ΠΑΡΙΣΙ. Ενας σπουδαίος ρήτορας, πάντα έτοιμος να υποστηρίξει με πάθος τις απόψεις του, έτσι χαρακτηρίζουν παλαιά στελέχη των Σοσιαλιστών τον απερχόμενο υπουργό Οικονομίας, Αρνό Μοντεμπούρ.
Πολιτικοί συντάκτες θυμούνται μάλιστα τον πρόεδρο Ολάντ να λέει για τον Μοντεμπούρ: «Καλύτερα να τον έχεις μέσα στην κυβέρνηση, παρά έξω από αυτήν να σε αντιπολιτεύεται». Ο 51χρονος επιτυχημένος δικηγόρος και υπουργός ξεπέρασε, όμως, τα όρια με την κριτική που άσκησε στην κυβερνητική οικονομική πολιτική.
Ο Μοντεμπούρ απασχολεί την επικαιρότητα για πρώτη φορά το 1995, σε ηλικία 33 ετών, όταν η αριστερή εφημερίδα Liberation τού αφιερώνει εκτενές πορτρέτο, με τον κολακευτικό τίτλο «Ενας ανερχόμενος συνήγορος και διώκτης του Αλέν Ζιπέ». Πράγματι, λίγους μήνες νωρίτερα ο Μοντεμπούρ είχε καταθέσει αγωγή κατά του Αλέν Ζιπέ για απάτη. Ο Ζιπέ –ως βοηθός του δημάρχου του Παρισιού Ζακ Σιράκ την περίοδο 198395– είχε διατάξει τη μείωση του ενοικίου για διαμέρισμα 190 τετραγωνικών μέτρων, όπου διέμενε ο γιος του. Παρότι η Δικαιοσύνη δεν άσκησε δίωξη κατά του Ζιπέ, ο γιος του αντιδημάρχου υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το πολυτελές διαμέρισμα. Ο γεννημένος σε μικρή κοινότητα της Νιεβρ, Μοντεμπούρ, γιος κρεοπώλη και εκπαιδευτικού, στρατολογείται στις τάξεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος πριν από την εκλογή του Φρανσουά Μιτεράν το 1981.
Στις προκριματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος το 2011 για την ηγεσία, ο Μοντεμπούρ εξασφαλίζει την τρίτη θέση, έχοντας ωστόσο επιτύχει να τοποθετηθεί ιδεολογικά στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος.
Σε ομιλία του κατά την προεκλογική περίοδο για τις προκριματικές, ο Μοντεμπούρ δημιουργεί για πρώτη φορά αίσθηση συγκρίνοντας τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ με τον καγκελάριο Βίσμαρκ, όχι για την ικανότητά της να ενώσει τη Γερμανία, αλλά για τον απότομο και δεσποτικό τόνο της.
Πάλι στις προκριματικές, ο Μοντεμπούρ υιοθετεί φλογερή αριστερή γλώσσα, καλώντας σε «απο-παγκοσμιοποίηση» και χαρακτηρίζοντας «ανεπιθύμητο» τον Ινδό μεγιστάνα και αγοραστή της προβληματικής χαλυβουργίας Arcelor, Λάκσμι Μιτάλ.
Τον Αύγουστο του 2013, ως υπουργός Ανάκαμψης αυτήν τη φορά, ο Μοντεμπούρ ξεσπά κατά των ευρωπαϊκών θεσμών στις σελίδες γαλλικής εφημερίδας: «Οι Βρυξέλλες; Ολοι τους μαλ… (connards)», ενώ μιλώντας κατ’ιδίαν στον συντάκτη χαρακτηρίζει τον εαυτό του «αναντικατάστατο».
Τον Οκτώβριο του 2013, ο Μοντεμπούρ χτυπάει και πάλι. Σε στιγμή αγανάκτησής του με τους δισταγμούς του πρωθυπουργού ΖανΜαρκ Ερό, που υπήρξε δήμαρχος του Εβρί, λέει απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό: «Διαχειρίζεσαι τις υποθέσεις της Γαλλίας λες και ήταν το δημοτικό συμβούλιο της Νάντης». Λίγες ημέρες αργότερα, ο Μοντεμπούρ παραδέχεται σε συνέντευξή του ότι «μάλλον δεν θα κρατούσε» έναν υπουργό σαν τον ίδιο εάν ήταν πρωθυπουργός.
«Φλανμπί»
Τέλος, τη δημοφιλή περιπαικτική έκφραση «Φλανμπί» (μάρκα κρέμας καραμελέ, γνωστή για τη μαλακή υφή της) για τον πρόεδρο Ολάντ φέρεται να εισήγαγε ο Μοντεμπούρ, ως εκπρόσωπος Τύπου της υποψήφιας προέδρου Σεγκολέν Ρουαγιάλ το 2007. Το προσωνύμιο Φλανμπί «κόλλησε», με τους επικριτές του Φρανσουά Ολάντ να το χρησιμοποιούν κατά κόρον, για να υπογραμμίσουν τη μαλθακή και αναποφάσιστη φύση του Γάλλου προέδρου.
Σε μία χαριτωμένη αποστροφή του λόγου του, ο Μοντεμπούρ είχε πει το 2007, μιλώντας σε δημοσιογράφους, για την κ. Ρουαγιάλ: «Το μόνο της ελάττωμα είναι ο σύντροφός της (ο Φρανσουά Ολάντ)».