Είναι ο πόνος που βγαίνει από τα έγκατα της γης σχεδόν στην κυριολεξία, αφού η γη ανοίγει στα δυο από τους διαρκείς βομβαρδισμούς. Και δεν πονούν μόνον αυτοί που είδαν τους ανθρώπους τους να πεθαίνουν μπροστά τους· πονούν και εκείνοι που ακόμη δεν έχουν βρει όσους χάθηκαν· εκείνοι που περιμένουν μία εξέταση DNA ή μία, έστω, πληροφορία να τους πει αν η διαλυμένη σορός που βρέθηκε σε ομαδικό τάφο ανήκει σε κάποιον δικό τους.
Το Χάρκοβο και οι πόλεις γύρω του ζουν με την επώδυνη αναζήτηση των αγαπημένων. Οι κάτοικοι ψάχνουν τους οικείους τους – όταν δεν θρηνούν ήδη όσους έχασαν από την απάνθρωπη -και απρόκλητη- εισβολή της Ρωσίας. Η διακυβερνητική Διεθνής Επιτροπή για τους Αγνοούμενους με έδρα τη Χάγη εκτιμά ότι περισσότεροι από 15.000 άνθρωποι έχουν χαθεί σε όλη την Ουκρανία κατά τη διάρκεια του πολέμου, συμπεριλαμβανομένων των κρατουμένων, των χωρισμένων από τους αγαπημένους τους και των ανθρώπων που σκοτώθηκαν και θάφτηκαν σε αυτοσχέδιους ομαδικούς τάφους.
Το Reuters δημοσιεύει σήμερα φωτογραφίες από απελπισμένους Ουκρανούς που αναζητούν συγγενείς και αγαπημένους ανάμεσα στα συντρίμμια -ανθρώπινα και υλικά- που άφησαν πίσω τους ο ρωσικές δυνάμεις όταν εκδιώχθηκαν από τον ουκρανικό στρατό που απελευθέρωσε την περιοχή. Ειδικά το Ιζιούμ αποτελεί επίγεια κόλαση με ομαδικούς τάφους ανθρώπων, τους οποίους οι ιατροδικαστές προσπαθούν να ταυτοποιήσουν λαμβάνοντας δείγματα DNA από τους επιζήσαντες συγγενείς τους.
Αναζητώντας τον άνθρωπο της ζωής της, θάβοντας τον γιο της
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει.Για να σχολιάσετε, συμπληρώστε τα στοιχεία σας (όνομα, επώνυμο) στο λογαριασμό σας.Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ». Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.