Τη στιγμή που ο Μπόρις Νεμτσόφ έπεφτε νεκρός από τα πυρά των δολοφόνων, στο κέντρο της Μόσχας, καθώς επέστρεφε σπίτι του με τη σύντροφό του, το βράδυ εκείνης της μοιραίας Παρασκευής, η ρωσική φιλελεύθερη αντιπολίτευση στερήθηκε ένα εκ των ηγετικών στελεχών της. Οσοι γνωρίζουν καλά πρόσωπα και καταστάσεις συνειδητοποιούν ότι οι κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού στη Ρωσία έχουν πλέον αλλάξει, και μάλιστα προς το χειρότερο.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η μοίρα του Νεμτσόφ μπορεί να «σφραγίστηκε» από τη μάχη που έχει ξεσπάσει εδώ και αρκετό καιρό στην κορυφή της πυραμίδας της ρωσικής εξουσίας. Δεδομένης της αδιαφάνειας που επικρατεί στο Κρεμλίνο, ένας μικρός κύκλος συμβούλων που βρίσκονται κοντά στον πρόεδρο Πούτιν, σε συνέργεια με τον ελεγχόμενο Τύπο, άφησε να διαρρεύσουν αντικρουόμενα σενάρια γύρω από τη δολοφονία του Νεμτσόφ. Για κάποιον που αναζητά την αλήθεια ενώνοντας τα σκόρπια κομμάτια, είναι ανέφικτο να κατανοήσει τι πραγματικά συνέβη. Η ρωσική αστυνομία συνέλαβε πέντε άτομα ως βασικούς υπόπτους, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται κι ένας Τσετσένος, ονόματι Ζορ Νταντάγεφ, τον οποίο οι Αρχές εκτιμούν ως κεντρικό δράστη, θεωρώντας ότι ήταν εκείνος που τράβηξε τη σκανδάλη, εκπληρώνοντας συμβόλαιο θανάτου. Τα κίνητρα για την παραπάνω υπόθεση εργασίας στηρίζονται στο δεδομένο ότι ο Νταντάγεφ υπήρξε μέλος μιας ομάδας καθοδηγούμενης από τον Ραμζάν Καντίροφ – τον άνθρωπο του Κρεμλίνου στη Τσετσενία, εκ των φανατικών υποστηρικτών του προέδρου Πούτιν.
Σε αυτό το σημείο η εικόνα άρχισε να θολώνει. Ισχυροί άνδρες στο περιβάλλον του Κρεμλίνου επιχείρησαν να στρέψουν τις κατηγορίες για τη δολοφονία Νεμτσόφ προς τον Καντίροφ προκειμένου να προσφέρουν στους υποστηρικτές του αντιπολιτευόμενου πολιτικού έναν ένοχο. Τα σχέδια όμως άλλαξαν όταν παρενέβη ο ίδιος ο πρόεδρος Πούτιν, βάζοντας πλάτη στον Καντίροφ, καθώς ο Ρώσος πρόεδρος χρειάζεται ακόμη τη στήριξη του Τσετσένου ηγέτη.
Μερικοί από τους συνεργάτες του Νεμτσόφ δεν απέρριψαν την εκδοχή περί ανάμειξης του Καντίροφ, ωστόσο εξέφρασαν αμφιβολίες για το αν ο ηγέτης της Τσετσενίας έλαβε από μόνος του τέτοιου είδους πρωτοβουλία, χωρίς να λάβει έγκριση ή έστω να ενημερώσει το Κρεμλίνο. Δύο είναι τα κυρίαρχα σενάρια τα οποία έχουν τεθεί ανοιχτά στη δημόσια συζήτηση: είτε οι δράστες πήραν πρωτοβουλία δρώντας αυτοβούλως είτε η δολοφονία ήταν υποκινούμενη από το εξωτερικό, με αφορμή τον πύρινο λόγο που ανέπτυξε ο Νεμτσόφ, καταδικάζοντας τους τζιχαντιστές δολοφόνους του Charlie Hedbo στο Παρίσι. Μία ώρα μετά τη δολοφονία, πάντως, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου έκανε λόγο για «άθλια προβοκάτσια», που είχε στόχο να πλήξει το κύρος της Ρωσίας και του ίδιου του προέδρου Πούτιν.
Αυτό που προκύπτει από τις έρευνες των διωκτικών αρχών, είναι ότι αφού ο Νταντάγεφ πυροβόλησε τον Νεμτσόφ, πήδηξε στο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο συνεργός του Ανζόρ Γκουμπάσεφ, αλλάζοντας αρκετές φορές όχημα μέχρι να φτάσουν στο διαμέρισμά τους και, την επόμενη ημέρα, να πετάξουν για το Γκρόνζι, με τελικό στόχο να δραπετεύσουν από τη χώρα χωρίς ίχνη. Ο Νταντάγεφ αρχικά παραδέχτηκε την ενοχή του κατά την ανακριτική διαδικασία, αλλά αργότερα ένας ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων που τον επισκέφτηκε στις φυλακές κατήγγειλε ότι η ομολογία προέκυψε ύστερα από εξαντλητικά βασανιστήρια, χωρίς ποτέ να μαρτυρήσει τον εντολέα του.
Αρκετοί από τους υποστηρικτές του Νεμτσόφ πιστεύουν ότι το Κρεμλίνο έχει άμεση ανάμειξη στη δολοφονία. Ο Νεμτσόφ υπήρξε σημαντικό στέλεχος της ρωσικής αντιπολίτευσης και υποστήριξε τις διεθνείς κυρώσεις εναντίον στελεχών του περιβάλλοντος Πούτιν.
Ολα αυτά έχουν οδηγήσει αρκετούς να παρακολουθούν μια επική μάχη να εκτυλίσσεται παρασκηνιακά, με τα παιχνίδια εξουσίας να κυριαρχούν στη ρωσική πολιτική ελίτ. Πάντως, κάποιοι επισημαίνουν πως η πρόσφατη μυστηριώδης εξαφάνιση του προέδρου Πούτιν για κάμποσες ημέρες συνδέθηκε με την ανάγκη να αποσυρθεί και να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Αλλοι λένε ότι απλώς κρυολόγησε. Η έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών περιπλέκει ακόμη περισσότερο το μυστήριο.