Πλήγμα στην προσπάθεια του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού αποτέλεσε η χθεσινή απόφαση του υπουργού Εξωτερικών, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, να εγκαταλείψει τον μέχρι χθες σύμμαχό του και να περάσει στην αντιπολίτευση.
«Το δίλημμα που αντιμετωπίζαμε ήταν να επιλέξουμε ανάμεσα στις αρχές μας και στις υπουργικές καρέκλες. Βρίσκομαι στην ευτυχή θέση να σας ανακοινώσω ότι αποφασίσαμε να κρατήσουμε τις αρχές μας και να παραδώσουμε τις καρέκλες μας», δήλωσε ο Λίμπερμαν, αρχηγός του κόμματος Γισραέλ Μπεϊτένου, το οποίο κέρδισε έξι έδρες –σε σύνολο 120– στις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Μαρτίου. «Αποφάσισα να παραιτηθώ από το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών», πρόσθεσε ο γνωστός για τις εμπρηστικές του θέσεις, έναντι των Παλαιστινίων, πολιτικός.
Ο Νετανιάχου, ο οποίος εκτελεί καθήκοντα υπηρεσιακού πρωθυπουργού ύστερα από τις πρόσφατες εκλογές που ανέδειξαν το κόμμα του, το Λικούντ, πρώτο σε ψήφους, αλλά πολύ μακριά από την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, έχει διορία έως την Τετάρτη, για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας. Την περασμένη εβδομάδα, εξασφάλισε στήριξη από το κεντροδεξιό κόμμα «Κουλάνου», υπό τον πρώην υπουργό Οικονομικών Μοσέ Καλόν, και το υπερορθόδοξο, θρησκευτικό κόμμα «Ενωμένη Τορά», ενώ αναμένεται να αποσπάσει, τελικά, υποστήριξη και από ένα δεύτερο υπερορθόδοξο κόμμα, το «Σας», όπως και από την εθνικιστική «Εβραϊκή Εστία».
Για να προσελκύσει τους υπερορθόδοξους, ο Νετανιάχου αναγκάστηκε να προβεί σε υποχωρήσεις, όπως η συνέχιση της απαλλαγής από τη στρατιωτική θητεία για θρησκευτικούς λόγους. Αυτό έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη διάρρηξη της συμμαχίας με τον Λίμπερμαν, έναν σκληροπυρηνικό αλλά κοσμικό πολιτικό, που προέρχεται από την πρώην Σοβιετική Ενωση και αντλεί ψήφους κυρίως από το ένα εκατομμύριο των Ρωσοεβραίων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1990.
Μετά το διαζύγιο Νετανιάχου – Λίμπερμαν, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ενδέχεται να έχει οριακή πλειοψηφία 61 εδρών στη Βουλή. Ορισμένοι αναλυτές άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός «μεγάλου συνασπισμού» του Λικούντ με τη κεντροαριστερή συμμαχία «Σιωνιστική Ενωση» –κάτι που θα ισοδυναμούσε με κυβέρνηση εθνικής ενότητας–, αν και η πλειονότητα των πολιτικών παρατηρητών στο Ισραήλ δεν θεωρούσε ιδιαίτερα πιθανό αυτό το ενδεχόμενο.
Στο μεταξύ, πάταγο προκάλεσε η δημοσιοποίηση εκτενούς έκθεσης οργάνωσης βετεράνων Ισραηλινών στρατιωτικών για τον περυσινό πόλεμο κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Η 240 σελίδων έκθεση της οργάνωσης «Σπάμε τη Σιωπή» κατηγορεί την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ ότι προκάλεσε «μαζικές και άνευ προηγουμένου απώλειες» αμάχων Παλαιστινίων με «τυφλούς» βομβαρδισμούς και ελαστικούς κανόνες εμπλοκής, που πρόδιδαν αδιαφορία για τις «παράπλευρες απώλειες» της παλαιστινιακής πλευράς.
«Εκτοξεύαμε πυρά χωρίς λόγο επί 24ώρου βάσεως. Πουθενά δεν διακρίναμε άνδρες της Χαμάς», εμφανίζεται να δηλώνει στην έκθεση λοχίας. Το Ισραήλ ισχυρίστηκε πως αναγκάστηκε να εισβάλει στη Γάζα λόγω των ρουκετών που εκτόξευαν η ισλαμική Χαμάς και άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις προς το νότιο Ισραήλ.
Κατά τον περυσινό πόλεμο, σκοτώθηκαν, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, 2.256 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων οι 1.563 ήταν άμαχοι, και 71 Ισραηλινοί, εκ των οποίων οι 66 ήταν στρατιώτες. Οι Παλαιστίνιοι ζητούν την παραπομπή των υπευθύνων στη διεθνή δικαιοσύνη για εγκλήματα πολέμου.