Ρήγμα στους κόλπους της κυβερνώσας Αριστεράς έχει προκαλέσει η απόφαση του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς να περιλάβει στο «πακέτο» της συνταγματικής αναθεώρησης τη στέρηση της γαλλικής υπηκοότητας από πολίτες που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα τρομοκρατίας. Η προτεινόμενη διάταξη θα αφορά και τους πολίτες που έχουν γεννηθεί στη Γαλλία, εφόσον διαθέτουν και δεύτερη υπηκοότητα.
Οχι μόνον οι Πράσινοι και η «Αριστερά της Αριστεράς» (ΚΚΓ, Αριστερό Κόμμα) αλλά και σημαντικό τμήμα ηγετικών στελεχών του ίδιου του Σοσιαλιστικού Κόμματος απορρίπτουν, συχνά με οργή, την προτεινόμενη ρύθμιση, υποστηρίζοντας ότι προσφέρει νομιμοποίηση στις ιδέες του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου. Στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης δεν δίστασαν, μάλιστα, να παραλληλίσουν την πρόταση Βαλς με αντίστοιχες πρακτικές του κατοχικού καθεστώτος του Βισί, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Απαντώντας, από το βήμα της Εθνοσυνέλευσης, στους επικριτές του, ο Μανουέλ Βαλς υποστήριξε ότι «εκείνο που αποτελεί ιδέα της Ακρας Δεξιάς είναι να στηρίζεται η υπηκοότητα αποκλειστικά σε δεσμούς αίματος, ενώ η προτεινόμενη ρύθμιση δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε γεννημένους στη Γαλλία και σε προερχόμενους από άλλες χώρες. Υπενθύμισε ότι η στέρηση υπηκοότητας εισήχθη για πρώτη φορά όχι από το κατοχικό καθεστώς του Βισί, αλλά από τη Δεύτερη Δημοκρατία, ύστερα από την επανάσταση του 1848, με στόχο τους δουλέμπορους που αρνούνταν να σεβαστούν την κατάργηση της δουλείας. Ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός προσέθεσε ότι ανάλογες ρυθμίσεις ισχύουν και σε άλλες σύγχρονες Δημοκρατίες, όπως η Βρετανία, ο Καναδάς, η Ελβετία και η Ολλανδία, ενώ το ζήτημα βρίσκεται υπό συζήτηση και στο Βέλγιο, το οποίο συγκλονίστηκε, όπως και η Γαλλία, από τις πρόσφατες, φονικές τρομοκρατικές επιθέσεις του «Ισλαμικού Κράτους».
Ιδέα του Ολάντ
Η ιδέα για την επέκταση της στέρησης υπηκοότητας σε Γάλλους πολίτες που έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα τρομοκρατίας διατυπώθηκε για πρώτη φορά στις 16 Δεκεμβρίου από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ, στη διάρκεια της ομιλίας του ενώπιον και των δύο νομοθετικών σωμάτων, στις Βερσαλλίες, την επαύριο του λουτρού αίματος στο Παρίσι. Γρήγορα όμως η πρόταση συγκέντρωσε απροσδόκητα μεγάλο πλήθος επικριτών. Σε αυτούς περιλαμβάνονται όχι μόνο ιστορικά στελέχη της αριστερής πτέρυγας των Σοσιαλιστών, όπως ο ηγέτης των εσωκομματικών «ανταρτών» Μπενουά Αμόν και η δήμαρχος Λιλ Μαρτίν Ομπρί, αλλά και πιο μετριοπαθείς πολιτικοί, οι οποίοι έχουν συνδεθεί στενά, κατά καιρούς, με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται προσωπικότητες όπως ο προκάτοχος του Βαλς στο πρωθυπουργικό αξίωμα Ζαν-Μαρκ Ερό και ο προσωπικός φίλος του Ολάντ, Ζιλιέν Ντρε, εκ των συνιδρυτών της μη κυβερνητικής οργάνωσης «SOS Ρατσισμός».
Η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση προβλέπεται να αρχίσει στην Εθνοσυνέλευση στις 3 Φεβρουαρίου. Πλην της επίμαχης πρότασης για τη στέρηση υπηκοότητας, προτείνεται από την κυβέρνηση να ενταχθεί στο Σύνταγμα διάταξη για την κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.