Μία υπουργική εξέγερση, ένας αιφνιδιαστικός κυβερνητικός ανασχηματισμός, νέα απογοητευτικά στοιχεία για την ανεργία, ποσοστά προεδρικής δημοτικότητας σε χαμηλό-ρεκόρ και ένα αποκαλυπτικό βιβλίο για τις μύχιες στιγμές του αντιμετώπισε, τον τελευταίο μήνα, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.
Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς με την ανακούφιση που ένιωσε ο πρόεδρος μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση Βαλς την Τρίτη και του σχετικά μικρού αριθμού «διαρροών», με 32 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και πέντε του συνεργαζόμενου Αριστερού Ριζοσπαστικού Κόμματος να καταψηφίζουν τη νέα κυβέρνηση, επί συνόλου 289 βουλευτών της συμπολίτευσης. Το αποτέλεσμα της κάλπης ενισχύει πολιτικά τους Ριζοσπάστες, που θα μπορούν εφεξής να διαπραγματεύονται από θέση ισχύος –και όχι ως μειοψηφική κοινοβουλευτική ομάδα– με την εκτελεστική εξουσία.
Η επιτυχία αυτή δεν μπορεί, ωστόσο, να βελτιώσει τα ποσοστά δημοτικότητας του προέδρου Ολάντ. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, 72% των Γάλλων θα ήθελαν ο Ολάντ να παραιτηθεί, ενώ μόλις 13% του εκλογικού σώματος εκφράζεται θετικά για τον αρχηγό του κράτους.
Δημοσιεύματα
Για «βαθύ ρήγμα» στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος έκανε λόγο ο γαλλικός Τύπος, καθώς ούτε ο βολονταριστικός προγραμματικός λόγος του Μανουέλ Βαλς ούτε και οι ανακοινώσεις του για παροχές στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα δεν μοιάζουν ικανά να γεφυρώσουν το χάσμα. «Ψήφο δυσπιστίας» χαρακτήριζε έτσι η ειδησεογραφική ιστοσελίδα Huffington Post Γαλλίας την ψήφο της Εθνοσυνέλευσης.
Σε μία προσπάθεια να συσπειρώσει το κόμμα και να εμφυσήσει πνοή νίκης στην προεδρία του, ο Φρανσουά Ολάντ παραχώρησε την Πέμπτη εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη Τύπου, διάρκειας δύο ωρών, στο Μέγαρο των Ηλυσίων.
Αφιερώνοντας το πρώτο μέρος της εναρκτήριας ομιλίας του στις σοβούσες κρίσεις σε Ιράκ, Συρία και Ουκρανία, ο πρόεδρος Ολάντ θέλησε να υπενθυμίσει ότι, παρά τα εσωτερικά προβλήματα, παραμένει παγκόσμιας εμβέλειας ηγέτης.
Στη συνέντευξή του, ο πρόεδρος δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο βιβλίο της πρώην συντρόφου του Βαλερί Τριρβελέρ και ειδικότερα στους ισχυρισμούς της πως ο Ολάντ είναι ένας ελιτιστής, που χαρακτηρίζει περιφρονητικά τους φτωχούς «ξεδοντιάρηδες». Σε αποστροφή της εναρκτήριας ομιλίας του, ο Ολάντ έσπευσε να θυμίσει στο ακροατήριο ότι σέβεται τους ψηφοφόρους του και τις ανάγκες τους.
Σε ανάλογο λεκτικό ατόπημα φέρεται να περιέπεσε, όμως, και ο νέος υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος χαρακτήρισε «αγράμματους» τους 850 απολυμένους εργαζόμενους των σφαγείων GAD. Παρά τις αγωνιώδεις διαψεύσεις του, ο Μακρόν αντιμετώπισε κύμα επικρίσεων, με πολλούς σχολιαστές να υπενθυμίζουν με νόημα τη σταδιοδρομία του νέου υπουργού ως τραπεζίτη.
Την ίδια ώρα, επιβεβαιωνόταν η πολιτική επάνοδος του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί.
Στενοί συνεργάτες του πρώην προέδρου άφηναν όλη αυτήν την εβδομάδα να «διαρρεύσει» ότι ο κ. Σαρκοζί θα προχωρούσε σε ευθεία ανακοίνωση προθέσεων σχετικά με τη διεκδίκηση του προεδρικού χρίσματος για το 2017 από το UMP, «λίγες ημέρες μετά τη συνέντευξη Τύπου του προέδρου Ολάντ». Πράγματι, την Παρασκευή ο πρώην πρόεδρος εμφανίστηκε έτοιμος να παρουσιάσει στους Γάλλους «μια νέα πολιτική πρόταση», όπως έγραψε χαρακτηριστικά στο Facebook, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με τη Δικαιοσύνη, λόγω εμπλοκής του ονόματός του σε υπόθεση διαφθοράς.