ΖΑΓΚΡΕΜΠ. Τις βαθιά ακροδεξιές τάσεις μιας σημαντικής μειοψηφίας του κροατικού κλήρου, και συγκεκριμένα τη συμπάθειά της προς το κροατικό κράτος-μαριονέτα του Αξονα της περιόδου 1941-1945, ήρθαν να υπενθυμίσουν οι δηλώσεις του Καθολικού ιερέα Λούκα Πρσέλα την περασμένη Κυριακή. Κατά τη διάρκεια λειτουργίας, την οποία αναμετέδιδε κανάλι της κροατικής τηλεόρασης, ο ιερέας επέκρινε την πρόεδρο της χώρας, Κολίντα Γκράμπαρ Κιτάροβιτς, για τις δηλώσεις της εναντίον του φιλοναζιστικού Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας (NDH). Σε επίσκεψη του ειδικού απεσταλμένου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για ζητήματα του Ολοκαυτώματος, Νίκολας Ντιν, η κ. Κιτάροβιτς αμφισβήτησε την ανεξαρτησία του NDH και χαρακτήρισε την εξουσία του εγκληματική. Ο Πρσέλα αμφισβήτησε τα λεγόμενα της προέδρου, επιμένοντας ότι το NDH υπήρξε ένα νόμιμο και διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος, το οποίο δεν σκότωσε ποτέ κανέναν άνθρωπο έξω από τα σύνορά του, και αναρωτήθηκε γιατί η πρόεδρος δεν υπενθύμισε στον Αμερικανό αξιωματούχο «ότι δεν ήταν οι Κροάτες που έριξαν τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι».
Το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας ιδρύθηκε το 1941 από τη φασιστική οργάνωση Ουστάσι, και καθ’ όλη τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της Γιουγκοσλαβίας ήλεγχε σχεδόν ολόκληρη τη σημερινή Κροατία, καθώς και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και ορισμένα εδάφη της Σερβίας. Η εξουσία του σημαδεύτηκε από τη θλιβερή συμβολή του στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων και από τις μαζικές εκκαθαρίσεις άλλων μειονοτήτων, όπως οι Σέρβοι και οι Ρομά.
Το καθεστώς της Ουστάσι ήταν φανατικά Καθολικό και θεωρούσε τον καθολικισμό βασικό πυλώνα της κροατικής κοινωνίας, πράγμα που εξηγεί τη σημερινή ύπαρξη νοσταλγών του καθεστώτος στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας. Επίσης, όπως ανέφερε ο Κροάτης θεολόγος Ντράγκο Πίλσελ, η Εκκλησία καταδικάζει σπανίως το NDH και σχεδόν ποτέ δεν λέει τίποτα θετικό για το αντιστασιακό κίνημα της ίδιας περιόδου, τονίζοντας ότι είναι καιρός ο κλήρος να εκφράσει επίσημα τη θέση του γι’ αυτό το ζήτημα. Στο θέμα τοποθετήθηκε και ο πολιτικός αναλυτής Ντάβορ Τζενέρο, που, ενώ εμφανίσθηκε πεπεισμένος για το ότι η επίσημη θέση της Εκκλησίας δεν συνάδει με τέτοιες απόψεις, στάθηκε στη συχνότητα περιστατικών αντίστοιχων με τη λειτουργία του Πρσέλα.