Το Ciudadanos, το νέο πολιτικό φαινόμενο μετά το Podemos, που έχει ταράξει τα λιμνάζοντα πολιτικά νερά στην Ισπανία, δεν είναι ένα νέο κόμμα. Ιδρύθηκαν το 2006 στη Βαρκελώνη και μέχρι αρκετά πρόσφατα είχαν παρουσία μόνο στην Καταλωνία, όπου θεωρούνταν κυρίως πολέμιοι του καταλανικού εθνικισμού.
Η προέλασή τους σε εθνικό επίπεδο ξεκίνησε πέρυσι, με τη συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές του Μαΐου, όπου έλαβαν 3,2% των ψήφων και εξέλεξαν δύο ευρωβουλευτές. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, το ποσοστό αυτό έχει εκτοξευθεί κοντά στο 20% με το κόμμα να αφήνει το Podemos στην τέταρτη θέση σε δημοσκόπηση προ ημερών και να απέχει μόλις 2,6 μονάδες από το Λαϊκό Κόμμα, που ήταν οριακά πρώτο.
Η δημοσκοπική εκτόξευση του Ciudadanos οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στη χαρισματική φυσιογνωμία του αρχηγού του, του 35χρονου δικηγόρου Αλμπέρ Ριβέρα, ο οποίος ηγείται του κόμματος από την ίδρυσή του. Πρωταθλητής Καταλωνίας στην κολύμβηση ως έφηβος, δεινός ρήτορας και φανατικός ευρωπαϊστής, ο Ριβέρα είναι ο πιο δημοφιλής αρχηγός κόμματος στην Ισπανία. Μιλώντας στον διεθνή Τύπο, ο ηγέτης του Ciudadanos δεν διστάζει να συμπαρατάσσεται με το Podemos ώς ένα βαθμό όσον αφορά τη διάγνωση των θεσμικών παθογενειών της Ισπανίας. Ωστόσο διαφοροποιείται οριζοντίως και καθέτως στη θεραπεία που προτείνει, ιδιαίτερα στην οικονομική πολιτική. «Οι λύσεις που προτείνουν το Podemos είναι απαρχαιωμένες. Πιστεύουν σε ένα πολύ παρεμβατικό μοντέλο, περισσότερο κρατικό έλεγχο», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στους Financial Times.
Η φιλοσοφία που πρεσβεύει το Ciudadanos δεν μπορεί εύκολα να ταξινομηθεί ως αριστερή ή δεξιά. Στις οικονομικές του προτάσεις περιλαμβάνονται δραστικές μειώσεις στους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, με παράλληλη κατάργηση φοροαπαλλαγών. Επιπλέον, το καταλανικό κόμμα προτείνει τον εξορθολογισμό της έμμεσης φορολογίας με την επιβολή ενός ενιαίου συντελεστή, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει αύξηση για είδη πρώτης ανάγκη, όπως το γάλα και τα τρόφιμα. Η στρατηγική τους αποβλέπει στον μετασχηματισμό της Ισπανίας από οικονομία βασισμένη στον κατασκευαστικό κλάδο, σε οικονομία της γνώσης – επιδίωξη στο πλαίσιο της οποίας θεωρούν κρίσιμη την πιο στενή διασύνδεση πανεπιστημίων και αγοράς.
Σε κοινωνικά ζητήματα βρίσκονται απέναντι από την ισπανική δεξιά. Ο Ριβέρα είναι δηλωμένος άθεος. Σε θέματα όπως η πορνεία, η χρήση ναρκωτικών και οι αμβλώσεις, το κόμμα του τηρεί απαρέγκλιτα φιλελεύθερη γραμμή. Αυτός είναι ο συνεκτικός ιστός που ενώνει την οικονομική και την κοινωνική τους πολιτική: ο φιλελευθερισμός. Στις προσεχείς (έως το τέλος του έτους) ισπανικές εκλογές, θα φανεί εάν ο χαρισματικός Ριβέρα μπορεί να μετατρέψει αυτήν την έκρηξη ενδιαφέροντος σε πλειοψηφικό φιλελεύθερο ρεύμα. Χώρες όπως η Ελλάδα θα παρακολουθούν με αυξημένο ενδιαφέρον.