Ντόναλντ Τραμπ: Είναι πραγματικά τόσο φρικτός όσο το κούρεμά του;

Ντόναλντ Τραμπ: Είναι πραγματικά τόσο φρικτός όσο το κούρεμά του;

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είμαι σίγουρος ότι έχετε διαβάσει άπειρα άρθρα στον ελληνικό και τον διεθνή Τύπο που παρουσιάζουν τον Ντόναλντ Τραμπ σαν τη «βλαχοαμερικάνικη» εκδοχή του… Αδόλφου Χίτλερ. Ομως, χωρίς να παραβλέπω τα αρνητικά του και όσο και αν ακούγεται παράξενο, υπάρχουν και θετικά στοιχεία στην παρουσία του Τραμπ σε αυτή την εκλογική μάχη.

Πρώτον, η απήχησή του σηματοδοτεί μια πραγματική εξέγερση των απλών Αμερικανών εναντίον των πολιτικών, οικονομικών και δημοσιογραφικών ελίτ της χώρας. Μπορεί ο Τραμπ να είναι πολυεκατομμυριούχος, αλλά βρίσκεται έξω από τα παιχνίδια και τις ισορροπίες του πολιτικού κατεστημένου της Ουάσιγκτον και, χρηματοδοτώντας, κατά ένα σημαντικό μέρος, ο ίδιος την προεκλογική του εκστρατεία, είναι λιγότερο εξαρτημένος από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα σε σύγκριση με τους περισσότερους συνυποψηφίους του. Τυχόν επικράτησή του, παρά τον αδυσώπητο πόλεμο των ελίτ εναντίον του, θα είναι ένα σημάδι υγείας για την αμερικανική δημοκρατία.

Δεύτερον,  χάρη στο νεοϋορκέζικο και μεγαλοαστικό background του, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι αρκετά ανεκτικός σε κοινωνικά θέματα. Δύο φορές διαζευγμένος, ο Τραμπ δεν είναι ο πρόεδρος που θα αναλάβει ηθικές σταυροφορίες (κάτι που συνηθίζουν πολλοί Ρεπουμπλικανοί) ούτε θα επιβάλει κρατικές απαγορεύσεις σε ζητήματα lifestyle. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος, παρότι απευθύνεται σε συντηρητικούς ψηφοφόρους, κρατάει τέτοια θέματα πολύ χαμηλά στην ατζέντα του.

Τρίτον, και πιο σημαντικό για τον υπόλοιπο πλανήτη: παρότι οι ρητορικές εξάρσεις του δημιουργούν αντίθετες εντυπώσεις, στην πραγματικότητα ο Ντόναλντ Τραμπ είναι από τους πιο μετριοπαθείς υποψηφίους σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ενώ άλλοι υποψήφιοι υπόσχονται νέους πολέμους, ο Τραμπ επιμένει να χαρακτηρίζει τις επεμβάσεις στο Ιράκ και στη Λιβύη τεράστια λάθη, ενώ υποστηρίζει τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία. Δεν είναι «απομονωτιστής», αλλά σαν αυθεντικός λαϊκιστής εκφράζει τις ενστικτώδεις επιφυλάξεις του μέσου Αμερικανού για πολυδάπανες πολεμικές περιπέτειες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του. Ο εσωστρεφής εθνικισμός του Τραμπ προτιμά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της τρομοκρατίας με δραστικό περιορισμό της μετανάστευσης παρά με στρατιωτικές επεμβάσεις χωρίς τέλος, όπως επιθυμεί η κυριότερη αντίπαλός του, η Χίλαρι Κλίντον. Και τι ειρωνεία, αλήθεια, να αποκαλούν τα κατεστημένα ΜΜΕ «φασίστα» έναν πολιτικό που απλώς δεν θέλει να δεχτεί μουσουλμάνους στη χώρα του, αλλά να θεωρούν «προοδευτικό» αυτόν που θέλει να τους… βομβαρδίσει. 

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή