Διαψεύδοντας όλα τα προγνωστικά, οι Συντηρητικοί όχι μόνο επικράτησαν στις προχθεσινές βρετανικές εκλογές, αλλά εξασφάλισαν την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων, γεγονός που θα τους επιτρέψει να κυβερνήσουν χωρίς τους μέχρι χθες εταίρους τους, το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί προσωπικό θρίαμβο για τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος έλαβε χθες εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τη βασίλισσα Ελισάβετ, την ώρα που οι ηγέτες των τριών μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης -ο Εντ Μίλιμπαντ των Εργατικών, ο Νάιτζελ Φάρατζ του αντιευρωπαϊκού Κόμματος της Ανεξαρτησίας (Ukip) και ο Νικ Κλεγκ των Φιλελευθέρων- έκαναν γνωστές τις παραιτήσεις τους. Το απόγευμα ανακοίνωσε ότι θα κρατήσει στους ίδιους θώκους τους υπουργούς Οικονομικών και Αμυνας, Τζορτζ Οσμπορν και Μάικλ Φάλον.
Με βάση τα τελικά αποτελέσματα 649 εκλογικών περιφερειών σε σύνολο 650 (όλες οι περιφέρειες είναι μονοεδρικές), οι Συντηρητικοί είχαν κερδίσει 330, έναντι μόλις 232 των Εργατικών. Η διαφορά μεταξύ των δύο βασικών διεκδικητών της εξουσίας είναι πολύ μικρότερη στο επίπεδο της λαϊκής ψήφου, καθώς οι Συντηρητικοί απέσπασαν το 36,9% (36,4% στις εκλογές του 2010) και οι Εργατικοί το 30,5% (έναντι 29% στην προηγούμενη αναμέτρηση). Ωστόσο οι Συντηρητικοί επωφελήθηκαν από το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και την πανωλεθρία που υπέστησαν οι Εργατικοί από το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα (SNP): το αυτονομιστικό και μετριοπαθώς αριστερό SNP της Νίκολα Στέρτζον σάρωσε στη Σκωτία, εκλέγοντας τους 56 από τους 59 βουλευτές που στέλνει η περιοχή τους στη Βουλή των Κοινοτήτων. Σε πανεθνική κλίμακα το ποσοστό του ανήλθε σε 4,7%, τριπλάσιο εκείνου του 2010.
Συντριπτική υπήρξε η ετυμηγορία των ψηφοφόρων για τους Φιλελεύθερους του Νικ Κλεγκ, οι οποίοι είδαν το εκλογικό ποσοστό τους να συρρικνώνεται από το 23% του 2010 σε μόλις 7,8% και τις έδρες τους να περιορίζονται από 57 σε οκτώ. Αδικημένο από το εκλογικό αποτέλεσμα εμφανίζεται το Ukip, το οποίο απέσπασε μεν το 12,6% των ψήφων, υπερτετραπλασιάζοντας το ποσοστό του (3,1% το 2010), αλλά δεν κατάφερε να εκλέξει παρά έναν βουλευτή. Ο ηγέτης του, Νάιτζελ Φάρατζ, απέτυχε να εκλεγεί, γεγονός που τον οδήγησε στην παραίτηση -προσωρινή ή όχι, μένει να αποδειχθεί- μένοντας πιστός στην προεκλογική του δέσμευση.
«Αυτή είναι η πιο γλυκιά νίκη», δήλωσε ο Κάμερον στα κεντρικά γραφεία του κόμματός του. Ο Συντηρητικός πρωθυπουργός τόνισε ότι θα εργαστεί με την πίστη ότι η χώρα του ήταν, είναι και παραμείνει «ένα έθνος, ένα Ηνωμένο Βασίλειο». Μια αναφορά που προσπαθούσε να καθησυχάσει τους φόβους για αναζωπύρωση του αιτήματος για απόσχιση της Σκωτίας, ενδεχομένως με νέο δημοψήφισμα, ύστερα από τη σαρωτική επικράτηση των αυτονομιστών.
Από την πλευρά του, ο Εντ Μίλιμπαντ ανακοίνωσε την παραίτησή του από την αρχηγία του κόμματός του, λέγοντας ότι «η Βρετανία χρειάζεται ένα Εργατικό Κόμμα που θα μπορέσει να ανοικοδομηθεί ύστερα από αυτή την ήττα, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ξανά μια κυβέρνηση που θα σταθεί στο πλευρό του εργαζόμενου λαού».
Η νίκη των Συντηρητικών ανοίγει μια δύσκολη διετία στις σχέσεις μεταξύ Λονδίνου και Βρυξελλών, καθώς ο Κάμερον έχει δεσμευτεί για δημοψήφισμα για τη συνέχιση ή όχι της συμμετοχής της χώρας του στην Ε.Ε., ζητώντας σοβαρές τροποποιήσεις στο υφιστάμενο καθεστώς.
Η αποτυχία των δημοσκόπων
Στους μεγάλους ηττημένους των εκλογών συγκαταλέγονται και σχεδόν όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, που επέμεναν μέχρι και την Πέμπτη ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν οριακό. Μία από τις εταιρείες, η Populus, ζήτησε από την επαγγελματική ένωση των εν λόγω εταιρειών να διεξαγάγει σε βάθος έρευνα για τα αίτια της αποτυχίας.
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και πιο εξευτελιστική αποτυχία που είχαν ποτέ οι εταιρείες δημοσκοπήσεων», σημειώνει ο Τζον Λάντσεστερ στην ιστοσελίδα του London Review of Books.«Αυτό που είναι ακόμη πιο περίεργο είναι ότι κάποιες δημοσκοπικές μέθοδοι που έπεσαν έξω στην Αγγλία λειτούργησαν καλά στη Σκωτία, όπου είχε ορθά προβλεφθεί ο θρίαμβος του SNP. Θα μάθουμε σύντομα τι λάθος έκαναν οι εταιρείες, αν και κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για ένα μείγμα του φαινομένου των “ντροπαλών Τόρηδων” (Συντηρητικοί που δεν παραδέχονται την κομματική τους προτίμηση) και ψηφοφόρων που “τσίμπησαν” την τελευταία στιγμή στο σλόγκαν “ψηφίστε Συντηρητικούς για να μη βγει SNP”». Ενα από τα σενάρια σε περίπτωση νίκης των Εργατικών χωρίς απόλυτη πλειοψηφία ήταν η κυβέρνηση με την ανοχή του SNP, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως φόβητρο για να σπρώξει στην αγκαλιά των Συντηρητικών τους Αγγλους ψηφοφόρους. Στις εκλογικές περιφέρειες της Αγγλίας οι Εργατικοί απέσπασαν 3,6 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες απ ό,τι στις προηγούμενες εκλογές, αλλά η άνοδός τους ήταν συγκεντρωμένη σε εκλογικές περιφέρειες που ήταν ήδη υπό τον έλεγχό τους.