ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ. Ο Αϊ Γουέι Γουέι, ο γνωστότερος σύγχρονος καλλιτέχνης της Κίνας, αποφάσισε χθες να τερματίσει τις δύο εκθέσεις των έργων του στη Δανία, διαμαρτυρόμενος για τον νέο νόμο που προβλέπει την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων των προσφύγων. Σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειονότητα των Δανών βουλευτών, ο Αϊ Γουέι Γουέι έχει επισκεφθεί τη Λέσβο και έχει δει από πρώτο χέρι το δράμα των προσφύγων.
O Αϊ, επικριτής της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, δήλωσε «σοκαρισμένος για το γεγονός ότι η Δανία αποφάσισε να κατάσχει την ιδιοκτησία των προσφύγων». «Ως συνέπεια της θλιβερής αυτής απόφασης, πρέπει να αποσυρθώ από την έκθεση "Μια νέα δυναστεία – κινεζική δημιουργία", ώστε να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου για την απόφαση της δανικής κυβέρνησης», προσέθεσε απευθυνόμενος στο Μουσείο ARoS του Ορχους, δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Δανίας. Επίσης, ο Κινέζος καλλιτέχνης ανακοίνωσε ότι κλείνει την έκθεση Ruptures στο Ιδρυμα Φορσού της Κοπεγχάγης. Μετά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Λέσβο, ο Αϊ είχε ανακοινώσει ότι θα φιλοτεχνήσει έργο εμπνευσμένο από τους πρόσφυγες.
Παράλληλα, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χαρακτήρισε χθες κατάπτυστη την απόφαση της Δανίας, η οποία υπερψηφίστηκε όχι μόνον από την κεντροδεξιά κυβέρνηση αλλά και από τη σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση. «Θεωρώ κατάπτυστο το γεγονός ότι η Δανία και ώς έναν βαθμό η Ελβετία επιδιώκουν την κατάσχεση των τελευταίων περιουσιακών στοιχείων ανθρώπων που εξαιτίας της φυγής τους τείνουν να είναι φτωχοί και να έχουν ελάχιστα πάνω τους», δήλωσε ο διευθυντής της οργάνωσης Κένεθ Ροθ.
Eν τω μεταξύ στην Ολλανδία, πολίτης κατήγγειλε χθες ότι η αστυνομία τού έκανε συστάσεις για τα σχόλιά του στο Twitter. «Προσέξτε το ύφος σας», είπαν οι αστυνομικοί στον Μαρκ Γιόνγκενελ, ο οποίος διαφωνεί με την έλευση προσφύγων στη χώρα και στέλνει συχνά μηνύματα με το hashtag #να αντισταθούμε. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «στρώνουν συχνά το χαλί» σε ενέργειες μίσους σε βάρος προσφύγων και μεταναστών, αλλά η επίσκεψη της ολλανδικής αστυνομίας στο σπίτι του 55χρονου θέτει ερωτήματα ως προς τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης.