Σε μια από τις σκληρότερες, πλην χιουμοριστικές, αναρτήσεις στα τουρκικά social media, ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται να μιλάει στο τηλέφωνο με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν και να παίρνει οδηγίες για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας. «Ωραία, έκλεισα το Twitter. Τώρα τι κάνω;», λέει ο Ερντογάν. «Τώρα σκοτώνεις τον θείο σου και τον ταΐζεις στα σκυλιά», απαντάει ο Κιμ. Πράγματι, στην προσπάθειά του να κρατηθεί στην εξουσία και να παραμείνει ο αδιαμφισβήτητος ηγεμόνας της χώρας, όπως και την προηγούμενη 12ετία, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας έχει αρχίσει να μοιάζει επικίνδυνα στον ημιπαράφρονα Βορειοκορεάτη ηγέτη. Δεν είναι τυχαίο πως η τουρκική αντιπολίτευση σχολίασε χθες ότι με την ενέργειά του ο Ερντογάν εντάσσει την Τουρκία στην ίδια ομάδα με αντιδημοκρατικές χώρες.
Φαίνεται ότι τους τελευταίους μήνες ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή, έχει αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Απομακρύνεται από την Ε.Ε., διαρρηγνύει τις σχέσεις του με τη νεολαία και το κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας που πιστεύει στις ευρωπαϊκές αξίες και στην ανάγκη εκσυγχρονισμού της χώρας, ρίχνει γέφυρες στον στρατό, τον οποίο φαινόταν ότι έχει οριστικά εξουδετερώσει ως πόλο εξουσίας. Καταφεύγει στη λογοκρισία, τον σκοταδισμό και τη συνωμοσιολογία για να διευρύνει τα ερείσματά του στα πιο καθυστερημένα στρώματα του πληθυσμού. Για την κακοδαιμονία του τού φταίνε τα λόμπι των ξένων ΜΜΕ, των μεγάλων δυνάμεων, των δυτικών αγορών.
Η διαφθορά των «ημετέρων», ο μεγαλοϊδεατισμός των έργων υποδομής, συνολικού κόστους 200 δισ. δολαρίων σε μία δεκαετία, οι προκλητικές δηλώσεις του για τον θάνατο του 15χρονου διαδηλωτή, τον οποίο σχεδόν αποκάλεσε τρομοκράτη, αποτελούν case study ενός πάλαι ποτέ λαοφιλούς πολιτικού που μετατρέπεται σταδιακά σε αυταρχικό μονάρχη. Κι αφού o Ερντογάν βλέπει ότι δεν μπορούν ταυτόχρονα να τον αγαπούν και να τον φοβούνται οι πολίτες στη χώρα του, προτιμάει απλώς να τον φοβούνται. Το μόνο που δεν έλαβε υπόψη του είναι το χιούμορ. Το χιούμορ και το Ιντερνετ.