Κάποιοι καλλιτέχνες, εκτός από το σπουδαίο έργο τους, φέρουν μαζί τους και τον τίτλο του σταρ. Μια τέτοια περίπτωση είναι και Ιρακινοβρετανή αρχιτέκτων Ζάχα Χαντίντ, η οποία έφυγε εχθές αιφνιδίως από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών, από ανακοπή καρδιάς σε νοσοκομείο του Μαϊάμι. Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Βαγδάτη και με σπουδές, μεταξύ άλλων, στο Λονδίνο, η Χαντίντ είχε από την αρχή της καριέρας της να αντιμετωπίσει μύριες δυσκολίες και εμπόδια στον ανδροκρατούμενο κόσμο της αρχιτεκτονικής. Με όπλα, ωστόσο, την επιμονή, την πειθαρχία και, βέβαια, το ξεχωριστό ταλέντο και το όραμά της για τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές φόρμες, σταδιακά κατάφερε να κερδίσει την παγκόσμια αναγνώριση –τόσο με τα θεωρητικά όσο και με τα απτά έργα της– και να γίνει σύμβολο για τις γυναίκες καλλιτέχνιδες σε όλο τον κόσμο.
Παρ’ όλα αυτά, χρειάστηκε να φτάσουν τα μέσα της δεκαετίας του ’90, προκειμένου να δοθεί στην αρχιτεκτονική φίρμα της Ζάχα Χαντίντ (Zaha Hadid Architects) η ευκαιρία να κατασκευάσει το πρώτο μεγάλης σπουδαιότητας κτίριό της: ο ριζοσπαστικής σύλληψης πυροσβεστικός σταθμός της Vitra, στο Weil am Rhein της Γερμανίας, έκανε σαφές πως η Χαντίντ κινούνταν με άνεση στην αιχμή της αρχιτεκτονικής νεωτερικότητας. Το πρώτο αυτό έργο ακολούθησαν δεκάδες ακόμα μεγάλου βεληνεκούς και ιδιαίτερης αισθητικής πρότζεκτ, όπως ο Πύργος του Σκι στο Ινσμπρουκ, το Rosenthal Centre for Contemporary Art του Σινσινάτι, η γέφυρα Pavilion στη Σαραγόσα, η Guangzhou Opera στην Κίνα, η Roca London Gallery στη βρετανική πρωτεύουσα και πολλά άλλα. Ολα αυτά τα αρχιτεκτονήματα χαρακτηρίζονται από την αγάπη της Χαντίντ στις πολυπρισματικές φόρμες, στις απροσδόκητες αιχμές αλλά και στις ελαστικές καμπύλες, όμοιες με μαθηματικά διαγράμματα.
Το πιο διάσημο, ωστόσο, έργο της ήρθε το 2011, οπότε της ανατέθηκε να σχεδιάσει το Kολυμβητικό Κέντρο (London Aquatics Centre) για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Το τελικό αποτέλεσμα, με το ρευστό του περίγραμμα, όμοιο με φουτουριστική διαστημική άκατο, έκλεψε τις εντυπώσεις ανάμεσα στα υπόλοιπα κτίσματα των Αγώνων. Φυσικά, έως τότε, η μορφή της Χαντίντ είχε περάσει ήδη στο πάνθεον των κορυφαίων. Το 2004 έγινε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το Βραβείο Pritzker, το αντίστοιχο Νομπέλ της Αρχιτεκτονικής. Δύο ακόμα φορές βραβεύθηκε από τον αντίστοιχο θεσμό της Βρετανίας, ενώ της είχε απονεμηθεί και ο τίτλος της Dame από τη βασίλισσα της Βρετανίας.