Πλήγματα για το ιταλικό ελαιόλαδο

Πλήγματα για το ιταλικό ελαιόλαδο

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Περπατώντας στον οικογενειακό ελαιώνα ένα μελαγχολικό πρωί του Νοεμβρίου, ο Φεντερίκο Ντουφούρ γονατίζει και σηκώνει στη φούχτα τους μικρούς κοκκινωπούς καρπούς. «Ντρέπομαι να πω ότι είναι ελιές», μονολογεί. «Κοιτάξτε εδώ, έχουν μία τρύπα», λέει υποδεικνύοντας τη ζημία που προκάλεσε στον καρπό o δάκος. Κάθε έντομο μπορεί να γεννήσει εκατοντάδες αυγά καταστρέφοντας σε πολύ σύντομο χρόνο ολόκληρους ελαιώνες.

Αυξήθηκε η τιμή

Δεν είναι, όμως, μόνο ο δάκος που καταστρέφει τα δένδρα με τον νόστιμο καρπό. Ισχυρή χαλαζόπτωση, πλημμύρες, αλλά και καταστρεπτικά βακτήρια σε κάποια σημεία της Απουλίας, του ελαιώνα της Ιταλίας, είναι μερικοί από τους παράγοντες που συνέβαλαν στον περιορισμό της παραγωγής της κατά περίπου 35%. Αυτό οδήγησε σε αύξηση της τιμής ενός από τα βασικότερα αγαθά για την ιταλική οικογένεια, αύξηση που θα γίνει αισθητή σε ολόκληρο τον κόσμο. Η τιμή του αγνού παρθένου ελαιόλαδου έχει διπλασιαστεί από πέρυσι, ενώ όπως φαίνεται ούτε στην Ισπανία είναι καλύτερα τα πράγματα.

Η έλλειψη ελαιόλαδου θα γίνει αισθητή σε ολόκληρη την αλυσίδα παραγωγής από τα ελαιοτριβεία μέχρι τους εξαγωγείς, ενώ πολλοί εκφράζουν ανησυχίες για απάτες και νόθευση του προϊόντος, κάτι που θα πλήξει την εικόνα του και τη φήμη του ιταλικού ελαιόλαδου ανά τον κόσμο, ενός επιχειρηματικού κλάδου 2 δισ. ευρώ. Πολλοί, μάλιστα, προσπαθούν να βρουν τρόπους προκειμένου να αντιδράσουν σε αυτό που πιστεύουν ότι είναι μόνιμες αλλαγές στις κλιματικές συνθήκες, που μακροπρόθεσμα κινδυνεύουν να πλήξουν έναν από τους πυλώνες της εθνικής ταυτότητας της Ιταλίας.

Πολλές καλλιέργειες είναι βιολογικές και έτσι δεν χρησιμοποιούνται παρασιτοκτόνα για να διώξουν τα ζιζάνια. Αλλά και κάπως πιο παραδοσιακές μέθοδοι απέβησαν ανεπαρκείς εξαιτίας των διαρκών βροχοπτώσεων.

Η κατάσταση, μάλιστα, είναι τόσο άσχημη που στην Απουλία και την Τοσκάνη πολλά ελαιοτριβεία δεν άνοιξαν καν. Κάποιες από τις πόλεις της Τοσκάνης αποφάσισαν να αναβάλουν τις ετήσιες γιορτές της ελιάς που διοργάνωναν. Αλλωστε τι χάρη θα μπορούσε να έχει μια γιορτή της ελιάς όταν δεν υπάρχει αρκετό λάδι. Αλλά και εκεί όπου οργανώθηκαν τέτοια πανηγύρια, λίγοι ήταν οι τοπικοί παραγωγοί που πωλούσαν το δικό τους λάδι. Κάποιοι προσπάθησαν να πουλήσουν άλλα προϊόντα από τα κτήματά τους, όπως κρασί, μέλι, σιτάρι. Αλλοι προσπαθούσαν να πουλήσουν σικελικό ή ελληνικό λάδι, αν και παραδέχονταν ότι όσο καλά και αν ήταν αυτά τα προϊόντα, δεν ήσαν εξίσου καλά με τα σπιτικά.

Ωστόσο πάνω από όλα, η δραματική μείωση της παραγωγής έχει δημιουργήσει πολλές υποψίες για περιπτώσεις νοθείας ή άλλες απάτες. Ωστόσο, οι ελαιοπαραγωγοί -όπως μαθαίνουν στα διάφορα σεμινάρια- θα πρέπει να είναι οι φρουροί της «πολιτισμικής τους κληρονομίας».

Περισσότερο, όμως, από όλα φοβούνται ότι ο καιρός έχει γίνει απρόβλεπτος και ότι το άσχημο 2014 τους έδωσε απλά μια γεύση του τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή