Εικόνα κατακερματισμού εμφανίζει το πολιτικό σύστημα της Ισπανίας, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση της εταιρείας Metroscopia για την εφημερίδα El Pais. Το παραδοσιακά δικομματικό σύστημα, με πόλους το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα (PP) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση μετά την πτώση του καθεστώτος Φράνκο, φαίνεται να δίνει τη θέση του σε μια τετρακομματική διάταξη, με σχεδόν ισότιμους διεκδικητές της εξουσίας. Ρόλο καταλύτη σ’ αυτή την εξέλιξη διαδραματίζει η γρήγορη, το τελευταίο διάστημα, ανάδυση του κεντρώου κόμματος Ciudadanos, το οποίο βρίσκεται πλέον σε μικρή απόσταση από τα δύο παραδοσιακά κόμματα, και το νεοπαγές αριστερό κόμμα Podemos, ανακόπτοντας τη δυναμική του τελευταίου.
Στη δημοσκόπηση της El Pais, το Podemos του 36χρονου καθηγητή Πάμπλο Ιγκλέσιας, συμμάχου του Αλέξη Τσίπρα, συνεχίζει να προηγείται στην προτίμηση ψήφου, υποχωρώντας ωστόσο σημαντικά σε σχέση με τον Φεβρουάριο, για να περιοριστεί από το 27,7% στο 22,5% των ερωτηθέντων. Στη δεύτερη θέση έρχεται το PSOE του Πέδρο Σάντσεθ, ενώ το PP του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι φέρεται να εξασφαλίζει το 18,6% και το Ciudadanos του 35χρονου δικηγόρου Αμπερτ Ριβέρα το 18,4%. Πολύ μακριά από τους τέσσερις βασικούς διεκδικητές της εξουσίας, η Ενωμένη Αριστερά (στην οποία μετέχει το Κ.Κ. Ισπανίας) συγκεντρώνει το 5,6% των προτιμήσεων ψήφου, ενώ το κεντρώο κόμμα UPyD το 3,6%.
Οι Ciudadanos (Πολίτες, στα καταλανικά Ciutadans) είναι ένα κόμμα με ηλικία μόλις εννέα ετών, το οποίο ιδρύθηκε στην Καταλωνία, για να αποκτήσει σταδιακά πανεθνική εμβέλεια. Ο βασικός του πυρήνας προέρχεται, κατά κύριο λόγο, από τα ελεύθερα επαγγέλματα και τη διανόηση, ενώ το ιδεολογικό του στίγμα παραμένει σκόπιμα ασαφές, καθώς επιδιώκει να προσελκύσει απογοητευμένους ψηφοφόρους, τόσο της Κεντροδεξιάς όσο και της Κεντροαριστεράς, μ’ ένα κράμα «προοδευτικού φιλελευθερισμού» και «δημοκρατικού σοσιαλισμού». Οι πολιτικοί αναλυτές το κατατάσσουν συνήθως στο Κέντρο, αλλά οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του αυτοπροσδιορίζονται, στην πλειοψηφία τους, κάπου μεταξύ Κέντρου και Δεξιάς. Οι πιο σταθερές ιδεολογικές του συντεταγμένες είναι ο ευρωπαϊσμός και η αντίθεση στον εθνικισμό, ειδικά στον καταλανικό εθνικισμό.
Η τάση πολιτικού κατακερματισμού του κοινωνικού σώματος ενόψει των γενικών εκλογών, που θα γίνουν το αργότερο στα τέλη του 2015, καθιστά εντελώς απίθανη την κατάκτηση αυτοδυναμίας από οποιονδήποτε σχηματισμό και ανοίγει διάπλατα τη συζήτηση για την αναζήτηση πολιτικών συμμαχιών. Το γεγονός αυτό ενδέχεται να ενισχύσει το PSOE και το Ciudadanos, δύο κόμματα που έχουν εκ των πραγμάτων περισσότερες δυνατότητες να ρίξουν γέφυρες είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά, σε αντίθεση με το PP και το Podemos, που μπορούν να αναζητήσουν φυσικούς συμμάχους μόνο με όμορους πολιτικούς χώρους της Δεξιάς και της Αριστεράς αντίστοιχα.
Με συνέντευξή του στο πρακτορείο Reuters, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας εκτιμά ότι ενδεχόμενη συμμαχία μεταξύ Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς θα παρατείνει την οικονομική «καταστροφή», την οποία επιφέρουν, κατά τη γνώμη του, οι πολιτικές λιτότητας. Ο ηγέτης των Podemos προειδοποιεί, επίσης, ότι η παράταση αυτών των πολιτικών θρέφει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ακροδεξιά κόμματα τύπου Εθνικού Μετώπου ή Χρυσής Αυγής. «Ισως σ’ έναν χρόνο η Μαρίν Λεπέν να έχει τη θέση της στις συνεδριάσεις κορυφής της Ε.Ε. Θα πρέπει να ρωτήσει κανείς την Αγκελα Μέρκελ αν προτιμά να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με την κ. Λεπέν ή με ανθρώπους σαν κι εμένα» προσέθεσε.