«Οι μεγάλες προσπάθειες για την επίτευξη συμφωνιών με τους
κοινωνικούς εταίρους στο παρελθόν προκάλεσαν τα προβλήματα για τα
οποία δίνουμε σήμερα μάχη, κι εξαιτίας των οποίων τα παιδιά και τα
εγγόνια μας δεν βρίσκουν εύκολα δουλειά», υποστήριξε ο Ιταλός
πρωθυπουργός. «Οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να λαμβάνουν μέρος σε
διαβουλεύσεις υπό την προϋπόθεση να παραμένουν εταίροι, όχι να
μετατρέπονται σε πρωταγωνιστές (. . .) που χαράσσουν οικονομική
πολιτική», πρόσθεσε ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός.
Η απάντηση των ιταλικών συνδικαλιστικών οργανώσεων ήταν άμεση, σε
εξίσου υψηλούς τόνους: «Ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει το αντικείμενο
της παρέμβασής του. Η τελευταία ευρεία συμφωνία στην χώρα μας είχε
επιτευχθεί το 1993, όταν υπεγράφη συμφωνία που μας έσωσε από την
χρεοκοπία, με μια δίκαιη μεταρρύθμιση των συντάξεων», δήλωσε η
γραμματέας του συνδικάτου Cgil, Σουζάνα Καμούσο. Η Καμούσο πρόσθεσε
πως «το να μας παραδίδονται μαθήματα από κάποιον που διορίστηκε και
επελέγη χωρίς να διεκδικήσει την λαϊκή ψήφο μας κάνει να νιώθουμε
αμήχανα για το ίδιο το δημοκρατικό μέλλον της χώρας μας».
«Σε όλες τις χώρες με ώριμη Δημοκρατία και ανεπτυγμένη οικονομία
δεν υπάρχει καμία εναλλακτική στον διάλογο και στην προσπάθεια
επίτευξης συμφωνίας με τα συνδικάτα και τους κοινωνικούς εταίρους
γενικότερα», πρόσθεσε ο Ραφαέλε Μπονάνι, της συνδικαλιστικής
οργάνωσης Cisl.
Η κυβέρνηση του Μάριο Μόντι σε θέματα όπως οι μεταρρυθμίσεις στο
ασφαλιστικό ή οι περικοπές στην δημόσια διοίκηση ήδη εφαρμόζει μια
καινούρια «μέθοδο» στην οποία έκανε αναφορά ο Ιταλός πρωθυπουργός:
γίνονται συναντήσεις με τα συνδικάτα, τα οποία ενημερώθηκαν για τα
σχέδια του οικονομικού επιτελείου. Όταν όμως προέκυψε ουσιαστική
διαφωνία επί των προτεινόμενων αλλαγών, η κυβέρνηση της Ρώμης,
προώθησε ούτως ή άλλως για ψήφιση τις προτάσεις της στο
κοινοβούλιο, έστω και αν οι κοινωνικοί εταίροι ήταν κάθετα
αντίθετοι.
Πηγή: ΑΜΠΕ