Την «επικράτηση της κυβέρνησης αντί της απόπειρας πραξικοπήματος (σημ.: δηλαδή των διαδηλώσεων)» ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, την ώρα που ο απολογισμός των ταραχών που ξέσπασαν από τις αρχές Φεβρουαρίου στη χώρα ανερχόταν σε 28 νεκρούς. Η ύπαρξη θυμάτων μεταξύ των διαδηλωτών, αλλά και μεταξύ της εθνοφρουράς, μεταξύ περαστικών και όσων προσπαθούσαν να απομακρύνουν τα οδοφράγματα, επέτρεψε στη μεν κυβέρνηση να καταγγέλλει απόπειρα αποσταθεροποίησης με χρήση ελεύθερων σκοπευτών, στους δε διαδηλωτές να καταγγέλλουν τη βίαιη δράση ένοπλων φιλοκυβερνητικών πολιτοφυλακών.
Στις φοιτητικές διαδηλώσεις που συνεχίστηκαν και αυτή την εβδομάδα, η συμμετοχή κυμαινόταν περί τα 3.000 άτομα, ενώ τα κυριότερο «όπλο» των διαδηλωτών παρέμειναν τα οδοφράγματα, με τα οποία κλείνουν σημαντικές οδικές αρτηρίες.
Οι περισσότεροι παρατηρητές, σύμμαχοι και αντίπαλοί του συμφωνούν ότι οι κινητοποιήσεις δεν έχουν την πολιτική ισχύ που απαιτείται για να τον ανατρέψουν.
«Οι διαδηλώσεις προκάλεσαν πράγματι πολιτική κρίση, αλλά είναι μια κρίση λιγότερο της κυβέρνησης και περισσότερο των αντιπάλων της», σημείωσε στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο συγγραφέας Ραφαέλ Οσίο Καμπρίσες. «Υστερα από χρόνια που η αντιπολίτευση προσπαθούσε να ενωθεί, φαίνεται πάλι διχασμένη». Η ακραία αντιπολίτευση της Μαρία Κορίνα Ματσάδο και του Λεοπόλντο Λόπεζ καταφέρεται τόσο εναντίον των τσαβίστας (της φιλοκυβερνητικής πλειοψηφίας) όσο και εναντίον των μετριοπαθών αντι-τσαβίστας, οι οποίοι ασκούν αντιπολίτευση μέσω των θεσμών. «Οι σκληροπυρηνικοί της αντιπολίτευσης που θέλουν αλλαγή καθεστώτος δεν μπορούν να διώξουν τον Μαδούρο από την εξουσία, πολύ περισσότερο δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το κατεστημένο των τσαβίστας. Ο στρατός παραμένει πιστός στους κληρονόμους του Τσάβες», σημειώνει ο Καμπρίσες. «Αν μη τι άλλο, οι διαδηλώσεις μπορεί να δώσουν νέο δυναμισμό σε μια αδύναμη και αναποτελεσματική δικτατορία».
Ο Μαδούρο εξελέγη με δημοκρατικές διαδικασίες πέρυσι, μετά τον θάνατο του Τσάβες, ο οποίος εκλεγόταν διαρκώς από το 1998. Τον Δεκέμβριο, παρά τα προβλήματα έλλειψης αγαθών και την άνοδο του πληθωρισμού, η κυβερνητική παράταξη σημείωσε νίκη στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Το χάσμα ανάμεσα στους διαδηλωτές και στους οπαδούς της κυβέρνησης αποτυπώνεται με σαφήνεια στα πλακάτ που κρατούν κάποιοι διαδηλωτές εναντίον των Κουβανών γιατρών. Προκειμένου να προσφέρει υγειονομικές υπηρεσίες σε έναν πάμπτωχο πληθυσμό, ο Τσάβες συμφώνησε στην «εισαγωγή» γιατρών από την Κούβα, στέλνοντας στο νησί πετρέλαιο. Τα προγράμματα ιατρικής περίθαλψης σημείωσαν μεγάλη επιτυχία στις φτωχές συνοικίες, καθιστώντας αδύνατη τη συμμετοχή των φτωχών στρωμάτων σε κινητοποιήσεις με αίτημα την κατάργησή τους.
Ομοίως, οι πολιτικές αναδιανομής του Τσάβες έδωσαν συντάξεις σε ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν, οπότε το γεγονός ότι οι συντάξεις αυτές ροκανίζονται από τον πληθωρισμό παραμένει για μεγάλο μέρος του πληθυσμού δευτερεύον.