Η χθεσινή παραίτηση της κυβέρνησης Βαλς αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους δεν ήταν απλώς απόρροια αρνητικών οικονομικών δεικτών και δυσμενούς διεθνούς συγκυρίας, αλλά κυρίως προϊόν αποτυχημένων πολιτικών επιλογών. Ο γερμανικός φονταμενταλισμός της Αγκελα Μέρκελ, που συμπυκνώνεται αφενός στη θρησκευτική εμμονή στη λιτότητα και αφετέρου την αντιμετώπιση του πληθωρισμού περίπου ως προπατορικού αμαρτήματος, δηλητηριάζει την οικονομία της Ευρωζώνης. (Οι σοσιαλδημοκράτες έχουν διαψεύσει ώς τώρα τις ελπίδες ότι θα μπορούσαν να επηρεάσουν με τη συμμετοχή τους στο υπουργικό συμβούλιο την κυβερνητική πολιτική.) Και αν στην αρχή τα θύματα ήταν κυρίως ο άσωτος Νότος, που έζησε πάνω από τις δυνάμεις του, τώρα η κρίση έχει αρχίσει να γίνεται αισθητή και στο Βερολίνο. Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση του Ινστιτούτου Ifo, ο δείκτης επιχειρηματικού κλίματος υποχώρησε τον Αύγουστο για τέταρτο συνεχόμενο μήνα. Παράλληλα, η γερμανική στατιστική υπηρεσία παρουσίασε τα προκαταρκτικά στοιχεία του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος του δεύτερου τριμήνου 2014, από τα οποία προκύπτει ότι το γερμανικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 0,2% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο.
Η παρέμβαση Μοντεμπούρ θα μπορούσε να παράσχει το άλλοθι στoν Ολάντ για μια αλλαγή πλεύσης και τη σύμπηξη ενός κοινού μετώπου με τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, ο οποίος με την ιδιότητα του προεδρεύοντος της Ε.Ε. ασκεί ήδη πιέσεις στη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ να εγκαταλείψει την αυτοκαταστροφική ρότα. Ο απερχόμενος υπουργός Οικονομίας και ηγέτης της αριστερής πτέρυγας των Γάλλων σοσιαλιστών θα μπορούσε να μετεξελιχθεί έτσι σε μια αριστερή Ιφιγένεια, προκειμένου να πνεύσει επιτέλους ούριος άνεμος στα πανιά των οικονομιών της Ευρωζώνης. Οπως έγραψε και η «Μοντ» χθες, είναι η ύστατη ευκαιρία για τον Γάλλο πρόεδρο να γλιτώσει τόσο τον οικονομικό όσο και τον πολιτικό διασυρμό.
Το αναμενόμενο είναι πως ο Ολάντ δεν θα αποτολμήσει μία σύγκρουση με την πεπατημένη συνταγή της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τις επιθυμίες του Βερολίνου, που απαιτεί από το Παρίσι ψαλίδισμα των κοινωνικών παροχών. Δημοσιογραφικές πληροφορίες εμφάνιζαν μέχρι αργά χθες το βράδυ τη νέα σύνθεση της κυβέρνησης να απηχεί μια συντηρητική στροφή υπό τον ούτως ή άλλως «δεξιό» Βαλς. Αν επιβεβαιωθεί το σενάριο, ίσως ο Γάλλος πρόεδρος αποδειχθεί με τον σημερινό ανασχηματισμό του μοιραίος άνθρωπος για την Ευρωζώνη, επιδοκιμάζοντας εμμέσως και αναπαράγοντας τα λάθη του παρελθόντος.