών απέναντι σε αποφασισμένο αντίπαλο. Η τακτική αυτή σημαίνει ότι η Ρωσία θα δυσκολευτεί να διατηρήσει τα εδαφικά της κέρδη, όπως συνέβη και στο Χάρκοβο. Ο ρωσικός στρατός έφθασε πολύ κοντά στην πλήρη κατάληψη της πόλης, για να την εγκαταλείψει τελικά λίγο αργότερα.
«Ακούμε πληροφορίες που θέλουν τον Πούτιν πιο ενεργό. Ξέρουμε από πείρας ότι κάθε πρόεδρος που αναμειγνύεται σε επιχειρησιακές αποφάσεις βαδίζει προς την καταστροφή», λέει στέλεχος του αμερικανικού Πενταγώνου.