ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Τρία άδεια κτίρια που προορίζονταν για τη φιλοξενία προσφύγων στην πόλη Βόρα, κοντά στη Νυρεμβέργη της Βαυαρίας, πυρπόλησαν άγνωστοι αργά χθες το βράδυ της Πέμπτης, ενώ η αστυνομία ανακάλυψε ξενοφοβικά συνθήματα και μία σβάστικα στους τοίχους των οικημάτων. Ουδείς βρισκόταν τη στιγμή της πυρκαγιάς στα κτίρια και η πυροσβεστική έσβησε γρήγορα τη φωτιά, αν και στη διάρκεια της επιχείρησης τραυματίστηκε ελαφρώς ένας πυροσβέστης.
«Δεν υπάρχει θέση για ισλαμοφοβία, αντισημιτισμό ή οποιαδήποτε άλλη μορφή ξενοφοβίας ή ρατσισμού» στη Γερμανία, διεμήνυσε η εκπρόσωπος της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, Κριστιάνε Βιρτς.
Το επεισόδιο είναι ενδεικτικό πάντως της έξαρσης της ξενοφοβικής ρητορικής και βίας, λόγω της αύξησης των αιτήσεων ασύλου φέτος, ειδικά από πρόσφυγες από τη Συρία. Πόλεις και αγροτικές κοινότητες προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες για στέγαση των προσφύγων και οι ντόπιοι συχνά δυσφορούν.
Την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε μεγάλη διαδήλωση στη Δρέσδη, με τους διαδηλωτές να κρατούν γερμανικές σημαίες και να διαμαρτύρονται για τον «εξισλαμισμό» της χώρας και τη μαζική εισροή «εγκληματιών» αιτούντων άσυλο. Διοργανώτρια ήταν η PEGIDA, «Οι πατριώτες Ευρωπαίοι εναντίον του εξισλαμισμού της Δύσης», και η κινητοποίηση προσείλκυσε 10.000 ανθρώπους. Τους τελευταίους μήνες, η χώρα γνωρίζει την εμφάνιση ενός πρωτόγνωρου ακροδεξιού κινήματος, που τροφοδοτείται κυρίως από νεοναζιστικούς κύκλους αλλά και την ταχύτατα διογκούμενη «Εναλλακτική για τη Γερμανία», το νεοπαγές ευρωφοβικό κόμμα.
Από μόνο του το όνομα PEGIDA αποτελεί μια έκκληση να πάρουν τα όπλα οι ακροδεξιοί λαϊκιστές, αντλώντας από τις χριστιανικές σταυροφορίες και τη ναζιστική προπαγάνδα, επισημαίνει ο Χάγιο Φούνκε του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. «Αφορά την εκμετάλλευση της δυσαρέσκειας και την εγκαθίδρυση ενός εχθρού. Γίνεται επικίνδυνη όταν μετατρέπεται σε επιθετική ενέργεια και ξυπνάει αγελαία ένστικτα», προσθέτει ο ίδιος πολιτικός επιστήμονας στο γαλλικό πρακτορείο.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι η PEGIDA έχει κατορθώσει να νομιμοποιηθεί ως κίνημα με θεμιτή ατζέντα, όπως στη Γαλλία, την Ολλανδία, την Αυστρία και την Ελλάδα.