Την πρωτεύουσα θέση στη διπλωματική διαχείριση της ουκρανικής κρίσης έχει εξασφαλίσει η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ, εν μέρει εξαιτίας της πληθώρας προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Παρότι η εξέλιξη αυτή ενισχύει τη διεθνή ακτινοβολία της κ. Μέρκελ, κάνοντας τους Γερμανούς να αισθάνονται ότι η χώρα τους πρωτοστατεί εκ νέου στο διεθνές στερέωμα, η καγκελάριος έχει υποχρεωθεί σε ριψοκίνδυνο παιχνίδι ισορροπιών.
Τη Δευτέρα, η κ. Μέρκελ διεμήνυσε από τη Λεττονία ότι συνειδητοποιεί τους φόβους των Βαλτικών χωρών για την ανανεωμένη ρωσική επιθετικότητα, στον απόηχο της ρωσικής προσάρτησης της Κριμαίας και της ενεργού ανάμειξης της Μόσχας στην ουκρανική κρίση. Στην ίδια ομιλία, η καγκελάριος υπογράμμισε ότι «η ΝΑΤΟϊκή συμφωνία για αλληλεγγύη μεταξύ συμμάχων δεν αποτελεί υπόθεση εργασίας, αλλά υπαρκτό ενδεχόμενο».
Την ίδια στιγμή, όμως, τόνιζε ότι η Γερμανία και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ δεν θα ενέκριναν την παρουσία μόνιμης στρατιωτικής δύναμης σε χώρες, που μοιράζονται σύνορα με τη Ρωσία, όπως απαιτούν τα κράτη της Βαλτικής.
Η εμπλοκή της κ. Μέρκελ στην ουκρανική κρίση ενισχύθηκε την Τρίτη, με την ανακοίνωση της επίσκεψής της το Σάββατο στο Κίεβο. Λίγες ώρες αργότερα, η Ουκρανία ανακοίνωνε ότι Ποροσένκο και Πούτιν συμφώνησαν να συναντηθούν την ερχόμενη Τρίτη στο Μινσκ της Λευκορωσίας, όπως ζητούσε εδώ και εβδομάδες το Βερολίνο.
Η επίσκεψη της καγκελαρίου στο Κίεβο το Σάββατο θα είναι η πρώτη της μετά το ξέσπασμα της κρίσης το περασμένο φθινόπωρο, ενώ το διήμερο ταξίδι συμπίπτει -όχι τυχαία- με την επέτειο ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, την Κυριακή.
Οι επικριτές της γερμανικής εμπλοκής θα υπενθυμίσουν, όμως, ότι η επίσκεψη Μέρκελ συμπίπτει με μία άλλη, ζοφερή επέτειο: εκείνη των 75 ετών από την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, που άνοιξε τον δρόμο για τη ναζιστική εισβολή στην Πολωνία και τη σοβιετική κατοχή των κρατών της Βαλτικής. Μνήμες της σοβιετικής κατοχής αναβιώνουν σήμερα στα παράλια της Βαλτικής, ιδιαίτερα όταν ο Πούτιν κάνει λόγο για «προστασία των ρωσικών μειονοτήτων».
Η κ. Μέρκελ και ο ΥΠΕΞ Σταϊνμάγερ έχουν επενδύσει πολλά στην επίλυση του ουκρανικού αδιεξόδου. Η καγκελάριος, που μιλά ρωσικά, έχει επικοινωνήσει με τον Πούτιν, άριστο γνώστη της γερμανικής, δεκάδες φορές μετά την ανάπτυξη ρωσικού στρατού στην Κριμαία τον Φεβρουάριο. Η «βύθιση» του προέδρου Ομπάμα στην κρίση του Μισούρι και τον εμφύλιο του Ιράκ και η αποστασιοποίηση των Ευρωπαίων ηγετών, όπως αυτή του Κάμερον προς χάριν του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Σκωτίας τον Σεπτέμβριο, επιτρέπουν στον Πούτιν να παραβιάζει ανενόχλητος το διεθνές δίκαιο.
Η γερμανική διπλωματική εμπλοκή κατέστη εμφανής και την περασμένη Κυριακή, στην άτυπη σύνοδο που είχε ο κ. Σταϊνμάγερ στο Βερολίνο με τους ομολόγους του της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Γαλλίας. Σε αυτήν, ο Γερμανός υπουργός εξέφρασε τη βούληση του Βερολίνου για προσωρινή -έστω- κατάπαυση του πυρός στην Αν. Ουκρανία.