ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Σχέδιο για τη διευκόλυνση της μετανάστευσης εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων στη Γερμανία παρουσίασε χθες η γερμανική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της προβλεπόμενης έλλειψης 7 εκατομμυρίων εργαζομένων έως το 2035. «Ελπίζω ότι και ο κ. Μερτς (ο επικεφαλής της συντηρητικής αντιπολίτευσης) θα παρατηρήσει πόσο επικροτούν οι παράγοντες της οικονομίας το νομοσχέδιο αυτό», τόνισε η υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ κατά την παρουσίαση των κατευθυντηρίων γραμμών της νέας νομοθεσίας.
Ενας βασικός όρος που καταργείται είναι η απαίτηση πτυχίων ή επαγγελματικών διπλωμάτων που να αναγνωρίζονται από το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ο όρος θα αντικατασταθεί από το ερώτημα εάν οι επίδοξοι μετανάστες διαθέτουν τις κατάλληλες δεξιότητες. Αν, π.χ., μία νοσηλεύτρια από την Αίγυπτο ή ένας τεχνίτης στεγών από το Καζακστάν γνωρίζουν τη δουλειά τους, θα μπορούν να προσβλέπουν σε οδό νόμιμης μετανάστευσης στη Γερμανία.
Νομοθετικές ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση ξένων εργαζομένων και την απόκτηση υπηκοότητας.
Η υπεύθυνη της γερμανικής κυβέρνησης για την ενσωμάτωση των μεταναστών, Ριμ Αλαμπαλί Ραντοβάν, είναι παιδί Ιρακινών μεταναστών που ταλαιπωρήθηκαν πολύ, παρότι διέθεταν άριστες σπουδές. «Και η ίδια η Αλαμπαλί Ραντοβάν πάλεψε πολύ μέχρι να αναλάβει το αξίωμα που κατέχει τώρα στην καγκελαρία. Για τις μελλοντικές Αλαμπαλί Ραντοβάν, ο δρόμος θα είναι πιο εύκολος», σημειώνει το περιοδικό Spiegel.
To δημογραφικό ζήτημα και οι ελλείψεις στην αγορά εργασίας απασχολούν τη γερμανική δημόσια συζήτηση εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Το 2000, ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός Γίργκεν Ρίντγκερς είχε κατέβει ως υποψήφιος στις εκλογές του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας με το σλόγκαν «Kinder stat Inder» («Παιδιά αντί για Ινδούς»). Δύο δεκαετίες αργότερα, η παταγώδης αποτυχία του γερμανικού κράτους να τονώσει τους δημογραφικούς δείκτες και οι όλο και πιο εμφανείς ελλείψεις οδηγούν σε νέα δεδομένα.
Με βάση τις προτάσεις που παρουσιάστηκαν χθες, οι μετανάστες θα μπορούν να λαμβάνουν τη γερμανική υπηκοότητα μετά την παρέλευση πενταετίας (σήμερα ισχύει η οκταετία), ενώ για περιπτώσεις ανθρώπων των οποίων η συνεισφορά κρίνεται ως ιδιαίτερη, η υπηκοότητα θα δίδεται με την παρέλευση τριετίας. Για τους μετανάστες που έφθασαν στη Γερμανία τις δεκαετίες 1950 και 1960, δούλεψαν σκληρά αλλά δεν μπορούν να πάρουν την υπηκοότητα γιατί δεν έχουν ευχέρεια με τα γραπτά, προβλέπεται προφορική εξέταση. Επιπλέον, η πάγια άρνηση του γερμανικού κράτους να χορηγεί διπλά διαβατήρια εγκαταλείπεται και οι μετανάστες μπορούν, εάν το επιθυμούν, να διατηρούν και το διαβατήριο της χώρας καταγωγής τους.