Μια σειρά πολύκροτων δικών που συγκλόνισαν τον τουρκικό στρατό κατά τα τελευταία χρόνια οδήγησαν σε αυτό που πολλοί αναγνωρίζουν ως τη σημαντικότερη κληρονομιά του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στα δώδεκα χρόνια της εξουσίας του: το γεγονός ότι κατάφερε να οδηγήσει τους «πασάδες» του στρατού πίσω στους στρατώνες τους, εξοστρακίζοντάς τους από το πολιτικό παιχνίδι.
Τελευταία, όμως, ο Τούρκος πρωθυπουργός αρχίζει να αναγνωρίζει αυτό που επεσήμαιναν από καιρό πολλοί νομικοί και εμπειρογνώμονες της εγκληματολογικής υπηρεσίας: ότι οι εν λόγω δίκες ήταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, μια μεγάλη απάτη. Αυτή η μεταστροφή οφείλεται, σύμφωνα με αναλυτές, όχι σε κάποιο καθυστερημένο αίσθημα ενοχής, αλλά στο απλό γεγονός ότι οι ίδιοι δικαστές και εισαγγελείς που δίωξαν τους στρατιωτικούς με επίπλαστες αποδείξεις, σήμερα θέτουν ως στόχο τον ίδιο τον Ερντογάν.
Ενα από τα έγγραφα που υποτίθεται ότι περιείχε λεπτομερειακό σχέδιο στρατιωτικού πραξικοπήματος, αποδείχθηκε από ειδικούς της εγκληματολογικής υπηρεσίας ότι είχε γραφτεί με μια έκδοση του λογισμικού πακέτου Microsoft Office, που δεν είχε κυκλοφορήσει στην αγορά την περίοδο της υποτιθέμενης συνωμοσίας. Ορισμένοι από τους αξιωματικούς που υποτίθεται ότι συμμετείχαν σε αυτήν, την περίοδο εκείνη βρίσκονταν στο Ισραήλ ή στην Αγγλία, ενώ άλλοι τελούσαν εν πλω. Μια φαρμακευτική εταιρεία η οποία επρόκειτο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, να περάσει στα χέρια των στρατιωτικών μετά το ατελέσφορο πραξικόπημα δεν είχε καν ιδρυθεί ακόμη.
Ολα αυτά τα στοιχεία του κατηγορητηρίου, όμως, κρίθηκαν επαρκή, κατά τα τελευταία χρόνια, ώστε να καταδικασθούν από την τουρκική Δικαιοσύνη εκατοντάδες αξιωματικοί, ως ένοχοι απόπειρας πραξικοπηματικής ανατροπής του Ταγίπ Ερντογάν και του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Σήμερα, όμως, τη στιγμή που μια σαρωτική δικαστική έρευνα εστιάζει στον κ. Ερντογάν και στον στενό του κύκλο, ο Τούρκος πρωθυπουργός χαράζει μια στρατηγική πολιτικής επιβίωσης με κεντρικό στοιχείο την απαξίωση των δικών που οδήγησαν αξιωματικούς στη φυλακή. Οι πιο θεαματικές κατηγορίες εναντίον του Ερντογάν εμφανίστηκαν αυτή την εβδομάδα στο Διαδίκτυο, με ηχητικά ντοκουμέντα που εμφανίζονται να εμπλέκουν τον ίδιο και τον γιο του στο σκάνδαλο των δωροδοκιών.
Πολλοί από τους δικαστές και τους εισαγγελείς και στις δύο υποθέσεις –των διώξεων κατά των στρατηγών και του σκανδάλου των δωροδοκιών– είναι οπαδοί του Φετουλάχ Γκιουλέν, ενός ισλαμιστή ιεροκήρυκα, ο οποίος ζει αυτοεξόριστος στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Τα μέλη αυτού του δικτύου διετέλεσαν κατά το παρελθόν σύμμαχοι του κ. Ερντογάν, αλλά η κυβέρνηση του τελευταίου τούς αντιμετωπίζει σήμερα ως «παρακράτος», που πρέπει να εκριζωθεί από την αστυνομία και τη Δικαιοσύνη. Ο Γιαλτσίν Ακντογκάν, εκ των κορυφαίων συμβούλων του κ. Ερντογάν, χαρακτήρισε τις δίκες εναντίον των στρατιωτικών «συνωμοσία εναντίον του εθνικού στρατού», παραλληλίζοντάς την με τη νέα «συνωμοσία» κατά του πρωθυπουργού και του κυβερνώντος κόμματος.