Η προεκλογική εκστρατεία για την ανάδειξη των υποψηφίων των δύο κομμάτων για την προεδρία στις ΗΠΑ διαγράφεται μακρά και η μάχη θα είναι αμφίρροπη. Το θέμα δεν αποτελεί αυστηρά «εσωτερική υπόθεση» της Αμερικής με την έννοια ότι η επιλογή του προέδρου της υπερδύναμης αφορά εμμέσως πλην σαφώς όλο τον πλανήτη. Οταν, μάλιστα, διαφαίνεται η πιθανότητα στη θέση του ισχυρότερου ηγέτη του κόσμου να βρεθεί ένας αλλοπρόσαλλος άνθρωπος, όχι μόνο αυξάνεται το ενδιαφέρον των υπολοίπων, αλλά μετατρέπεται σε ανησυχία, αν όχι φόβο.
Μετά τις πρώτες προκριματικές στην Αϊόβα και στο Νιου Χαμσάιρ αρχίζει σταδιακά να ξεκαθαρίζει το τοπίο στους Ρεπουμπλικανούς. Απέναντι στον λαϊκιστή μεγιστάνα Ντόναλντ Τραμπ και τον επίσης λαϊκιστή και αγαπημένο της Ευαγγελικής Εκκλησίας γερουσιαστή Τεντ Κρουζ, ορθώνουν διστακτικά το ανάστημά τους οι δύο μετριοπαθείς και πιο σοβαροί υποψήφιοι των Ρεπουμπλικανών, που έχουν πείρα στην άσκηση εξουσίας σε επίπεδο πολιτειών: ο κυβερνήτης του Οχάιο, Τζον Κέιζικ, που ήρθε δεύτερος στο Νιου Χαμσάιρ με 16%, και ο πρώην κυβερνήτης της Φλόριντα, Τζεμπ Μπους, ο οποίος έλαβε 11%. Και οι δύο προσδοκούν να συσπειρώσουν τον κομματικό μηχανισμό, να αυξήσουν τα ποσοστά τους και να αναδειχθούν σε σοβαρή εναλλακτική. Το κατά πόσον το όνομα Μπους θα αποδειχθεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.
Σε κάθε περίπτωση, το ρεπουμπλικανικό κατεστημένο τρέμει με τη σκέψη ότι ο υποψήφιος του κόμματος για την προεδρία μπορεί να είναι ο Τραμπ ή ο Κρουζ. Και αυτό διότι η επιλογή ενός ακραίου λαϊκιστή με απρόβλεπτη συμπεριφορά απομακρύνει ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος –τους σχετικά μετριοπαθείς ψηφοφόρους, που δεν ανήκουν σε κόμματα– και περιορίζει τις πιθανότητες νίκης τον Νοέμβριο.
Πιθανή υποψηφιότητα
Παράλληλα, καθιστά σχεδόν σίγουρη την υποψηφιότητα του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ο οποίος εξετάζει το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την προεδρία ως ανεξάρτητος. Αν επικρατήσει ο Τραμπ ή ο Κρουζ, είναι βέβαιο ότι θα το κάνει.
Τις προοπτικές του Κέιζικ ενισχύει η απόσυρση από τη διεκδίκηση του χρίσματος των επίσης μετριοπαθών Κάρλι Φιορίνα, της μοναδικής γυναίκας υποψήφιας και πρώην επικεφαλής της Hewlett Packard, και του κυβερνήτη του Νιου Τζέρσεϊ, Κρις Κρίστι. Είχαν προηγηθεί οι ήσσονος σημασίας αποχωρήσεις των Πολ Ραντ, Μάικ Χάκαμπι και Ρικ Σαντόρουμ, ενώ ο νεαρός γερουσιαστής της Φλόριντα, Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος προς στιγμήν φάνηκε να διεκδικεί τον ρόλο της εναλλακτικής υποψηφιότητας, μάλλον υποχωρεί.
Στο σκηνικό που διαμορφώνεται, ο Κέιζικ φαίνεται να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να συσπειρώσει τους μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς.
Κλασικός πραγματιστής
Ο κυβερνήτης του Οχάιο δεν είναι φιλελεύθερος με την έννοια ότι δεν είναι υποστηρικτής των εργατικών συνδικάτων και τάσσεται κατά του γάμου των ομοφύλων και της έκτρωσης στις περισσότερες περιπτώσεις. Είναι ένας κλασικός συντηρητικός πραγματιστής, ο οποίος ως βουλευτής επί είκοσι χρόνια αλλά και ως κυβερνήτης τα τελευταία πέντε χρόνια έχει συνεργαστεί αποτελεσματικά με τους Δημοκρατικούς. Αναγνωρίζει, δε, έναν έστω και περιορισμένο ρόλο του κράτους και την αναγκαιότητα για ένα κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας, όπως αποδεικνύει και το ότι πέρασε από τη Βουλή του Οχάιο νόμο για την επέκταση της ιατρικής ασφάλισης για τους απόρους.
Μια διαφορετική υποψηφιότητα
Ο Τζον Κέιζικ δεν είναι –προς το παρόν τουλάχιστον– γνωστός διεθνώς. Δεν λέει τρελά πράγματα ώστε να προσελκύει το, ακόμη και αρνητικό, ενδιαφέρον των μη αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Δεν είναι δεινός ρήτορας. Δεν είναι ο άνθρωπος που θα ξεσηκώσει τα πλήθη. Είναι, όμως, συναινετικός, αναζητεί λύσεις και όχι συγκρούσεις, και θα είχε περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει στις εκλογές του Νοεμβρίου ενάντια στον όποιο Δημοκρατικό αντίπαλο. Υπό αυτό το πρίσμα, ενδεχομένως, οι Ρεπουμπλικανοί να συσπειρωθούν τελικά γύρω από τη δική του υποψηφιότητα. Πέρα από συγκεκριμένες πτυχές των πολιτικών του, με τις οποίες μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί, κατά τη μακρόχρονη θητεία του στη Βουλή, όπου μεταξύ άλλων διετέλεσε επί 16 χρόνια πρόεδρος της επιτροπής προϋπολογισμού, αλλά και ως κυβερνήτης μιας μεγάλης βιομηχανικής πολιτείας, διαθέτει μακρά πείρα και άρα μπορεί να ηγηθεί της Αμερικής χωρίς να διαταραχθούν διεθνείς σχέσεις και ισορροπίες.
Η προεκλογική μάχη μεταφέρεται στα τέλη Φεβρουαρίου και την 1η Μαρτίου σε άλλες πολιτείες, κυρίως του Νότου, όπου το περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό για τον Κέιζικ. Ο κυβερνήτης του Οχάιο προσβλέπει περισσότερο στις αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν στις 8 και 15 Μαρτίου σε μεγάλες πολιτείες όπως είναι η δική του, το Μίσιγκαν, το Ιλινόι και η Φλόριντα, που είναι καθοριστικές, και ως μετριοπαθής έχει τις καλύτερες προοπτικές να κερδίσει εκεί τον Νοέμβριο. Το ερώτημα είναι εάν θα «αντέξει», πολιτικά και οικονομικά, έως τα μέσα Μαρτίου.