Τη στάθμη των υδάτων στη διώρυγα του Παναμά, έναν από τους σημαντικότερους υδάτινους δρόμους, επηρεάζει η κλιματική αλλαγή, θέτοντας σε κίνδυνο τη λειτουργία της και ταυτόχρονα την επάρκεια πόσιμου νερού για τα εκατομμύρια πολιτών της χώρας της Κεντρικής Αμερικής.
Η διώρυγα του Παναμά, η κατασκευή της οποίας ολοκληρώθηκε το 1914, συνδέει τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, μειώνοντας κατά 50% τον χρόνο διάπλου μεταξύ της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Tα πλοία διέρχονται μέσα από ένα περίεργο σύστημα θυροφραγμάτων, που σταδιακά τα ανυψώνουν κατά 26 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας ενώ περνούν από τα 82 χλμ. της διώρυγας, προτού τελικά ξαναβρεθούν στη θαλάσσια στάθμη. Τα θυροφράγματα (δεξαμενές ανύψωσης) στην πραγματικότητα λειτουργούν σαν ανελκυστήρες, χρησιμοποιώντας τεράστιες ποσότητες ύδατος από τεχνητές λίμνες στα βουνά για να «ανασηκώσουν τα σκάφη», εξηγεί η ξεναγός της διώρυγας, Μαέλις ντε Γκαρσία.
Καθώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα μετεωρολογικά πρότυπα, η λειτουργία της διώρυγας γίνεται ολοένα πιο δύσκολη. Σύμφωνα με τις Αρχές, το 2019 ήταν η πέμπτη πιο άνομβρη χρονιά των τελευταίων 70 ετών στον Παναμά, με τις βροχοπτώσεις κατά 20% λιγότερες συγκριτικά με τον ιστορικό μέσο όρο. Δεν είναι όμως μόνο η ξηρασία που δημιουργεί προβλήματα. Οι ισχυρές βροχές συνιστούν επίσης πρόκληση, καθώς προκαλούν την υπερχείλιση των τεχνητών λιμνών. Καθώς πολλαπλασιάζονται τα δύο φαινόμενα, η διώρυγα του Παναμά χρειάζεται να βρει νέους υδάτινους πόρους και τρόπο αποθήκευσης του νερού που απαιτεί η λειτουργία της.
Αναζητούνται νέοι υδάτινοι πόροι και τρόποι αποθήκευσης του νερού, καθώς απαιτούνται 9 δισ. λίτρα σε καθημερινή βάση.
Κάθε φορά που διέρχεται ένα πλοίο από τα θυροφράγματα απαιτούνται 205 εκατ. λίτρα νερού, που τελικά απελευθερώνονται στη θάλασσα. Κατά μέσο όρο, καθημερινώς διέρχονται από τη διώρυγα 37 σκάφη που χρειάζονται 9 δισ. λίτρα νερού. Ο Τζον Λάνγκμαν, αντιπρόεδρος του σχετικού προγράμματος υδάτινων πόρων της διώρυγας, αναζητεί με τους συνεργάτες του τρόπους ώστε να μη μείνει χωρίς νερό.
Οπως εξηγεί, το 2019, οι Αρχές της διώρυγας αναγκάστηκαν να περιορίσουν το νερό που χρησιμοποιείται στις δεξαμενές ανύψωσης, με αποτέλεσμα τα σκάφη να μην μπορούν να μεταφέρουν τόσο βαρύ φορτίο. Ηδη, εκπονούνται μελέτες σχετικά με την καλύτερη δυνατή αποθήκευση των ομβρίων υδάτων. Μεταξύ των πιθανών λύσεων είναι η δημιουργία φράγματος στον ποταμό Ιντιο, του κεντρικού Παναμά, γεγονός που θα προκαλέσει τον εκτοπισμό εκατοντάδων μικροκαλλιεργητών της περιοχής.
Ο αγώνας της εξεύρεσης νερού, όμως, δεν περιορίζεται στη λειτουργία της διώρυγας. Η Αρχή Διώρυγας του Παναμά παρέχει πόσιμο νερό στον μισό πληθυσμό της χώρας, το οποίο προέρχεται από τις ίδιες τεχνητές λίμνες που τροφοδοτούν τη διώρυγα. Οι Αρχές εξετάζουν τη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης θαλασσινού νερού για την υδροδότηση του πληθυσμού, έτσι ώστε να μείνει περισσότερο νερό στις λίμνες για τη λειτουργία της διώρυγας.