Κλιμάκωση της έντασης μεταξύ της συμμαχίας των κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης καταγράφεται τον τελευταίο καιρό παρά την κοινή τους δέσμευση να αντιταχθούν στον πρόεδρο της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η εκλογική επιτυχία στα αστικά κέντρα στις δημοτικές εκλογές του 2019, όπου η αντιπολίτευση κατέβασε κοινούς υποψηφίους, την έκανε να βλέπει την εκλογική αναμέτρηση του επόμενου Ιουνίου ως ιδανική ευκαιρία για την ανατροπή του Ερντογάν, υπογραμμίζοντας, άλλωστε, ότι θέλει να αποκαταστήσει τις ζημίες που προκάλεσε ο πρόεδρος στην οικονομία και να επαναφέρει τις δημοκρατικές ελευθερίες που το καθεστώς του διάβρωσε.
Η πρόσφατη αντιπαράθεση των μελών της συμμαχίας πυροδοτήθηκε από τη διαφωνία για τη σύνθεση της κυβέρνησης κατά τη μετά Ερντογάν εποχή και υπήρξε η αφορμή για την ανάδυση βαθύτερων διαφωνιών, όπως το ποιος θα είναι ο κοινός υποψήφιος απέναντι στον Τούρκο πρόεδρο στις εκλογές.
Στον πυρήνα της συμμαχίας των κομμάτων της αντιπολίτευσης βρίσκεται το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), το παλαιότερο κοσμικό, κεντροαριστερό κόμμα της Τουρκίας και η μεγαλύτερη δύναμη της αντιπολίτευσης, και το εθνικιστικό, συντηρητικό Καλό Κόμμα (IYI) που ιδρύθηκε το 2018, το οποίο –παρά τις δεξιές, υπερεθνικιστικές ρίζες του– προσπαθεί να κερδίσει το Κέντρο.
Οι ηγέτες των δύο κομμάτων, ο Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου (CHP) και η Μεράλ Ακσενέρ (IYI), δημοσίως δεσμεύονται για αγαστή συνεργασία. Μεταξύ τους, όμως, υπάρχουν βαθιά και αγεφύρωτα ρήγματα σχετικά με την πολιτική που θα ακολουθήσουν στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Ο βασικός πόλος αντιπαράθεσης, όπως προαναφέρθηκε, είναι η επιλογή κοινού υποψηφίου που θα ανταγωνιστεί τον σημερινό Τούρκο πρόεδρο. Ο 73χρονος Κιλιτσντάρογλου επιθυμεί να διεκδικήσει ο ίδιος την προεδρία, παρότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν θα καταφέρει να κερδίσει τον Ερντογάν. Η Ακσενέρ προκρίνει για τη θέση τον δημοφιλή δήμαρχο της Αγκυρας Μανσούρ Γιαβάς, πρόσωπο που ο Κιλιτσντάρογλου έχει δημοσίως απορρίψει.
Βασικός πόλος αντιπαράθεσης, η επιλογή κοινού υποψηφίου που θα ανταγωνιστεί τον σημερινό Τούρκο πρόεδρο.
Προστριβές για συμφωνίες
Μια άλλη αιτία προστριβών είναι η έντονη φημολογία για τη σύναψη συμφωνιών του Κιλιτσντάρογλου με μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως το Κόμμα Δημοκρατίας και Προόδου (Deva) του Αλί Μπαμπατζάν, πρώην υπουργού Οικονομίας του Ερντογάν. Το κόμμα της Ακσενέρ φοβάται ότι ο ηγέτης του CHP θα υποσχεθεί στον Μπαμπατζάν το χαρτοφυλάκιο του υπουργού Οικονομίας, που διεκδικεί το Καλό Κόμμα, με αντάλλαγμα τη στήριξη της υποψηφιότητάς του.
Η Ακσενέρ, επίσης, βλέπει με κακό μάτι τα ανοίγματα του Κιλιτσντάρογλου προς το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (ΗDP), το οποίο δεν είναι μέλος της συμμαχίας των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης και αποτελεί ανάθεμα για τους Τούρκους εθνικιστές λόγω της υποστήριξής του προς τους Κούρδους.
Κομματικά συμφέροντα
Τόσο το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα όσο και το Καλό Κόμμα αλληλοκατηγορούνται ότι θέτουν το κομματικό συμφέρον πάνω από το καλό της χώρας και απορρίπτουν κάθε συμβιβαστική λύση. H ρήξη μεταξύ τους είναι τέτοια που δεν αποκλείουν να κατεβάσουν διαφορετικούς υποψηφίους στον πρώτο εκλογικό γύρο της προεδρικής εκλογής και να συμφωνήσουν σε κοινό πρόσωπο, εφόσον καταφέρει ένας από τους δύο να περάσει στον δεύτερο. Αναλυτές θεωρούν απευκταία την πρακτική κυρίως εξαιτίας της ζημίας που ενδέχεται να προκαλέσει ο ένας υποψήφιος στον άλλον κατά την προεκλογική περίοδο. Οπως επισημαίνει ο Μπερκ Εσεν, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Σαμπαντζί, «στην Τουρκία υπάρχουν μεγάλα ρήγματα και ο Ερντογάν γνωρίζει πώς να τα εκμεταλλευθεί».