Ιστορικές κομματικές ρήξεις, εκκεντρικές προσωπικότητες, ισχυρές δόσεις λαϊκισμού και ιδεολογική πόλωση συνθέτουν το σκηνικό της προεκλογικής εκστρατείας των ΗΠΑ, με τους διεκδικητές του χρίσματος των κομμάτων για τις εκλογές του Νοεμβρίου να προετοιμάζονται για την πρώτη κρίσιμη προκριματική αναμέτρηση στην Αϊόβα την 1η Φεβρουαρίου. Οι δύο θητείες του προέδρου Ομπάμα και η σταθερότητα που εμφανίζει η δημοτικότητά του, βάσει σφυγμομετρήσεων, δημιούργησαν σημαντικό πρόβλημα στους υποψηφίους και των δύο κομμάτων.
Οι Δημοκρατικοί, παρότι αγωνιούν να μεταδώσουν εντύπωση ταύτισης με την κληρονομιά Ομπάμα, δηλώνοντας έτοιμοι να συνεχίσουν την πολιτική του, υποχρεώνονται να αποστασιοποιηθούν από τις θέσεις και τις επιλογές του πρόεδρου, μόνο για να εμφανισθούν ότι κομίζουν νέες προτάσεις. Οι Ρεπουμπλικανοί, από την άλλη, αναγκάζονται να οξύνουν τις επιθέσεις τους κατά της πολιτικής του απερχόμενου προέδρου, εμφανίζοντάς τον ως επικίνδυνο ριζοσπάστη και αφήνοντας δηλητηριώδη υπονοούμενα για την αφροαμερικανική καταγωγή του.
Στο Δημοκρατικό στρατόπεδο
Η πολύπειρη και ιδιοφυής Χίλαρι Κλίντον, μέχρι πρότινος αδιαφιλονίκητη επικεφαλής της κούρσας των προκριματικών, βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες να παλεύει για την επιβίωσή της, απέναντι σε έναν ιδιαίτερα αποτελεσματικό Μπέρνι Σάντερς.
Ο γερουσιαστής από το Βερμόντ απέφυγε να πέσει στην παγίδα των προσωπικών επιθέσεων, διατηρώντας υψηλό το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως έδειξε και η επίμονη άρνησή του να εκμεταλλευθεί τα σεξουαλικά σκάνδαλα του Μπιλ Κλίντον για να πλήξει την αντίπαλό του.
Την ίδια στιγμή, η θητεία της κ. Κλίντον ως υπουργού Εξωτερικών, αλλά και η οκτάχρονη παραμονή της στον Λευκό Οίκο επί Μπιλ Κλίντον, την καθιστούν «ύποπτη» στα μάτια πολλών Δημοκρατικών ψηφοφόρων, οι οποίοι αναζητούν ένα νέο πρόσωπο, απαλλαγμένο από τις αμαρτωλές «αποσκευές» της Ουάσιγκτον.
Παρότι ο Σάντερς δεν είναι νιόφερτος στην πολιτική σκηνή, έχοντας θητεύσει 24 χρόνια στο Κογκρέσο, πολλοί Δημοκρατικοί ψηφοφόροι βλέπουν σε αυτόν ένα τολμηρό και πρωτότυπο μυαλό, πρόθυμο να συγκρουστεί με το πολιτικό κατεστημένο.
Ρεπουμπλικανοί
Η επιτυχημένη θητεία Ομπάμα και η αδιαμφισβήτητη πολιτική ικανότητα των Δημοκρατικών υποψηφίων έχουν, στο μεταξύ, ευνοήσει φαινόμενα άκρατου λαϊκισμού και ιδεολογικής αποσύνθεσης στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών. Με τον «κομήτη» Ντόναλντ Τραμπ να κυριαρχεί στο συντηρητικό προεκλογικό στερέωμα, οι αντίπαλοί του υποχρεώθηκαν να υπερθεματίσουν σε υπερβολές και οξεία, ενίοτε ρατσιστική, κριτική στην κυβέρνηση Ομπάμα.
Η σχεδόν κωμική παρουσία του Τραμπ, μέχρι πρότινος γνωστού για τα αμφιβόλου γούστου υπερπολυτελή οικοδομήματά του, αποκρύπτει το γεγονός ότι ο μεγιστάνας δημιούργησε νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό, έχοντας συσπειρώσει σημαντική μερίδα Αμερικανών ψηφοφόρων, αγανακτισμένων από τη «διολίσθηση» –όπως τη χαρακτηρίζουν– της Ουάσιγκτον προς τον σοσιαλισμό.
Ακόμη και Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι με «άμεμπτες» συντηρητικές περγαμηνές, όπως ο γερουσιαστής του Τέξας Τεντ Κρουζ, αδυνατούν να ανταγωνιστούν τον Τραμπ σε λαϊκισμό και ιδεολογική ακρότητα.
Παρά τα περιφρονητικά μειδιάματα, με τα οποία έγινε δεκτή η επανεμφάνιση της πάλαι ποτέ ηγερίας των «Πάρτι τσαγιού», Σάρα Πέιλιν, στο πλευρό του Τραμπ αυτή τη φορά, η στήριξη της πρώην γερουσιαστού από την Αλάσκα στον δισεκατομμυριούχο κατασκευαστή αποδεικνύει την απήχησή του, προμηνύοντας ενδεχόμενη νίκη του στο συνέδριο.