Τον ιδιοκτήτη της εταιρείας εμπορίας πρώτων υλών Gunvor Group, Γκενάντι Τιμτσένκο, είχαν στόχο τους -μεταξύ άλλων- οι εμπορικές κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ σε συγκεκριμένους Ρώσους πολίτες τον περασμένο μήνα.
Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας των ΗΠΑ, ο άγνωστος στη Δύση Τιμτσένκο επενδύει κεφάλαια για λογαριασμό του Πούτιν, αποδίδοντας τα κέρδη στον Ρώσο πρόεδρο. Οι φήμες περί αμύθητης προσωπικής περιουσίας του Πούτιν κεντρίζουν εδώ και χρόνια το ενδιαφέρον, αν και κανείς δεν έχει προσφέρει το παραμικρό στοιχείο για αυτή. Διάφοροι αναλυτές κάνουν λόγο για προσωπική περιουσία του Πούτιν, που κυμαίνεται από 40 δισ. μέχρι και 70 δισ. δολάρια. Αν αυτό αληθεύει, ο πρώην πράκτορας της KGB είναι ο πλουσιότερος αρχηγός κράτους στη σύγχρονη ιστορία.
Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου αποφάσισαν έτσι να στραφούν κατά του στενού κύκλου του Ρώσου προέδρου, όπως είναι ο ιδιοκτήτης της Gunvor Group, καθώς και άλλοι μεγιστάνες, όπως ο Γιούρι Κοβαλτσούκ, ο Βλαντιμίρ Γιακούνιν, ο Μπόρις Ρότενμπεργκ, ο Ιγκόρ Σετσίν και ο Αλεξέι Μίλερ. Ορισμένα στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης πρότειναν τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για την περιουσιακή κατάσταση του Πούτιν, σε μια προσπάθεια απομυθοποίησής του στα μάτια του ρωσικού κοινού. Ο Λευκός Οίκος, όμως, άσκησε βέτο στην πρόταση αυτή.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε εισόδημα 102.000 δολαρίων για το 2013, ενώ ερωτηθείς για την περιουσία του το 2008, ο Ρώσος πρόεδρος είχε πει: «Εχω δει τα δημοσιεύματα γύρω από τον δήθεν πλούτο μου. Διαδόσεις και σκουπίδια, ο σχολιασμός των οποίων δεν έχει αξία». Αμερικανικά διπλωματικά τηλεγραφήματα, που δημοσιοποιήθηκαν από την οργάνωση WikiLeaks, όμως, εμφανίζουν τον Πούτιν να συνδέεται -εκτός από την Gunvor Group- και με τον πετρελαϊκό κολοσσό Surgutneftegaz, καθώς και με την κρατική Gazprom. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες υιοθετούν, ωστόσο, επιφυλακτική στάση, τονίζοντας ότι οι πληροφορίες αυτές αποτελούν ενδείξεις και όχι αποδείξεις.
Από τις πρώτες ημέρες κιόλας της πολιτικής του σταδιοδρομίας, ο Πούτιν αντιμετωπίσθηκε με καχυποψία. Ως αντιδήμαρχος του -τότε- Λένινγκραντ τη δεκαετία του 1990, ο Πούτιν υπέγραψε χαριστικές συμφωνίες αξίας 92 εκατ. δολαρίων με εταιρείες, για εξαγωγές μεγάλων ποσοτήτων πρώτων υλών, σε αντάλλαγμα τροφίμων. Τα τρόφιμα αυτά, όμως, ουδέποτε παρελήφθησαν.
Παρότι ο Πούτιν δεν κατηγορήθηκε για προσωπικό πλουτισμό στην περίπτωση αυτή, επιτροπή οικονομικού ελέγχου του δήμου πρότεινε την παύση του, για «ανικανότητα» και «πρωτοφανή αμέλεια και ανευθυνότητα». Ο Πούτιν κατηγόρησε τις εμπλεκόμενες εταιρείες, εξασφαλίζοντας παράλληλα την επιείκεια του πολιτικού του προστάτη, δημάρχου Ανατόλι Σομπτσάκ. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η διήγηση του εκλιπόντος μεγιστάνα Μπορίς Μπερεζόβσκι, που αποκάλυψε ότι ο Πούτιν είχε αρνηθεί επίμονα να δωροδοκηθεί, παρά τη βοήθεια που είχε προσφέρει στον Μπερεζόφσκι.
Ο Ρώσος γκραν-μετρ σκακιστής και σημερινός ηγέτης αντιπολιτευτικού κινήματος, Γκάρι Κασπάροφ, λέει ότι ο πλούτος του προέδρου Πούτιν είναι τόσο καλά κρυμμένος, που ο εντοπισμός του με συμβατικές νομικές μεθόδους είναι ανέφικτος. «Είμαι βέβαιος ότι ο “θησαυρός” του Πούτιν είναι προσβάσιμος, αλλά για να τον εντοπίσει κανείς, θα πρέπει να παραβιάσει κάθε νομικό κανόνα», λέει ο Κασπάροφ.
Τον περασμένο μήνα, το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ αρνήθηκε να εκδώσει το βιβλίο της πανεπιστημιακού Κάρεν Νταβίσα, που πραγματεύεται την επιβολή «κλεπτοκρατικού και αυταρχικού καθεστώτος στη Ρωσία», επικαλούμενο τον κίνδυνο δαπανηρών αγωγών από τον Ρώσο πρόεδρο.