«Η ντίβα είναι ο παίκτης που θα εκτελέσει το πέναλτι και ο τερματοφύλακας είναι ο μαέστρος», γράφει η χορογράφος Άνι – Μπ. Πάρσον και οπαδός του Παγκοσμίου Κυπέλλου η οποία υποστηρίζει ότι ο χορός και το ποδόσφαιρο συνδέονται κατά κάποιο τρόπο.
Σε πρόσφατο κείμενό της στον ιστότοπο «The Atlantic», η ίδια εξηγεί τον λόγο για τον οποίο «ο βασιλιάς των σπορ» είναι στην ουσία ένα είδος χορού.
«Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα κερδίσει στο φετινό Μουντιάλ, αλλά το παρακολουθώ. Παρόλο που δεν γνωρίζω πολλά όσον αφορά το ποδόσφαιρο, αγαπώ την περίπλοκη και ένθερμη αλληλεπίδραση των σωμάτων. Είμαι επαγγελματίας χορογράφος και το παιχνίδι – με τους κανόνες για εγγύτητα, ταχύτητα και κίνηση – για μένα είναι σαν μια θεατρική παράσταση», γράφει.
Τι είναι το ποδόσφαιρο στα μάτια μιας χορογράφου: «Είναι ένας έντονος ομαδικός χορός με γρήγορο ρυθμό πάνω σε μια πράσινη, ορθογώνια σκηνή. Οι παίκτες είναι μυστηριώδη πλάσματα, ενεργοποιούν το κεφάλι και το στήθος τους σε συνδυασμό με τα πόδια, σαν ερπετό χωρίς χέρια. Τα χέρια κρέμονται χωρίς να βοηθούν σε κάτι. Το πάνω μέρος του σώματος περιστρέφεται, πέφτει και υποκλίνεται», αναφέρει και συμπληρώνει ότι «η δεξιοτεχνία εμφανίζεται στα πόδια: μερικές φορές είναι δυνατά και μακριά, άλλες μικροσκοπικά. Όλα αυτά συμβαίνουν σε συνεννόηση με άλλους χορευτές. Παρακολουθούμε ντουέτα και σχήματα σωμάτων σε τριάδα να ενώνονται και να διασκορπίζονται σε υψηλούς ρυθμούς και έντονες παύσεις. Και όλα αυτά με το ενδεχόμενο η μπάλα – η πρωταγωνίστρια – να γίνει δική τους για μια χρονική στιγμή».
Σύμφωνα με την Πάρσον ο χορός, όπως και το ποδόσφαιρο αποτελούνται ουσιαστικά από σώματα που κινούνται μέσα στο χρόνο και τον χώρο. Αλλά η απόσταση ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και τον χορό βρίσκεται στις διαφορετικές τους προθέσεις. Το ποδόσφαιρο εστιάζει στα γκολ και τον αγώνα οι παίκτες να καταφέρουν η μπάλα να περάσει μέσα στο δίχτυ, έτσι διαμορφώνεται η αισθητική του. Σε μια χορογραφία, η αισθητική διαμορφώνεται με την πάροδο του χρόνου από τον καλλιτέχνη: είναι ένα παιχνίδι χωρίς στόχο.
«Στον χορό, εκφράζουμε μια σειρά από συναισθήματα: χαρά, θυμό, θρήνο. Οι φωνές και το χτύπημα των χεριών συνοδεύουν την κίνηση. Κανένας δεν μας ζητά να ηρεμήσουμε, να συγκεντρωθούμε. Στο ποδόσφαιρο, οι παίκτες είναι οι ενήλικες στο δωμάτιο: βρίσκονται στη δουλειά, βυθισμένοι σε συγκέντρωση. Όταν ο αγώνας ολοκληρωθεί, η τελευταία πράξη βρίσκεται στα χέρια των θαυμαστών».
Με πληροφορίες από το The Atlantic
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr