Σαρωτική νίκη Κάμερον και δημοψήφισμα εν όψει

Σαρωτική νίκη Κάμερον και δημοψήφισμα εν όψει

4' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Αν αυτό το έξιτ πολ ευσταθεί, εγώ θα φάω το καπέλο μου». Τάδε έφη την Πέμπτη το βράδυ, λίγο αφότου έκλεισαν οι κάλπες στη Βρετανία και δημοσιοποιήθηκε η πρόβλεψη για σαρωτική νίκη των Συντηρητικών, ο λόρδος Ασνταουν, πρώην επικεφαλής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Η τύχη του καπέλου του δεν έγινε γνωστή την Παρασκευή το πρωί, σε αντίθεση με αυτήν σύσσωμης της ηγεσίας του βρετανικού κομματικού συστήματος: οι πρόεδροι των Εργατικών, Εντ Μίλιμπαντ, του Κόμματος της Ανεξαρτησίας, Νάιτζελ Φάρατζ και των Φιλελεύθερων, Νικ Κλεγκ υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, τη στιγμή που ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον έχοντας εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή, περνούσε για μια νέα θητεία το κατώφλι της πρωθυπουργικής κατοικίας στον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στριτ.

Τίποτα δεν προμήνυε αυτόν τον εκλογικό θρίαμβο των Συντηρητικών. Λίγες μέρες πριν από την αναμέτρηση, ελάχιστοι ασχολούνταν με την προεκλογική εκστρατεία. Στο Λονδίνο ουδείς μπορούσε να ανιχνεύσει σημάδια προεκλογικού αγώνα, εκτός από κάποια επιθετικά πρωτοσέλιδα της Daily Mail εναντίον του Μίλιμπαντ κι ελάχιστα πανό στις προσόψεις σπιτιών. Ολοι προεξοφλούσαν ότι η επόμενη κυβέρνηση είτε υπό τους Τόρις, είτε υπό τους Εργατικούς, θα ήταν κυβέρνηση μειοψηφίας και θα άντεχε το πολύ ένα χρόνο. Η θετική πορεία της οικονομίας, παρά τα πρόσφατα, ελαφρώς ανησυχητικά, στοιχεία περί επιβράδυνσης, η παθιασμένη καμπάνια του Ντέιβιντ Κάμερον που πάλεψε με νύχια και με δόντια για την πολιτική του επιβίωση νιώθοντας την καυτή ανάσα του δημάρχου του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, στον σβέρκο του, η δαιμονοποίηση μιας ενδεχόμενης μετεκλογικής συνεργασίας των Εργατικών με τους Σκωτσέζους Εθνικιστές (SNP), η πιθανότητα εξάρτησης των Συντηρητικών από τους απρόβλεπτους βουλευτές του Φάρατζ καθώς και η καθολική επικράτηση SNP στη Σκωτία εις βάρος των Εργατικών σε συνδυασμό με το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, ήταν ορισμένοι από τους παράγοντες που έδωσαν την απόλυτη πλειοψηφία στον Κάμερον.

Oπως έγραψε στο μπλογκ του London Review of books ο Τζον Λάνκαστερ «η καμπάνια των Τόρις υπήρξε εντυπωσιακά αποτελεσματική, αλλά με έναν νέο και ιδιαίτερο τρόπο: ήταν σαν ένα χάπι, το οποίο αρνείται να καταπιεί ο ασθενής, διακόπτει για λίγο τη διαδικασία και τελικά το καταπίνει όλο με μιας».

Τα τελικά αποτελέσματα

Με βάση τα τελικά αποτελέσματα σε σύνολο 650 εδρών, οι Συντηρητικοί κέρδισαν 330, έναντι μόλις 232 των Εργατικών, απόρροια της σαρωτικής νίκης του SNP στη Σκωτία, με 56 από τους 59 βουλευτές που στέλνει η περιοχή τους στη Βουλή των Κοινοτήτων. Οι Φιλελεύθεροι του Κλεγκ είδαν το εκλογικό ποσοστό τους να συρρικνώνεται από το 23% του 2010 σε μόλις 7,8%, ενώ το UKIP απέσπασε μεν το 12,6% των ψήφων, υπερτετραπλασιάζοντας το ποσοστό του, αλλά δεν κατάφερε να εκλέξει παρά έναν βουλευτή, εξωθώντας και τον Φάρατζ σε παραίτηση.

Η νίκη του Κάμερον σημαίνει τώρα ότι ένα δημοψήφισμα για την παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε. το 2017 είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο. Κατά τον Φάμπιαν Ζούλεγκ, επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (EPC), δεν αποκλείεται η διεξαγωγή του να γίνει ακόμη νωρίτερα. «Η έλλειψη σχεδιασμού και προετοιμασίας για ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα αποτελέσει πολύ σοβαρό ζήτημα για την Ε.Ε. Δεν υπάρχει κάποια αξιόπιστη δέσμη μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσε να συμφωνηθεί και να εφαρμοστεί ώς το 2017 ή νωρίτερα. Παρόλο που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία στο Ηνωμένο Βασίλειο θέλει να παραμείνει στην Ε.Ε, ένα ουσιαστικό πακέτο μεταρρυθμίσεων αναμφισβήτητα θα βοηθούσε το εκλογικό σώμα στο Ηνωμένο Βασίλειο να πειστεί. Η Ε.Ε. όμως πρέπει να έχει μια αληθινή συζήτηση ποιο τίμημα μπορεί να πληρώσει η υπόλοιπη Ε.Ε για να κρατήσει το Ηνωμένο Βασίλειο στους κόλπους της», υπογραμμίζει.

Οι Βρυξέλλες μοιάζουν να έχουν αντιληφθεί ότι οφείλουν να διευκολύνουν τον Ντέιβιντ Κάμερον να πραγματοποιήσει μία εκστρατεία υπέρ του «Ναι» πριν από το δημοψήφισμα, προκειμένου να μην κλονιστεί η Ευρωπαϊκή Ενωση από ένα ενδεχόμενο Brexit. Πάντως, γερμανικές εφημερίδες άρχισαν την επομένη των εκλογών να αναρωτιούνται αν η νίκη του Κάμερον ισοδυναμεί με τον μεγάλο αποχαιρετισμό στην Ευρώπη.

«Αντίο Βρυξέλλες;» ήταν το χαρακτηριστικό πρωτοσέλιδο της Handelsblatt.

Οι επίδοξοι διάδοχοι του Εντ Μίλιμπαντ

«Δεν είναι αυτό το email που θα ήθελα να σου γράφω σήμερα. Λυπάμαι πολύ για την ήττα…». Με αυτήν την προσωπική επιστολή προς κάθε ψηφοφόρο και υποστηρικτή των Εργατικών ανέλαβε ο Εντ Μίλιμπαντ την ευθύνη για την απροσδόκητη συντριβή της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ηταν η χειρότερη επίδοση του κόμματος από την εποχή του Νιλ Κίνοκ το 1992, όταν ο Τζον Μέιτζορ είχε θριαμβεύσει επί του συμπαθούς, πλην αποτυχημένου, ηγέτη των Εργατικών.

Προτού καν ανακοινώσει την παραίτησή του ο Εντ Μίλιμπαντ, ξεκίνησε η σεναριολογία για τη διαδοχή του με δημοσιογραφικές πληροφορίες να εμφανίζουν τον αδερφό του Ντέιβιντ Μίλιμπαντ να έχει ήδη πάρει το αεροπλάνο από τη Νέα Υόρκη, όπου εργάζεται και να κατευθύνεται στο Λονδίνο για τη ρεβάνς. Υπενθυμίζεται ότι ο Εντ είχε κατηγορηθεί για πισώπλατη μαχαιριά στον Ντέιβιντ, όταν επικράτησε στις εσωκομματικές εκλογές του 2010 για την ηγεσία του κόμματος. Μια παρόμοια διαδικασία, ίσως όχι τόσο αδυσώπητη και ενδοοικογενειακή όσο η προηγούμενη, αλλά πάντως σκληρή, αναμένεται να βιώσει το Εργατικό κόμμα τις επόμενες εβδομάδες.

Εκτός από τον Ντέιβιντ Μίλιμπαντ έτεροι διεκδικητές της ηγεσίας είναι: η 46χρονη Ιβέτ Κούπερ, σκιώδης υπουργός Εσωτερικών και αγαπημένη των γραφείων στοιχημάτων για τη θέση, αλλά και σύζυγος του Εντ Μπολς, σκιώδους υπουργού Οικονομικών που έχασε την έδρα του μετά την αναμέτρηση, ο 36χρονος Τσούκα Ουμούνα, σκιώδης υπουργός Επιχειρηματικότητας, πρώην υπουργός του Σίτι και αρκετά νεαρός ώστε να είναι απαλλαγμένος από τα βαρίδια του μπλερικού παρελθόντος, καθώς και ο Αντι Μπάρμνχαμ, σκιώδης υπουργός Υγείας και εκλεκτός των εργατικών συνδικάτων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή