Μεταξύ των στόχων του προέδρου Ομπάμα, κατά την τελευταία διετία του στον Λευκό Οίκο, είναι η επίλυση τουλάχιστον μιας μακροχρόνιας αντιπαράθεσης. Προφανώς, λοιπόν, πολύ θα ήθελε να καταφέρει τη συμφιλίωση με το Ιράν. Η συμφωνία της Πέμπτης αποτελεί έναν οδικό χάρτη προς την τελική φάση των διαπραγματεύσεων για τα πυρηνικά, κάτι που θα αναδιαμορφώσει τις ισορροπίες της Μέσης Ανατολής. Ωστόσο, οι αναλυτές δεν αισιοδοξούν. Αντιθέτως, προειδοποιούν ότι δεν θα υπάρξει επαναπροσέγγιση Ιράν – ΗΠΑ καθώς και ότι κάθε μελλοντική συνεργασία θα είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Οι σχέσεις μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσιγκτον κλονίστηκαν από το πραξικόπημα του 1953, το οποίο ενορχηστρώθηκε από τη CIA και ανέτρεψε τον πρωθυπουργό Μοχάμεντ Μοσαντέκ. Στη συνέχεια ο σάχης Ρεζά Παχλεβί ανατράπηκε κατά την επανάσταση του 1979 που έφερε στην εξουσία την κυβέρνηση του αγιατολάχ Χομεϊνί.
Το χάσμα ανάμεσα στις δύο χώρες, όμως, γιγαντώθηκε εξαιτίας πολλών δεκαετιών πολεμικής ρητορικής. Η Τεχεράνη δεν έχανε ευκαιρία να καταγγείλει τις ΗΠΑ ως τον «μεγάλο σατανά» και η Ουάσιγκτον χαρακτήριζε το Ιράν «κράτος ταραξία» και άξονα του κακού. Την περασμένη Πέμπτη ο Ομπάμα χαιρέτισε την «ιστορική συνεννόηση» με τους Ιρανούς, τονίζοντας ωστόσο ότι «μόνη της η συμφωνία -ακόμα και αν εφαρμοστεί πλήρως- δεν πρόκειται να περιορίσει τις μεγάλες διαφορές και την έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στα δύο κράτη».
Τα πρώτα σημάδια της προσπάθειας επαναπροσέγγισης ήρθαν το 2011 όταν ο υπ. Εξωτερικών Τζον Κέρι συναντήθηκε με τον Ιρανό ομόλογό του Μοχάμεντ Τζαβάντ Ζαρίφ. Επίσης ο Ομπάμα τηλεφωνήθηκε με τον πρόεδρο του Ιράν Χασάν Ρουχανί το 2013, ενώ τον περασμένο Οκτώβριο ο Αμερικανός πρόεδρος απέστειλε επιστολή στον ανώτατο πνευματικό ηγέτη του Ιράν αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ ώστε να εξετάσουν από κοινού πιθανή συνεργασία στην αντιμετώπιση των τζιχαντιστών, εφόσον βέβαια υπήρχε συμφωνία για τα πυρηνικά. Παρά, όμως, αυτά τα αισιόδοξα σημάδια, η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων των δύο κρατών φαντάζει μακριά. Ο αναλυτής Αλιρέζα Ναντέρ του Ινστιτούτου Ραντ επισημαίνει ότι το κατεστημένο του Ιράν μάλλον δεν επιθυμεί αποκατάσταση των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Ισως ο πρόεδρος Ρουχανί και η κυβέρνησή του θέλουν διπλωματικές σχέσεις, αλλά ο Χαμενεΐ και οι υποστηρικτές του προφανώς πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο αντίκειται στα συμφέροντά τους.