Οι διαμαρτυρίες και οι επιθέσεις των τελευταίων εβδομάδων αποτελούν σαφή ένδειξη ότι μια νέα γενιά Παλαιστινίων επέλεξε την εξέγερση κατά της ισραηλινής κατοχής. Παλαιστίνιοι ακτιβιστές, πολιτικοί και αναλυτές, όμως, προειδοποιούν ότι κάθε σύγκριση με τις δύο προηγούμενες «ιντιφάντα» (εξεγέρσεις) είναι άστοχη, καθώς ουδείς γνωρίζει εάν το σημερινό κίνημα μπορεί να συντηρηθεί.
«Η φάση αυτή της πολιτικής αντίστασης ξέσπασε αυθόρμητα, ως αντίδραση στην πολιτική της πλέον ακροδεξιάς κυβέρνησης στην ιστορία του Ισραήλ», λέει στο Αλ Τζαζίρα ο Ομάρ Μπαργούτι, ένας από τους ιδρυτές του κινήματος BDS (Μποϊκοτάζ, Απόσυρση επενδύσεων, Κυρώσεις κατά του Ισραήλ).
«Η διάρκεια της παρούσας εξέγερσης εξαρτάται από το εάν οι διάφορες ομάδες, οι οποίες συμμετέχουν σε αυτή, θα μπορέσουν να αναπτύξουν ενιαίο όραμα και να συμφωνήσουν σε κοινή πολιτική ηγεσία», λέει ο Χαλέντ Ελγκίντι, μέλος του ινστιτούτου μελετών Brookings στην Ουάσιγκτον.
«Είναι πολύ νωρίς για να πούμε με βεβαιότητα ότι βρισκόμαστε ενώπιον της τρίτης ιντιφάντα, εξαιτίας της απουσίας ενιαίας πολιτικής ηγεσίας, ικανής να συντονίσει τις παλαιστινιακές οργανώσεις και να αρθρώσει σαφείς πολιτικές διεκδικήσεις», αναφέρει ο Ελγκίντι.
Την ίδια άποψη εκφράζει και μερίδα Ισραηλινών αναλυτών, όπως ο Ναχούμ Μπαρνέα, αρθρογράφος της «Γιεντιότ Αχρανότ». «Οι νέοι Παλαιστίνιοι επιλέγουν τη βία ως μόνη τους διέξοδο. Οφείλουμε να τους δώσουμε αφορμή να αγαπήσουν τη ζωή. Σε αυτό, η ισραηλινή κυβέρνηση και η Παλαιστινιακή Αρχή απέτυχαν παταγωδώς, προσφέροντας μόνο την απελπισία στην παλαιστινιακή νεολαία.
Το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο επιλέγει την πιο επικίνδυνη οδό, κλιμακώνοντας τη συλλογική τιμωρία των παλαιστινιακών κοινοτήτων και αγνοώντας τις συστάσεις του στρατιωτικού επιτελείου, που επιμένει ότι η πρόσβαση των Παλαιστινίων στο Αλ Ακτσά πρέπει να είναι απρόσκοπτη», λέει ο Μπαρνέα.
Ο Γάλλοϊσραηλινός ιστορικός και καθηγητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, Ζεέφ Στερνχέλ, στέκεται στην αποτυχία της σύγχρονης μορφής του σιωνισμού και στην ανικανότητά του να οδηγήσει το Ισραήλ έξω από το αδιέξοδο. «Η κεντροαριστερή αντιπολίτευση αδυνατεί να προτείνει εναλλακτική ιδεολογική πρόταση στον εποικισμό της Δυτικής Οχθης, θεμέλιο λίθο της ακροδεξιάς ιδεολογίας του Λικούντ. Οσο η εβραϊκή κοινωνία δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματα των άλλων λαών που διαβιούν στη γη του Ισραήλ, θα συνεχίσει να βυθίζεται σε αποικιακές πολιτικές, ισάξιες με εκείνες του απαρτχάιντ, προκαλώντας το μίσος των Παλαιστινίων», λέει ο Στερνχέλ στη «Χααρέτς».