Το «σπίτι» της Louis Vuitton

3' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν αντικρίζεις για πρώτη φορά ένα κτίριο που όμοιό του δεν έχεις ξαναδεί, προσπαθείς ενστικτωδώς να το κατανοήσεις παρομοιάζοντάς το με κάτι που σου είναι οικείο. Το Fondation Louis Vuitton, το νέο δημιούργημα του διάσημου Καναδού αρχιτέκτονα Φρανκ Γκέρι στο Παρίσι, θυμίζει γιγαντιαίο ιστιοφόρο με πανιά, γυάλινο παλάτι που… εκρήγνυται, σύννεφο παγιδευμένο ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, παγόβουνο, ακόμη και φάλαινα – εξαρτάται από την οπτική του καθενός. Εικάζω ότι, αν το δεις από κοντά, ο οποιοσδήποτε παραλληλισμός, όσο εύστοχος κι αν είναι, μάλλον περιττεύει, αφού το φουτουριστικό «σπίτι» του γαλλικού κολοσσού ειδών πολυτελείας LVMH κόβει την ανάσα.

Το Ιδρυμα Louis Vuitton, που θα ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό στις 27 Οκτωβρίου, βρίσκεται στα δυτικά προάστια της γαλλικής πρωτεύουσας (στο 16ο διαμέρισμα), στο Δάσος της Βουλώνης -ένα πάρκο διπλάσιο σε έκταση από το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης-, και θα στεγάζει το Μουσείο Τέχνης και το Κέντρο Πολιτισμού του Ομίλου. Η ανέγερσή του διήρκεσε 12 χρόνια και κόστισε 143 εκατ. δολάρια. Εχει εμβαδόν 11.706 τ.μ., θα διαθέτει 11 γκαλερί (στη μία θα εκτίθεται η μόνιμη συλλογή έργων τέχνης του Ιδρύματος, που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πίνακες του Μονέ και του Πικάσο), ειδικό εκπαιδευτικό κέντρο, αίθουσες συνεδριάσεων, εστιατόριο, βιβλιοπωλείο, 4 αίθρια με θέα την Αψίδα του Θριάμβου και τον Πύργο του Αϊφελ και αμφιθέατρο 350 θέσεων ιδανικό για συναυλίες – όταν τα καθίσματα και η σκηνή εξαφανίζονται μέσα σε καταπακτές στο δάπεδο, ο χώρος μετατρέπεται σε… πασαρέλα!

Ενα «ζωντανό» μουσείο

«Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το ιστορικό πάρκο για να κάνω τα προσχέδια του κτιρίου, έκλαψα. Εδώ ορκίστηκε το 1860 ο Ναπολέων Γ΄, εδώ περπατούσε ο Μαρσέλ Προυστ. Ενιωσα με γάλη ευθύνη, έπρεπε να δημιουργήσω κάτι που θα αποτελέσει κομμάτι της κληρονομιάς του τόπου και θα αφήσει εποχή», λέει ο βραβευμένος με Pritzker (το «Νομπέλ της αρχιτεκτονικής») Γκέρι. Το κατάφερε. Στα 85 του επιβεβαίωσε όσους τον θεωρούν τον πιο σημαντικό εν ζωή αρχιτέκτονα. Δεν είναι, φυσικά, η πρώτη φορά που μεγαλουργεί, ανατρέποντας τους κανόνες της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Εδώ και χρόνια δημιουργεί κτίρια-θαύματα που μοιάζουν με γλυπτά, πειραματιζόμενος με το καμπυλωμένο γυαλί και το σίδερο σε τεράστιες διαστάσεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το εμβληματικό Μουσείο Γκουγκενχάιμ στο Μπιλμπάο της Ισπανίας (1997) και το Συναυλιακό Κέντρο Walt Disney στο Λος Αντζελες (2003).

Αυτήν τη φορά όμως ξεπέρασε τον εαυτό του. Για την κατασκευή του Fondation Louis Vuitton τέθηκαν σε εφαρμογή τα τεχνολογικά προγράμματα που απαιτούνται για τη σύνθεση ενός αεροπλάνου και επιτρέπουν στον μηχανικό να κάνει υπολογισμούς σε τρεις διαστάσεις. Aποτέλεσμα; Τα 12 σμιλευμένα γυάλινα πάνελ του ενώνονται εσωτερικά με ιστούς από ατσάλι και ξύλο, ενώ εξωτερικά λειτουργούν ως καθρέφτες που θαρρείς πως αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την ώρα και τις καιρικές συνθήκες και επιτρέπουν στον επισκέπτη να έχει πανοραμική θέα του πάρκου. Δημιουργείται έτσι η ψευδαίσθηση της κίνησης, εξ ου και η ονομασία «το ζωντανό μουσείο».

«Από μέσα του θα ξεπηδήσει όλη η τέχνη του 21ου αιώνα», λέει ο 65χρονος επιχειρηματίας Μπερνάρ Αρνό, πρόεδρος του Ομίλου LVMH και πλουσιότερος άνθρωπος στη Γαλλία· η αυτοκρατορία του περιλαμβάνει περίπου 65 εταιρείες και οίκους (Dior, Givenchy, Marc Jacobs, Dom Perignon, Sephora κ.ά.). «Είναι μορφολογικά λειτουργικό και αισθητικά άρτιο, αποδεικνύοντας στο νεανικό κοινό ότι το ντιζάιν και η μόδα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος», λέει, ενώ η Σουζάν Παζέ, καλλιτεχνική διευθύντρια του πρότζεκτ, τονίζει πως «σε μια εποχή όπου όλα είναι εφήμερα και οι σταθερές καταρρέουν, ο κόσμος αναζητά διεξόδους και απαντήσεις μέσω της τέχνης».

Προτού καν εγκαινιαστεί, το κτίριο έχει χαρακτηριστεί από τη Vogue «ίσως το πιο εντυπωσιακό “κόσμημα” της Πόλης του Φωτός», από το Vanity Fair «αρχιτεκτόνημα υψηλής ραπτικής», από το Forbes  «Γκραν Παλέ της εποχής μας», από τους Financial Times  «σύμβολο προόδου, πρωτοπορίας και υψηλής τέχνης», ενώ το Paris Match σχολίασε πως «εκπροσωπεί την επιτομή της μοντέρνας αρχιτεκτονικής περισσότερο και από το 40 ετών Κέντρο Πομπιντού». Παρ’ όλα αυτά, η ανέγερση ενός γιγάντιου κτιρίου στο αστικό τοπίο προκάλεσε και αντιδράσεις. Η Γαλλία είναι μια χώρα που ενισχύει τα δημόσια έργα και συχνά αντιμετωπίζει με καχυποψία τα ιδιωτικά πρότζεκτ. Τα γραφειοκρατικά εμπόδια καθυστέρησαν την υλοποίησή του, όμως τελικά οι αντιρρήσεις ατόνησαν. Σε 55 χρόνια, άλλωστε, το Fondation Louis Vuitton θα ανήκει στην πόλη του Παρισιού.

«Ονειρευόμουν να σχεδιάσω για το Παρίσι ένα μεγαλόπρεπο αρχιτεκτόνημα που να συμβολίζει το πολιτιστικό κάλεσμα της Γαλλίας. Το φαντάζομαι ως γυάλινη ρεγκάτα που πλέει στο πάρκο. Με ποια κατεύθυνση; Πάντα προς τα εμπρός», λέει ο Φρανκ Γκέρι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή