Προσωπικότητα της διεθνούς λογοτεχνικής σκηνής, η συγγραφέας Ναντίν Γκόρντιμερ απεβίωσε την περασμένη Κυριακή σε ηλικία 90 ετών. Ο θάνατός της υπήρξε γαλήνιος στο περιβάλλον του σπιτιού της, παρουσία των παιδιών της, Χιούγκο και Οριάν. Η Ναντίν Γκόρντιμερ, που τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1991 και με το βραβείο Μπούκερ το 1974, ήταν μία από τις δυνατές φωνές της πατρίδας της, της Νοτίου Αφρικής, και συνδέθηκε μέσα από το έργο της αλλά και τη διεθνή φωνή της με την αντίσταση κατά του απαρτχάιντ. Ηταν ένας «πύργος» αξιοπρέπειας, σύνεσης, συγκρότησης. Αλλά και ένας άνθρωπος με πολύ ανοιχτό μυαλό και μεγάλη επινοητικότητα. Ο Σέιμους Χίνι την είχε αποκαλέσει «αντάρτισσα της φαντασίας» και η επιτροπή των βραβείων Νομπέλ την είχε χαρατηρίσει «μία θαυμαστή, επική συγγραφέα».
Η Ναντίν Γκόρντιμερ εκπροσωπούσε την παλιά εβραϊκή παράδοση της Ανατολικής Ευρώπης, που στις αρχές του 20ού αιώνα σκόρπισε σε πολλές γωνιές της γης.
Η οικογένειά της ρίζωσε στη Νότια Αφρική και από μικρή ηλικία, η Ναντίν Γκόρντιμερ εκτέθηκε στη δυναμική της πολυφυλετικής και ανοιχτής κοινωνίας. Το απαρτχάιντ καθόρισε σε ένα μεγάλο βαθμό το έργο της, καθώς εστίασε σε πολλά βιβλία της στην πολιτική της βίας, της κηδεμονίας και της καταστολής, σε περιβάλλον διεθνές, εθνικό, κοινωνικό ή οικογενειακό. Τρία από τα βιβλία της τέθηκαν εκτός νόμου από το καθεστώς του απαρτχάιντ.
Η Γκόρντιμερ δραστηριοποιήθηκε έντονα ήδη από το 1960 και ιδίως μετά την αποτρόπαιη σφαγή του Sharpeville. Το 1990, όταν ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε ζήτησε να την συναντήσει.
Πολλά από τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και τα περισσότερα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ορισμένα κυκλοφόρησαν στον παρελθόν από τις εκδόσεις Οδυσσέας, Μέδουσα και Λιβάνη. Ανάμεσα στους πιο γνωστούς τίτλους συγκαταλέγονται: «Η κόρη του Μπέρτζερ», «Η ιστορία του γιου μου», «Το όπλο του σπιτιού», «Ενας τυχαίος εραστής», «Ο συντηρητής», «Μια ιδιοτροπία της φύσης», «Οι άνθρωποι του Τζούλι» κ.ά.