Ο Βενσάν Μπολορέ είναι σίγουρα ένας ανδρείος διευθυντής επιχειρήσεων, τολμηρός, οραματιστής, χαρισματικός, απαιτητικός. Παρ’ όλα αυτά, του λείπουν εμφανώς δύο πράγματα. Αφενός, η αίσθηση του χιούμορ –πράγμα όχι πολύ σοβαρό– και, αφετέρου, η κατανόηση της σημασίας που έχει η ανεξάρτητη ενημέρωση στη Γαλλία του 2015. Οσο ο Μπολορέ είχε μία έμμεση επιρροή, η οποία οδηγούσε στην απώλεια μερικών εκατομμυρίων από τον διαφημιστικό προϋπολογισμό των εντύπων που θεωρούσε ένοχα για τη δημοσίευση ελάχιστα κολακευτικών φωτογραφιών του, αυτή η έλλειψη περνούσε απαρατήρητη.
Παντοδύναμος αφέντης του Canal Plus, ο Μπολορέ βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο της προσοχής. Λογοκρίνει προσωπικά επικριτικές για τους επιχειρηματικούς συνεργάτες του εκπομπές του καναλιού, επιλέγει παρουσιάστριες, προεγκρίνει τα σκετς τα οποία γράφουν οι υποψήφιοι σεναριογράφοι της σατιρικής εκπομπής «Γκινιόλ» και προσφάτως κάλεσε την ομάδα του Σιρίλ Χανουνά, κωμικού στο κανάλι D8, που ανήκει στον ίδιο όμιλο, για να ζητήσει να μην αναφέρεται το όνομα του στα ανέκδοτά της. Τα περισσότερα από αυτά τα συμβάντα έχουν επιβεβαιωθεί.
Τρομοκρατημένη, η αυτοκρατορία τρέμει, αλλά μία αυτοκρατορία από δημοσιογράφους και διασκεδαστές δεν τρέμει ποτέ, διατηρώντας τη σιωπή της για μεγάλο διάστημα. Οπως κάθε περιορισμός, η λογοκρισία οδηγεί στη δημιουργικότητα με τα αστεία και τις έρευνες να γίνονται κωδικοποιημένα. Ηδη έχουν υπάρξει απολαυστικά κωμικά δείγματα της αντίστασης κατά του Μπολορέ. Καθώς απολαμβάνουμε την παράσταση των κωμικών, αξιολογούμε το περιθώριο της ελευθερίας, την οποία διαπραγματευόμαστε συνεχώς.
Πρόκειται για έναν πραγματικό αγώνα ανάμεσα στους χιουμορίστες του Canal Plus και του μεγάλου αφεντικού τους. Πρόκειται για τον πολλοστό γύρο ενός αιώνιου κρυφτού, που λαμβάνει χώρα σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ανάμεσα στους πάντοτε αντιτιθέμενους δημιουργούς και στους λογοκριτές τους. Ανεξάρτητα από τη δύναμη, ανεξάρτητα από το μέγεθος του καρνέ επιταγών, ο Μπολορέ δεν μπορεί να εξέλθει νικητής από αυτήν τη μάχη. Αρχικά, επειδή ο μεγάλος «καπετάνιος» της βιομηχανίας έχει ξεχάσει μία σημαντική λεπτομέρεια: την αγορά. Σε τελευταία ανάλυση, είναι πάντοτε το κοινό που αποφασίζει. Η διασκέδαση δεν είναι ακριβώς μία βιομηχανία της ίδιας φύσεως με αυτή των τσιγάρων, για παράδειγμα. Το ακροατήριο του Canal Plus έχει αρχίσει να κάνει εμφανή τη δυσαρέσκειά του για αυτές τις παρεμβάσεις.
Πάντως, πάνω απ’ όλα στη Γαλλία, κανείς δεν μπορεί να νικήσει απέναντι στο χιούμορ. Ακόμα και οι πιο ισχυροί μπορεί να καταλήξουν στο τέλος να παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη φάρσα.
