Οι Τυνήσιοι καλούνται σήμερα στις κάλπες για να εκλέξουν τον νέο πρόεδρο της χώρας, για πρώτη φορά μετά την εξέγερση του 2011, και να ολοκληρωθεί με αυτό τον τρόπο η πολιτική μετάβαση στη χώρα.
Ο Μπέτζι Καΐντ Εσέμπσι, 87 ετών και αρχηγός του αντιισλαμικού κόμματος Νίνταα Τουνές το οποίο κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές της 26ης Οκτωβρίου, είναι το φαβορί για τη θέση του προέδρου.
Σχεδόν 5,3 εκατομμύρια ψηφοφόροι καλούνται να ψηφίσουν από τις 08:00 ως τις 18:00 (τοπική ώρα, 09:00 ως τις 19:00 ώρα Ελλάδας), λίγες ημέρες μετά τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, ο δημοκρατικός χαρακτήρας των οποίων χαιρετίστηκε από τη διεθνή κοινότητα.
Δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί και στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί σε όλη τη χώρα για τον φόβο επιθέσεων από ισλαμιστές.
Αν κανένας από τους υποψήφιους δεν καταφέρει να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, τότε θα διεξαχθεί δεύτερος γύρος στα τέλη Δεκεμβρίου. Η εκλογική επιτροπή έχει περιθώριο μέχρι τις 26 Νοεμβρίου για να ανακοινώσει τα αποτελέσματα.
Ο νικητής θα είναι πρόεδρος της Τυνησίας για τα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ θα μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία μόνο μία ακόμη φορά.
Βασικός αντίπαλος του Εσέμπσι είναι ο απερχόμενος πρόεδρος Μονσέφ Μαρζούκι, ο οποίος ανέλαβε την προεδρία της Τυνησίας στο τέλος το 2011 έπειτα από τη συμφωνία που σύναψε με τους ισλαμιστές του κόμματος Ενάχντα. Οι ισλαμιστές, που ήρθαν στη δεύτερη θέση στις βουλευτικές εκλογές, αποφάσισαν να μην υποστηρίξουν κανέναν υποψήφιο.
Υποψηφιότητα έχουν θέσει ακόμη 25 προσωπικότητες, μεταξύ αυτών πρώην υπουργοί του ανατραπέντος προέδρου Ζιν ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι, ο Χάμα Χαμάμι, μια προσωπικότητα του χώρου της αριστεράς, ο πλούσιος επιχειρηματίας Σλιμ Ρίαχι και η μοναδική γυναίκα υποψήφια, η Κάλτουμ Κάνου.
Είναι η πρώτη φορά που οι Τυνήσιοι θα μπορέσουν να εκλέξουν ελεύθερα τον πρόεδρό τους. Από την ανεξαρτησία της το 1956 ως την εξέγερση του 2011 η χώρα γνώρισε μόνο δύο προέδρους: τον Χαμπίμπ Μπουργκίμπα, ο οποίος ανατράπηκε το 1987 από πραξικόπημα του ίδιου του του πρωθυπουργού Μπεν Άλι, που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι την φυγή του στη Σαουδική Αραβία στις 14 Ιανουαρίου 2011.
Ο Μαρζούκι παρουσιάζεται ως ο φυσικός υποψήφιος της επανάστασης, καθώς ο Εσέμπσι είχε διατελέσει υπουργός του Μπουργκίμπα και πρόεδρος του κοινοβουλίου υπό τον Μπεν Άλι στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Ο αρχηγός του Νίνταα Τουνές από την πλευρά του υπογραμμίζει την ανάγκη να ενισχυθεί το κράτος και το γόητρό του, καθώς η Τυνησία έζησε μια χαοτική πολιτική μετάβαση, η οποία στιγματίστηκε από τις δολοφονίες δύο αντιπάλων του Ενάχντα, την άνοδο των τζιχαντιστικών ομάδων και τα δομικά κοινονικοοικονομικά προβλήματα.
Αν και βάσει του νέου Συντάγματος ο νέος πρόεδρος της χώρας δεν θα έχει παρά πολύ περιορισμένες εξουσίες, το γεγονός ότι εκλέγεται απευθείας από τον λαό του προσφέρει σημαντικό πολιτικό βάρος. Παράλληλα διαθέτει το δικαίωμα να διαλύσει το κοινοβούλιο, αν η κυβέρνηση αποτύχει να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης της βουλής επί δύο συνεχόμενες φορές.
Ο Εσέμπσι ελπίζει λοιπόν ότι μια νίκη του θα επιτρέψει στο κόμμα του να σχηματίσει πιο εύκολα κυβέρνηση συνασπισμού πλειοψηφίας, καθώς το Νίνταα Τουνές δεν έλαβε στις εκλογές τις απαραίτητες έδρες για να κυβερνήσει μόνο του.