Ελσγουορθ Κέλι: ο ζωγράφος που χρησιμοποιούσε κάθε χρώμα μία φορά

Ελσγουορθ Κέλι: ο ζωγράφος που χρησιμοποιούσε κάθε χρώμα μία φορά

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Μου αρέσει η σιωπή» έλεγε ο Ελσγουορθ Κέλι. Και πράγματι η ζωγραφική του εκπέμπει μηνύματα στοχασμού και ηρεμίας, παρά τα έντονα χρώματα που συχνά χρησιμοποιούσε. Ο Αμερικανός καλλιτέχνης που «έφυγε» από τη ζωή την Κυριακή στα 92 του χρόνια, ήταν μια εξέχουσα μορφή της τέχνης για το γόνιμο διάστημα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν η σύζευξη της Ευρώπης και της Αμερικής στη θεματολογία και την τεχνική του, δημιουργώντας μια νοητή γέφυρα για τις εικαστικές αναζητήσεις ανάμεσα στις δύο όχθες του Ατλαντικού.

Γεωμετρία

Αν αναδιφήσει κανείς τη «γεωμετρία» των έργων του, θα βρει την οξύτατη ικανότητα παρατήρησης που είχε αναπτύξει από νεαρή ηλικία όταν εξασκούσε το bird watching, την τέχνη του καμουφλάζ που έμαθε υπηρετώντας στον στρατό, στον Πόλεμο αλλά και την «αυτόματη γραφή» των υπερρεαλιστών.

Δεν ήταν τυχαίο: χρησιμοποιώντας τους οικονομικούς πόρους που έδωσε ο αμερικανικός στρατός σε βετεράνους σπούδασε στη Βοστώνη αλλά και στο Παρίσι, όπου είχε την τριβή με τα ρεύματα της δημιουργίας, αλλά κυρίως με προσωπικότητες όπως ο Γιαν Αρπ, ο Μπρανκούζι, ο Τζακομέτι και ο Πικάμπια. Κάπως έτσι μεταβόλισε γρήγορα τις επιταγές της εποχής εκείνης στο Παρίσι και δεν έζησε από κοντά την επικράτηση του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού στην πατρίδα του. Επέστρεψε στη Νέα Υόρκη το 1954, έχοντας αφομοιώσει πολλά από την Ευρώπη, τα οποία μεταλαμπάδευσε στην Αμερική.

Αυτό που χαρακτηρίζει το ύφος του Κέλι είναι η απλότητα της φόρμας και ο ρόλος του χρώματος. Ποτέ –μα ποτέ– στην καριέρα του δεν χρησιμοποίησε την ίδια απόχρωση. Σε κάθε έργο έψαχνε να βρει το μοναδικό, το διαφορετικό, το αυθεντικό. Και το επετύγχανε δίνοντας έμφαση στη σύνθεση. Αν και επηρεάστηκε πολύ από τον Πικάσο και τον Ματίς, ο ίδιος ήταν εξαιρετικά επιδραστικός σε άλλους, νεότερους Αμερικανούς καλλιτέχνες, που είδαν στη δουλειά του μιαν ανεπιτήδευτη ανάγκη για πρωτοπόρα σκέψη.

Δεν ήταν μόνο ζωγράφος αλλά χαράκτης και γλύπτης, έχοντας μια άνεση με πολλά εκφραστικά μέσα. Εδινε μεγάλη έμφαση στον εσώτερο κόσμο αλλά και την ίδια τη φύση, ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που τα έργα του έχουν την ικανότητα να σε βυθίζουν σε έναν κόσμο. Τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου έχουν πίνακές του, ενώ οι αναδρομικές του φανερώνουν έναν δημιουργό με συνέπεια και χάρη, με προσωπικότητα και τόλμη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή