Ο συγκυβερνήτης της μοιραίας πτήσης της Germanwings, Αντρεας Λούμπιτζ, άλλαζε διαρκώς τις ρυθμίσεις του αυτόματου πιλότου, έτσι ώστε το αεροσκάφος να αποκτά όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα κατά τη διάρκεια της καθοδικής του πορείας ώς τη συντριβή του στις Γαλλικές Αλπεις. Προηγουμένως και αφού ο κυβερνήτης βγήκε από το πιλοτήριο, είχε ρυθμίσει τον αυτόματο πιλότο ώστε το αεροπλάνο να κινηθεί μέχρι ύψους 100 ποδών. Αυτά είναι κάποια από τα πρώτα συμπεράσματα που αποκαλύπτονται από την ανάλυση των δεδομένων του δεύτερου μαύρου κουτιού που εντοπίστηκε χθες μισοθαμμένο στο έδαφος στον τόπο συντριβής. Μία ημέρα νωρίτερα η γερμανική εισαγγελία είχε ανακοινώσει ότι η πρώτη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε ταμπλέτα που βρέθηκε στο σπίτι του συγκυβερνήτη έδειξε ότι μέχρι και μία ημέρα πριν από την αεροπορική τραγωδία, ο Λούμπιτζ έψαχνε στο Διαδίκτυο τρόπους αυτοκτονίας αλλά και για τις πόρτες των κόκπιτ και τα χαρακτηριστικά ασφάλειας.
Ασθένεια του Λούμπιτζ
Η επικέντρωση του ενδιαφέροντος στον ρόλο που διαδραμάτισε το ψυχικό νόσημα, από το οποίο έπασχε ο συγκυβερνήτης, Αντρέας Λούμπιτζ, στην κατάληξη της πτήσης, ενδέχεται να στιγματίσει εκατομμύρια πάσχοντες, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες να αναζητήσουν ιατρό και θεραπεία. Κάτι τέτοιο θα καταστήσει ακόμα πιο δύσκολη την αναγνώριση εκείνων των αρρώστων που εργάζονται σε επαγγέλματα υψηλού κινδύνου και που πιθανώς να αποτελούν απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Αναμφίβολα για έναν χειριστή αεροπλάνου η παραδοχή της ψυχικής ασθένειας είναι μία επικίνδυνη υπόθεση.
«Το στίγμα είναι τεράστιο» επισημαίνει ο δρ Ουίλιαμ Χαρτ Σλεντζ, καθηγητής Ψυχιατρικής στο Γέιλ, σύμβουλος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, της Ενωσης Χειριστών Αεροπορικών Εταιρειών. «Φυσικά κανένας πιλότος δεν θέλει να γίνουν γνωστά αυτά τα στοιχεία, ούτε να το ομολογήσει ή και να παραδεχθεί ότι πάσχει από ψυχική ασθένεια».
Οι φόβοι των χειριστών για τις συνέπειες που θα έχει η αποκάλυψη της ψυχικής τους κατάστασης οδήγησε την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ να χαλαρώσει το 2010 τις ισχύουσες πολιτικές, επιτρέποντας στους πιλότους με ήπια μορφή της ασθένειας να πετούν.
Σύμφωνα με έρευνες ο 1 στους 10 Αμερικανούς λαμβάνει αντικαταθλιπτικό φάρμακο. Μόνο ένα πολύ μικρότερο ποσοστό αεροπόρων λαμβάνει τέτοια φάρμακα με την έγκριση της Ενωσης Χειριστών Αεροπορικών Εταιρειών. Κάθε χειριστής που υποβάλλεται σε τέτοια θεραπεία πρέπει να περνά από τακτικές αξιολογήσεις και ψυχοθεραπεία.
Η κατάθλιψη είναι μεταξύ των πιο διαδεδομένων ψυχικών διαταραχών. «Περίπου το 7% των Αμερικανών ενηλίκων πάσχει από κατάθλιψη», επισημαίνει ο δρ Πολ Σάμεργκραντ, πρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και του τμήματος Ψυχιατρικής στην ιατρική σχολή του Ταφτς. Ομως η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών ούτε αυτοκτονεί ούτε αποτελεί κοινό κίνδυνο, ενώ δεν υπάρχει κανένα τεστ που να μπορεί να υποδεικνύει με αξιοπιστία ποιος είναι αυτός που θα προβεί σε μία τόσο αποτρόπαιη πράξη.